Εκλεισαν τρία χρόνια από εκείνο το απόγευμα του 2017 που οι Στ. Κοντονής και Δ. Παπαγγελόπουλος εξήλθαν από το Μέγαρο Μαξίμου, όπου «εγκύρως» είχαν ενημερώσει τον πρωθυπουργό για το σκάνδαλο της Novartis, το οποίο κατά τον δεύτερο εξ αυτών ήταν «το μεγαλύτερο από συστάσεως του ελληνικού κράτους». Και ήταν. Αλλά όχι έτσι όπως θα το ήθελαν ο κ. Τσίπρας και οι συνεργάτες του – ήτοι διά της εμπλοκής σε αυτό δέκα κορυφαίων πολιτικών στελεχών της αντιπολίτευσης.
Οπως τώρα αποδεικνύεται, και μετά τη συμφωνία που επήλθε μεταξύ του αμερικανικού Δημοσίου και της Novartis, το σκάνδαλο αφορούσε τις υπερσυνταγογραφήσεις των φαρμάκων της από μέλη του ΕΣΥ. Ουδένα πολιτικό εντόπισαν οι αμερικανικές αρχές – όλα ήταν στο κεφάλι του Τσίπρα, του Παπαγγελόπουλου, του Πολάκη και τόσων άλλων που στήριξαν και προώθησαν την άθλια σκευωρία σε βάρος της αντιπολίτευσης.
Το οποίο σημαίνει ότι μια ολόκληρη κυβέρνηση εργάστηκε με μεθόδους που παραπέμπουν σε παρακράτος και «δημοκρατίες» της Λατινικής Αμερικής προκειμένου να ενοχοποιήσει την αντιπολίτευση, και δι’ αυτής της ενοχοποίησης να διαιωνίσει την παραμονή της στην εξουσία.
Δεν τα κατάφερε, καταδικάστηκε στις περυσινές εκλογές, και τώρα που άρχισε να ξηλώνεται το πουλόβερ, έρχεται και η ώρα να πληρωθούν λογαριασμοί. Αρκετοί λογαριασμοί.
Αίφνης υπάρχει απιστία και σαφής παράβαση καθήκοντος από μια σειρά υπουργούς, και από τον ίδιο τον πρωθυπουργό.
Αν, όπως λέγεται, στο σκάνδαλο της Novartis είναι εμπλεκόμενοι 4.500-5.000 γιατροί του ΕΣΥ, ο πρωθυπουργός, οι υπουργοί Υγείας, οι υπουργοί Δικαιοσύνης παρέβησαν ενσυνείδητα την υποχρέωσή τους να τους ελέγξουν και να τους παραπέμψουν στη Δικαιοσύνη. Θα υποστηρίξει κάποιος ότι δεν μπορεί να έχει ευθύνη ο πρωθυπουργός – αυτά είναι αρμοδιότητα των υπουργών του. Τυπικά, θα τον δικαιώσω. Πιστεύει όμως κανείς ότι θα προχωρούσε ποτέ η διερεύνηση του σκανδάλου όσον αφορά τους γιατρούς, τη στιγμή που ο κ. Τσίπρας είχε αποφασίσει να ξεμπερδεύει με την αντιπολίτευση;
Εγώ πάντως, όχι. Σκοπίμως λοιπόν απέφυγαν να διερευνήσουν τις πραγματικές διαστάσεις του σκανδάλου γιατί η πολιτική προτεραιότητά τους ήταν να ενοχοποιήσουν και εν συνεχεία να «τσουβαλιάσουν» την αντιπολίτευση.
Η δεύτερη περίπτωση για την οποία μπορεί και πρέπει να ελεγχθεί για απιστία και παράβαση καθήκοντος ο κ. Τσίπρας είναι ότι ενώ όλες οι χώρες κατήγγειλαν τη Novartis για αθέμιτες πρακτικές και απαίτησαν σοβαρές αποζημιώσεις, ο ίδιος και οι υπουργοί του το απέφυγαν συστηματικά. Ελεγαν μεν στη Βουλή ότι η ζημιά του Ελληνικού Δημοσίου είναι 3 δισ. ευρώ, αλλά δεν έκαναν τίποτε για να τα απαιτήσουν. Γιατί άραγε;
Νομίζω ότι ήρθε η ώρα το σκάνδαλο της Novartis να τοποθετηθεί στις σωστές του διαστάσεις και να κληθεί ο κ. Τσίπρας να εξηγήσει τα ανεξήγητα της πολιτικής του συμπεριφοράς…
