Δεν πέρασαν ούτε ένα, ούτε δύο, αλλά 17 ολόκληρα χρόνια από τη στιγμή που υποβλήθηκε από τον όμιλο για την UNESCO Πρέβεζα αίτημα προς το υπουργείο Πολιτισμού με σκοπό τι; Το πιο απλό και λογικό για ένα χώρο με τόσο μεγάλη ιστορική σημασία. Να κινηθούν οι διαδικασίες για να ενταχθεί ο σπουδαίος αρχαιολογικός χώρος της Νικόπολης στον κατάλογο των Παγκοσμίως Προστατευόμενων Μνημείων Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO.
O φάκελος εδώ και τόσα χρόνια ακόμα…κοσκινίζεται στο υπουργείο Πολιτισμού και φθάσανε στο σημείο τις προηγούμενες ημέρες 16 σύλλογοι που δραστηριοποιούνται στην Πρέβεζα να στείλουν υπόμνημα στον Πρωθυπουργό για να ζητήσουν το αυτονόητο: να παρέμβει ώστε να προχωρήσουν οι διαδικασίες και να ολοκληρωθεί ο φάκελος της υποψηφιότητας της Νικόπολης.
Είναι τουλάχιστον αστείο να συζητάμε τα αυτονόητα. Ενας σπουδαίος αρχαιολογικός χώρος που θα μπορούσε και έπρεπε να είναι σημείο παγκόσμιου ενδιαφέροντος και να δέχεται εκατοντάδες πτήσεις τσάρτερ το αεροδρόμιο του Ακτίου με τον κατάλληλο βέβαια εκσυγχρονισμό του.
Είναι επίσης αστείο να συζητήσει κανείς γιατί πρέπει αυτός ο χώρος να ενταχθεί στα μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Η ιστορία δίνει απαντήσεις, ειδικά μετά τη νίκη του Οκταβιανού το 31 π.Χ. εναντίον του στόλου του Αντώνιου και της Κλεοπάτρας στην περίφημη ναυμαχία του Ακτίου. Και μόνο αυτό το γεγονός αποτελεί μαγνήτη, όχι μόνο για την περιοχή της Πρέβεζας, αλλά ευρύτερα για τις περιφέρειες των Ιονίων Νήσων και της Ηπείρου.
Ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης προήδρευσε σύσκεψης στο Μέγαρο Μαξίμου για τον τουρισμό μετά την καραντίνα λόγω της πανδημίας. Με τον τουρισμό συνδέεται και η Αρχαία Νικόπολη και δεν είναι η μόνη περιοχή που πρέπει να προσεχθεί, να αναδειχθεί και να βοηθηθεί ώστε να προσελκύσει περισσότερους τουρίστες.
Είναι ευκαιρία ο Πρωθυπουργός να επιληφθεί του θέματος και να επισκεφθεί την περιοχή το επόμενο διάστημα, δίνοντας λύση σε ένα πολυετές λογικότατο αίτημα για το οποίο κανείς δεν μπορεί να δώσει λογική εξήγηση. Για να μην περιμένουν άλλα 17,27 ίσως και 37 χρόνια όχι οι κάτοικοι, αλλά η ιστορία η ίδια. Γιατί μετά τι συζητάμε για τουρισμό;
Η χώρα έχει χρυσό στα χέρια της και πολλές φορές δείχνει ότι δεν μπορεί να τον αξιοποιήσει, εν αντιθέσει με άλλες χώρες με μικρότερη ιστορία και ελάχιστα μνημεία. Αλλά όπως φαίνεται το ζήτημα δεν είναι ποσοτικό, αλλά ποιοτικό και βέβαια αναδεικνύεται η διαχρονική έλλειψη στρατηγικού σχεδιασμού για τον τρόπο ανάδειξης τέτοιων σπουδαίων μνημείων και το πώς αυτά συνδέονται με το τουριστικό προϊόν και κατ’ επέκταση με την περιφερειακή ανάπτυξη που έχει πλέον άλλα χαρακτηριστικά.
