Ουδείς ηγέτης δικαιούται να δηλώνει άγνοια για τα όσα μπορεί να συμβαίνουν «κάτω από τη μύτη του». Πόσω μάλλον ένας πρωθυπουργός.
Επειδή ακριβώς ηγείται της κυβερνητικής ομάδας που ο ίδιος έχει επιλέξει, είναι αυτονόητο ότι έχει και την πολιτική ευθύνη των πράξεων της.
Γι’ αυτό και έχει την υποχρέωση να επιβλέπει συνεχώς, να πληροφορείται και να αξιολογεί. Οφείλει να γνωρίζει. Ειδικά μάλιστα για τις δραστηριότητες των στενών του συνεργατών. Όλα τα άλλα είναι δικαιολογίες.
Επιχειρώντας προφανώς να προστατεύσει τον πρώην πρωθυπουργό, ο Νίκος Παππάς άθελά του τον εξέθεσε λέγοντας πως δεν γνώριζε. Δεν μπορεί ο στενός συνεργάτης ενός πρωθυπουργού να αναλαμβάνει τέτοιου είδους πρωτοβουλίες χωρίς να δίνει λογαριασμό. Αν ισχύει κάτι τέτοιο σημαίνει ότι ο εκάστοτε πρωθυπουργός έχει χάσει τον έλεγχο.
Για τα όσα αποκαλύπτονται το τελευταίο διάστημα ενδείξεις υπήρχαν και τότε. Με τη μορφή δημοσιευμάτων, καταγγελιών ή έστω «ψιθύρων». «Καπνός» υπήρχε. Ο Αλέξης Τσίπρας είχε τότε την υποχρέωση να διερευνήσει αν υπήρχε και «φωτιά». Να διερευνήσει τις πληροφορίες και να αποδώσει ευθύνες.
Η απόδοση ευθυνών έχει νόημα όμως όταν συντελείται την κατάλληλη χρονική στιγμή και όχι όταν είναι η αναπόφευκτη κατάληξη καταιγιστικών και πιεστικών εξελίξεων.
Επίσης, έχουν νόημα όταν επισύρουν συνέπειες. Διαφορετικά είναι λόγια κενά περιεχομένου.
