Τώρα που μπήκαμε στο πιο δύσκολο (σίγουρα) καλοκαίρι της τελευταίας δεκαετίας, καλό είναι να θυμηθούμε ότι η περίοδος διακυβέρνησης της χώρας μας από τον κ. Μητσοτάκη συμπληρώνει έναν χρόνο. Το μόνο που μπορούμε να πούμε «με ασφάλεια» είναι ότι αυτή τη χρονιά «τα έχουμε ζήσει όλα» λόγω της πανδημίας και της πρωτόγνωρης οικονομικής συγκυρίας για την παγκόσμια και την ελληνική οικονομία.
Δεν παύει, όμως, να έχει περάσει ένας χρόνος από τη νίκη της ΝΔ στις ευρωεκλογές του 2019 που αποτέλεσε και προπομπό της άνετης επικράτησης Μητσοτάκη στις εθνικές εκλογές του περασμένου Ιουλίου και να μπορεί ο καθένας να σχηματίσει μια ολοκληρωμένη εικόνα για τις πολιτικές της και την πορεία που έχει πάρει το «καράβι» της οικονομίας. Εκατοντάδες φορές μέσα στον χρόνο που πέρασε η κυβέρνηση έχει μιλήσει για τις μεταρρυθμίσεις που θα γίνουν, με αιχμές τη μείωση της γραφειοκρατίας, της φορολογίας, των εισφορών και τις επενδύσεις που έρχονται. Ομως ακόμη και σήμερα που πέρασε το πρώτο κύμα του κορωνοϊού δεν έχει καταφέρει να μεταδώσει ποιο είναι το σχέδιό της, «ποια οικονομία θέλουμε». Κι αυτή είναι η μεγάλη αδυναμία της…
Ωστόσο μπορούμε να προσεγγίσουμε με σχετική ακρίβεια την οικονομική πραγματικότητα αν χωρίσουμε σε τέσσερις περιόδους τη διακυβέρνηση της μιας χρονιάς.
1. Στη μετά ΣΥΡΙΖΑ εποχή που διήρκεσε έξι μήνες, διάστημα στο οποίο παρά τη μείωση του ΕΝΦΙΑ και του φόρου επαγγελματιών, και αντίθετα με ό,τι ελπίζαμε, οι επενδύσεις υποχώρησαν και η οικονομία επιβραδύνθηκε.
2. Στη διαχείριση της πανδημίας που συμπληρώνει τρεις μήνες οδηγώντας την οικονομία ήδη από το τέλος Μαρτίου σε ύφεση. Παρά το γεγονός αυτό (αναμενόμενο για τους σοβαρούς αναλυτές), η διαχείριση της υγειονομικής κρίσης είναι το μόνο ίσως δυνατό σημείο της κυβέρνησης καθώς η Ελλάδα δεν έζησε την τραγωδία των νεκρών που βίωσαν η Ιταλία, η Γαλλία, η Ισπανία, η Βρετανία, οι ΗΠΑ και άλλες αναπτυγμένες χώρες.
3. Στη διαχείριση της οικονομικής κρίσης, εποχή στην οποία βρισκόμαστε σήμερα, και η οποία θα είναι μακρά, με κύρια χαρακτηριστικά την περαιτέρω συρρίκνωση της οικονομίας και την αύξηση της ανεργίας, φαινόμενα τα οποία η κυβέρνηση προσπαθεί να περιορίσει αυξάνοντας τις δημόσιες δαπάνες.
4. Η τέταρτη εποχή, ίσως η πιο καθοριστική για το μέλλον, είναι αυτή που θα ξεκινήσει με το «σχέδιο ανάκαμψης» – το Recovery Plan -, που όπως είπε ο Πρωθυπουργός θα παρουσιάσει ο ίδιος τον ερχόμενο Σεπτέμβριο.
Τότε πλέον όλοι θα έχουμε δει το βάθος της ύφεσης και την πραγματική διάσταση όχι μόνο των επιπτώσεων της πανδημίας, αλλά και των γαλάζιων πολιτικών στην οικονομία.
