Μετά την άφιξη του πρώτου κύματος τουριστών στις αρχές Ιουλίου, ένα νέο ιδιότυπο θρίλερ αρχίζει να εκτυλίσσεται στη χώρα. Εχει να κάνει με την δοκιμασία του – κατά τα φαινόμενα – καλά σχεδιασμένου μηχανισμού ελέγχου της έλευσης και διασποράς εισαγόμενων κρουσμάτων του κορονοϊού και εν συνεχεία, με την νέα διαχείριση του θέματος.
Οι αρμόδιες αρχές έχουν απ’ ό,τι φαίνεται δημιουργήσει ένα πολυδιάστατο σύστημα ελέγχου και παρακολούθησης των επισκεπτών. Βασίζεται στο περιβόητο έντυπο PLF (Passenger Locator Form). Κάθε επίδοξος ταξιδιώτης προς την Ελλάδα πρέπει να το έχει συμπληρώσει 48 ώρες πριν από την αναχώρησή του και να έχει δώσει πληροφορίες όπως το αεροδρόμιο απ’ όπου αναχώρησε, την περιοχή της προέλευσής του, το ταξιδιωτικό ιστορικό, το σημείο διαμονής στην χώρα μας, στοιχεία επικοινωνίας και άλλες πληροφορίες. Υποβάλλοντας ηλεκτρονικά το έντυπο, λαμβάνει ένα barcode, με το οποίο καταφθάνει και καταγράφεται από τις ελληνικές αρχές.
Τα στοιχεία που συλλέγονται με αυτόν τον τρόπο πριν από την έλευση κάθε πτήσης, εισάγονται σε ένα μαθηματικό μοντέλο, βάσει του οποίου αποφασίζεται σε ποιες αφίξεις θα γίνεται καθολικός ή άλλου τύπου έλεγχος για κρούσματα κορωνοϊού και πώς στην συνέχεια θα παρακολουθείται η εξέλιξη.
Με αυτήν την διαδικασία ελέγχου παίζεται το νέο μεγάλο στοίχημα της ελληνικής κυβέρνησης και θα κριθεί εκ νέου – και σε ανώτερο επιχειρησιακό επίπεδο, η αποτελεσματικότητα των μηχανισμών. Στα πρώτα 24ωρα ανοίγματος των αεροδρομίων έχουν διενεργηθεί περισσότερα από 5.000 τεστ. Στα πρώτα περίπου 2.000 δείγματα που εξετάστηκαν, μόνο δύο ήταν θετικά.
Το ζήτημα από αυτές τις ημέρες κι έπειτα είναι τι θα συμβεί και πώς, στην περίπτωση που αρχίζουν να εντοπίζονται είτε μεμονωμένα κρούσματα, είτε κατά δεκάδες. Οι επιστήμονες θεωρούν δεδομένη την αύξηση των κρουσμάτων, μένει να αποδειχθεί τι επίπεδα ετοιμότητας υπάρχουν για την αντιμετώπισή τους.
Δυστυχώς όλα αυτά συμβαίνουν ενώ παγκοσμίως παρατηρείται έξαρση της πανδημίας και μάλιστα ανησυχητική. Οι ανακοινώσεις του ΠΟΥ είναι από αντιφατικές έως και πανικόβλητες, πολλές κυβερνήσεις είτε έχουν εγκαταλείψει την προσπάθεια ελέγχου της εξάπλωσης του ιού, είτε απλώς δεν είναι σε θέση να το κάνουν.
Στην Ελλάδα ακόμη και μετά το πρώτο άνοιγμα, ο ιός σχεδόν εξαφανίστηκε, καθώς σύμφωνα με την έκθεση του Παρατηρητηρίου covid19, ο ρυθμός εξάπλωσης Rt μειώθηκε τις τελευταίες εβδομάδες στο 0,2. Και αυτό παρά τις τοπικές εξάρσεις ή τα λίγα έστω, εισαγόμενα κρούσματα. Αυτό δείχνει ότι έως και αυτήν την στιγμή οι μηχανισμοί ελέγχου και ιχνηλάτησης είναι αποτελεσματικοί και αξιόπιστοι.
Το μεγάλο στοίχημα πλέον παίζεται από εδώ κι έπειτα.
Φαίνεται πως οι προϋποθέσεις επιτυχίας υπάρχουν. Αν το θετικό σενάριο επιβεβαιωθεί, πολλά από τα επόμενα βήματα για την χώρα θα διευκολυνθούν σημαντικά, σε πολλά πεδία. Αν όχι, θα μιλάμε για το μεγάλο κρίμα…
