Κάτι περισσότερο από μια ώρα αναμονής σε ουρά έξω από δημόσια υπηρεσία με έφερε πρόσφατα αντιμέτωπη με το τεράστιο θέμα της παραπληροφόρησης σχετικά με τον SARS-CoV-2. Παρά τη σχετική τήρηση των αποστάσεων, η συζήτηση πίσω μου ήταν τόσο ζωηρή που άκουγα χωρίς να χρειάζεται να προσπαθήσω. Πιθανότατα και η αγορεύουσα αυτό να ήθελε: να μας πληροφορήσει όλους για την απόλυτη βεβαιότητά της πως ο ιός δεν υπήρχε και πως όλο αυτό ήταν ένα κατασκεύασμα για να πωληθούν εμβόλια. Στο δεύτερο σκέλος συμφωνούσε και ένας κύριος, ο οποίος όμως έλεγε ότι ο ιός είναι κατασκευασμένος με σκοπό να πληγεί η οικονομία. Και μία ακόμη κυρία έλεγε πως σε καμία περίπτωση δεν θα έκανε το εμβόλιο για τον ιό γιατί, ως γνωστόν, τα εμβόλια κάνουν κακό.
Γύρισα να τους δω: επρόκειτο για άτομα μεταξύ τριάντα και σαράντα ετών. Βεβαίως το «δείγμα» μου είναι πολύ μικρό για να εξαχθούν συμπεράσματα για τις απόψεις των Ελλήνων σχετικά με τον ιό. Φαίνεται όμως ότι το σοκ της πανδημίας έχει δώσει πρόσφορο έδαφος για να ανθήσουν κάθε είδους ανυπόστατες «θεωρίες», τόσο στη χώρα μας όσο και διεθνώς.
Η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν πολλά που αγνοούμε για τον ιό. Στην πραγματικότητα μοιάζει οι επιστήμονες να συμπληρώνουν ψηφίδες σε ένα τεράστιο παζλ στο οποίο υπάρχουν ακόμη μεγάλα κενά. Κομβικής σημασίας άγνωστη παράμετρος είναι η αλληλεπίδραση του ιού με το ανθρώπινο ανοσιακό σύστημα. Δεν ξέρουμε ακόμη γιατί ορισμένοι άνθρωποι δεν αναπτύσσουν ποτέ συμπτώματα ενώ κάποιοι άλλοι νοσούν βαριά. Δεν ξέρουμε το είδος της ανοσίας που αναπτύσσεται ως ανταπόκριση στη μόλυνση, ούτε το πόσο διαρκεί. Ασαφής παραμένει ο ρόλος των παιδιών στη μετάδοση του ιού, ενώ μόλις πρόσφατα κέρδισε έδαφος η άποψη της αερογενούς μετάδοσής του.
Ναι λοιπόν! Η επιστήμη δεν έχει ακόμη απαντήσεις για όλα όσα θα θέλαμε. Αλλά είναι αυτός λόγος να γινόμαστε έρμαια; Είναι λόγος να αναμεταδίδουμε άκριτα με ένα κλικ κάθε ανυπόστατη φήμη που διακινείται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης;
Αν το καλοσκεφτούμε, η μόνη βεβαιότητα που έχουμε ερχόμενοι στη ζωή είναι ο θάνατος. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα πρέπει και να τον επισπεύσουμε! Γιατί αυτό κάνουμε υιοθετώντας ιδέες οι οποίες συνεπάγονται απερίσκεπτες και εν τέλει επικίνδυνες (για εμάς τους ίδιους και τους γύρω μας) συμπεριφορές.
