Εχει ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον η χρονική στιγμή την οποία επέλεξε ο ΣΥΡΙΖΑ να προβάλλει το κακόγουστο και υβριστικό σποτάκι του κατά των δημοσιογράφων.
Συμβαίνει αυτό ενώ συνεχίζονται οι αποκαλύψεις για την σκευωρία της Novartis στην προανακριτική επιτροπή της Βουλής. Και όσο συνεχίζονται, προκύπτουν και νέα στοιχεία, όχι μόνο για την δράση του πρώην υπουργού αναπληρωτή Δικαιοσύνης, Δ. Παπαγγελόπουλου, αλλά και άλλων πρώην κορυφαίων στελεχών των κυβερνήσεων του ΣΥΡΙΖΑ.
Μέσα στα πολλά που μπορεί να ανακαλέσει κάποιος στην μνήμη του από εκείνη την θλιβερή περίοδο, περιλαμβάνεται και η ιδιαίτερη σχέση του ΣΥΡΙΖΑ και της ομάδας Τσίπρα με τον Τύπο.
Πέραν του πώς μεθόδευσε προγραφές κατά δημοσιογράφων και επιθέσεις κατά δημοσιογραφικών συγκροτημάτων, πώς οδήγησε στον στραγγαλισμό του ΔΟΛ, του Mega κλπ. ή του πώς είχε επιβάλλει εκείνο το ιδιότυπο εμπάργκο στον ΣΚΑΪ, οφείλει κανείς να θυμάται την δράση συγκεκριμένων προσώπων και ομάδων, στην εκστρατεία συκοφάντησης και πολιτικής εξόντωσης αντιπάλων.
Πώς για παράδειγμα επί μήνες, συγκεκριμένη εφημερίδα την οποία εκδίδει δημοσιογράφος ομοτράπεζος με τον Τσίπρα, τον Παππά, τον Πολάκη, τη Δούρου κ.ά., έδινε τον τόνο με «αποκαλύψεις» κατά του Στουρνάρα, του Σαμαρά ή του Βενιζέλου.
Πώς έπειτα από αυτά τα «σαλπίσματα» δικαιοσύνης, ακολουθούσαν νομικές ενέργειες, διώξεις, ηρωικές ομιλίες στη Βουλή.
Πώς όλα αυτά διαμόρφωσαν το πεδίο, μέσα στο οποίο ο Τσίπρας, ο Καμμένος και οι ακόλουθοί τους, συνέχιζαν να καλλιεργούν το μίσος και τον διχασμό, «ταΐζοντας» τους εξαπατημένους ψηφοφόρους τους με σανό ληγμένο, από την περίοδο του εμφυλίου.
Μιλάει σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ για εξαγορά των δημοσιογράφων, κάνοντας ότι έχει λησμονήσει σε τι μονοπάτια είχε οδηγήσει την ΕΡΤ και τι τολμούσαν να εκστομίζουν σε καθημερινή βάση τα κομματικά φερέφωνα σε βάρος της τότε αντιπολίτευσης, ή πώς λιβάνιζαν κάθε στέλεχος και ανθυποστέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ.
Μπορεί το νέο σποτ να έχει στοιχεία χυδαιότητας, συκοφαντίας, πρόκλησης και διαβολής.
Μπορεί να στερείται και των αισθητικών ή διανοητικών προδιαγραφών, για τις οποίες η Αριστερά επαίρεται ότι υπερέχει έναντι των άλλων, πάνω από όλα όμως είναι ενδεικτικό για κάτι άλλο.
Το σποτ αυτό, μέσα στην απλοϊκότητα και την ρηχότητά του, φανερώνει την αντίληψη που επικρατεί στον συγκεκριμένο πολιτικό χώρο.
Περισσότερο από όλα όμως, αντικατοπτρίζει τον πανικό που έχει κυριεύσει τον ΣΥΡΙΖΑ, την ηγεσία του και το ασκέρι των ατάκτων, που τσαλαβουτάνε στην σημερινή πολιτική πραγματικότητα, δίχως πυξίδα και δίχως προορισμό.
Αυτή είναι η κατάσταση στην σημερινή αντιπολίτευση, η οποία ελλείψει πολιτικού περιεχομένου ανασύρει τα σκουριασμένα όπλα της από την περίοδο της προηγούμενης δεκαετίας.
Ίσως τελικά και να μην είναι τόσο κακό που προβλήθηκε αυτό το δυσφημιστικό-διαφημιστικό μήνυμα. Σηκώθηκε για μία ακόμη φορά η κουρτίνα και είδαν όλοι τι κρύβει…
