Οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ είχαν εξ αρχής ισχυρές ενδείξεις ότι κάτι δεν πάει καλά στο «βασίλειο» της συριζαϊκής διακυβέρνησης.
Από τον Ιανουάριο του 2015, από τις πρώτες μέρες ανάληψης των καθηκόντων της κυβέρνησης Τσίπρα, υπήρχαν αναφορές και πληροφορίες για λειτουργία παρακυβερνητικών μηχανισμών και σχημάτων, που ενεργούσαν κατά τρόπο περιφρονητικό απέναντι στους δημοκρατικούς κανόνες και θεσμούς.
Μια ατμόσφαιρα ελευθεριότητας και αυθαιρεσίας που πήγαζε από την ψευδή αντίληψη ορισμένων ότι η εξουσία μπορεί να ασκείται κατά το δοκούν, χωρίς λογοδοσία και έλεγχο, έτεινε να επικρατήσει σε εκείνες τις μέρες του πυρετού της νίκης της πρώτης φοράς Αριστεράς.
Ορισμένοι μάλιστα δεν κρατούσαν καν τα προσχήματα, αντιμετώπιζαν το κράτος ως λάφυρο και έσπευδαν να διαλαλούν την πραμάτεια τους, σχεδόν να διαφημίζουν τη δυνατότητά τους για διευθετήσεις και τακτοποιήσεις υποθέσεων.
Εκείνο το κλίμα διαπέρασε όλη τη διακυβέρνηση στη διάρκεια του πρώτου εξαμήνου του 2015, και μόνο έπειτα από τις σχετικές επισημάνσεις του Τύπου ελήφθησαν κάποια μέτρα αυτοπροστασίας.
Ωστόσο τα αυθαίρετα και εφαπτόμενα μεταξύ τους δίκτυα παραεξουσίας διατηρήθηκαν στον χρόνο, προσδιορίζοντας εν τέλει τη θητεία των κυβερνήσεων του Αλέξη Τσίπρα.
Επειτα από τις αποκαλύψεις των τελευταίων ημερών, δεν χωρεί αμφιβολία ότι τα προηγούμενα χρόνια έδρασαν συστηματικά και οργανωμένα τουλάχιστον τέσσερα εξωθεσμικά σχήματα προς εξυπηρέτηση παράνομων σκοπών και επιδιώξεων.
Ενα απολύτως παράνομο και αμιγώς εγκληματικό σχήμα συγκροτήθηκε στη ζώνη της Ελληνικής Αστυνομίας. Πλήθος επίορκων αστυνομικών με συγκεκριμένους πολιτικούς δεσμούς και κάλυψη «έχτισε» με τον καιρό εκτεταμένο συνωμοτικό δίκτυο εκβίασης, προστασίας και κατασκευής ενόχων, με προφανή στόχο την εξόντωση πολιτικών αντιπάλων. Οπως προκύπτει από τις δικογραφίες, ο συγκεκριμένος κύκλος έφθασε κάποια στιγμή να αποκομίζει έσοδα ύψους 1 εκατ. ευρώ τον μήνα, μόνο από τους εκβιασμούς και την προστασία σε οίκους ανοχής, μασατζίδικα, παράνομα καζίνα και άλλες παράνομες δραστηριότητες. Το κύκλωμα διατηρούσε δεσμούς με πολιτικά πρόσωπα, υποστηριζόταν από σκοτεινούς δικηγόρους με «άκρες» στη Δικαιοσύνη και έτσι με τον καιρό κατέστη ασύδοτο, φθάνοντας στο σημείο να διεκδικεί ακόμη και τη διαχείριση κρατικών πόρων του ΕΣΠΑ!
Σε αντίστοιχα, τηρουμένων των αναλογιών, μοτίβα στήθηκαν κατά τα φαινόμενα πολιτικά δίκτυα στους ευαίσθητους χώρους της Αμυνας, της Δικαιοσύνης και σε αυτόν ακόμη τον κεντρικό κύκλο της πολιτικής εξουσίας, όπως μαρτυρεί η αποκαλυπτόμενη τώρα πολυπράγμων δραστηριότητα των άλλοτε ισχυρών και στενών συνεργατών του πρώην πρωθυπουργού, υπουργών Επικρατείας, Αμυνας και του ελεγχόμενου αναπληρωτή υπουργού Δικαιοσύνης.
Τα εν λόγω πολιτικά σχήματα και δίκτυα έδρασαν χωρίς αμφιβολία κατά τρόπο εξωθεσμικό, έστησαν υποθέσεις και εκβιασμούς, κατασκεύασαν ενόχους, θέλησαν να δεσμεύσουν, να καταστήσουν ομήρους, κοινώς να ακινητοποιήσουν πρόσωπα που θεωρούσαν δυνάμει αντιπάλους ή διεκδικητές της εξουσίας.
Οπως έχουν αφελώς ομολογήσει, θέλησαν να κατακτήσουν με κάθε μέσο τους «αρμούς της εξουσίας» και να την κατακτήσουν για πάντα. Και μαζί βεβαίως να αποκομίσουν πόρους ικανούς να υπηρετήσουν τον σκοπό της μακροημέρευσης στην εξουσία.
Πολιτικά πρόσωπα, επιχειρηματίες, τραπεζίτες, ιδιοκτήτες μέσων ενημέρωσης και άλλοι, βρέθηκαν γι’ αυτόν ακριβώς τον σκοπό στο στόχαστρο παρακρατικών δικτύων και μηχανισμών, αντιμετώπισαν πρωτοφανείς και ανυπόστατες κατηγορίες, σύρθηκαν στα δικαστήρια και διασύρθηκαν στην κοινωνία χωρίς ενδοιασμούς και επιφυλάξεις.
Τώρα, έπειτα από όσα αποκαλύφθηκαν, δεν υπάρχει οδός διαφυγής για τον πρώην πρωθυπουργό.
Ο κ. Τσίπρας οφείλει να συμβάλει τα μέγιστα στην πλήρη αποκάλυψη των παρακρατικών σχημάτων και μαζί να αναλάβει τουλάχιστον την πολιτική ευθύνη.
Επιβάλλεται ο ίδιος να φωτίσει τη σκοτεινή πλευρά της Δημοκρατίας μας, όχι για τίποτε άλλο, απλώς και μόνο για τον κολασμό και την καταδίκη, ώστε να μην αποτολμήσει κανείς στο μέλλον να καταφύγει σε τέτοιες βαθιά αντιδημοκρατικές μεθόδους και πρακτικές.
