«Θα του ζητήσω να μου φέρει την ίδια την τύπισσα και θα της πω ανοιχτά περί τίνος πρόκειται».
Αυτή η αποστροφή του Νίκου Παππά, παντοκράτορα του Μεγάρου Μαξίμου την εποχή της παντοδυναμίας του ΣΥΡΙΖΑ, είναι απολύτως κατατοπιστική του τρόπου που η Αριστερά του κ. Τσίπρα αντιλαμβανόταν τη διακυβέρνηση της χώρας.
Η… τύπισσα αυτή, στην οποία ο κ. Παππάς θα εξηγούσε περί τίνος πρόκειται, είναι η εισαγγελέας Διαφθοράς Ελένη Τουλουπάκη.
Με λίγα λόγια, και σε απλά ελληνικά, ένας υπουργός της κυβέρνησης θα καλούσε στο Μέγαρο Μαξίμου μια ανώτερη δικαστική λειτουργό, για να της πει «κοριτσάρα μου τι πας να κάνεις».
Η εικόνα του Αλέξη Τσίπρα να αναφέρει στη Βουλή, δακρυσμένος, ότι η κυβέρνησή του «είναι κάθε λέξη του Συντάγματος», μετά από όλες αυτές τις αποκαλύψεις, φαντάζει ως μια ακόμα σελίδα στο κεφάλαιο της πολιτικής υποκρισίας του ΣΥΡΙΖΑ.
Το Σύνταγμα διακρίνει τις εξουσίες. Και δεν αναφέρει πουθενά ότι οι δικαστικοί λειτουργοί μπορούν να καλούνται από την (κάθε) κυβέρνηση στο Μέγαρο Μαξίμου για εξηγήσεις και συστάσεις.
Όλη αυτή η ιστορία δείχνει ξεκάθαρα ότι το μεγάλο ζητούμενο για την κυβέρνηση της Αριστεράς και τον ακροδεξιό της συγκυβερνήτη, δεν ήταν η κατάκτηση της κυβέρνησης αλλά ο έλεγχος των «αρμών της εξουσίας».
Αυτός ήταν ο μεγάλος καημός του Μεγάρου Μαξίμου, τον εξέφρασε δημοσίως ακόμα και η σύζυγος του πρώην πρωθυπουργού. «Πήραμε την κυβέρνηση αλλά δεν πήραμε την εξουσία».
Γιατί, εξουσία για τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως προκύπτει και από τις τελευταίες αποκαλύψεις, σήμαινε τον έλεγχο των πάντων και χρησιμοποίηση όλων των μέσων για να πληγούν οι πολιτικοί του αντίπαλοι, για να κλείσουν ενοχλητικά Μέσα Ενημέρωσης, για να φύγει από τη μέση οτιδήποτε ενοχλητικό για την «πρώτη φορά Αριστερά».
Αυτή, η ολοκληρωτική εξουσία, ήταν το τρόπαιο που, ευτυχώς, δεν κατάφερε να κατακτήσει ο ΣΥΡΙΖΑ.
