Η Τουρκία έχει γίνει ο μόνιμος κακός δαίμονας της Ελλάδας, ώστε με τις καθημερινές απειλές της δεν μας αφήνει ούτε στιγμή ήσυχους . Από την άλλη μεριά φαίνεται πως ό,τι λένε οι Έλληνες πολιτικοί, οι της Τουρκίας τo γράφουν στα παλιά τους υποδήματα, επειδή δεν ιδρώνει το αφτί τους. Απλούστατα, γιατί μας θεωρούν «μισή μερίδα».
Εντούτοις το πρόβλημα δεν είναι , όταν η Τουρκία στείλει το ερευνητικό της πλοίο έξω από την Κρήτη, να κινηθούμε δυναμικά, γιατί έτσι θα μπούμε ίσως σε μια ατέρμονη διένεξη με τη γείτονα χώρα.
Η στρατιωτική αντιμετώπιση με τους «Μεμέτηδες», είναι η «Ultimum ratio», ώστε ίσως θα πρέπει να βρούμε άλλες λύσεις, προτού φθάσει ο «κόμπος στο χτένι».
Αρχικά, όπως ήδη γράψαμε, η πρώτη ενέργεια οφείλει να είναι η περαιτέρω ενίσχυση των δυνάμεών μας. Αυτό μπορεί να γίνει, αν προβούμε σε έγκαιρες συνεργασίες και συμμαχίες με τις γείτονες χώρες της Τουρκίας, που ξέρουν καλά τι θα πει αυτή η χώρα. Ως τέτοιες θεωρούμε τη Βουλγαρία, την Αρμενία, τη Γεωργία, το Ασερμπαϊτσάν, το Ιράκ και στο βάθος το Κουρδιστάν της Συρίας.
Εδώ θα πρέπει να θυμηθούμε την ενέργεια του Ανδρέα Παπανδρέου στη δεκαετία του 1980, όταν και τότε είχαν κινηθεί απειλητικά οι Τούρκοι. Σηκώθηκε και πήγε στη Βουλγαρία και τα είπε με τον Γενικό Γραμματέα του Κομμουνιστικού Κόμματος και Πρόεδρο της χώρας, Τεοντόρ Ζίβκωφ, με αποτέλεσμα να συμμαζευτούν οι Τούρκοι, γιατί μια διένεξη με την Ελλάδα, θα έβαζε στο παιχνίδι ολόκληρο το Σύμφωνο της Βαρσοβίας.
Δεύτερη , ενέργεια θα πρέπει να είναι μια επαναλαμβανόμενη σειρά δημοσιεύσεων στον ευρωπαϊκό και αμερικανικό τύπο, περί των επιθετικών και ιμπεριαλιστικών ενεργειών της Τουρκίας, που αποσκοπεί να διαταράξει την ευρωπαϊκή ειρήνη και να ελέγξει την ανατολική Μεσόγειο, καθώς και τις ροές του Σουέζ.
Στο βάθος η ισλαμική αυτή χώρα, αποσκοπεί να φέρει υπό τη σκέπη της και την επιρροή της τις αραβικές χώρες, για να παίζει το παιχνίδι της μεγάλης δύναμης. Η Τουρκία, λένε, πρέπει να καταστεί σεβαστή σε διεθνές επίπεδο και να έχει λόγο για το παγκόσμιο «γίγνεσθαι».
Παρ’ όλο που οι ΗΠΑ έχουν πλήθος βάσεων στην Ελλάδα και μας θεωρούν παραδοσιακούς συμμάχους , θα πρέπει να γίνει μια προσπάθεια , όπως στον ελληνισμό της Αμερικής, σχηματισθεί μια ισχυρή ομάδα, ένα lobby , το οποίο ακούραστο θα προσπαθεί να ενημερώνει την αμερικανική κοινή γνώμη και τα σώματα του Κογκρέσου, για τις επιθετικές προθέσεις της Τουρκίας .
Η ελληνική κυβέρνηση οφείλει ακόμη όχι μόνο να ενημερώσει δυναμικά του ετέρους του ΝΑΤΟ, αλλά να απειλήσει πως αν δεν λάβουν κάποιο ουσιαστικό μέτρο, η συμμαχία κινδυνεύει να διαλυθεί. Γιατί, τι σόϊ αμυντική υποστήριξη παρέχει, όταν δεν είναι σε θέσει να προφυλάξει τα μέλη της από τους ίδιους τους εταίρους.
Αυτή η ισχυρή παρέμβαση θα πρέπει να γίνει και στη Σύνοδο κορυφής των κρατών της Ε.Ε. , ώστε να αφήσουν τα λόγια και τα χαμόγελα και να δουν έμπρακτα το πρόβλημα με τους αλόπιστους Τούρκους.
Τέλος όπως επισημάναμε, η Ελλάδα οφείλει να μπει στον προετοιμαζόμενο στρατιωτικό πυρήνα της Ε.Ε., στον οποίο συμμετέχουν Γερμανία, Ολλανδία και Τσεχία.
Επειδή το θέμα της Τουρκίας είναι πολύ σοβαρό, η κυβέρνησή μας, οφείλει να αφήσει στην άκρη τις αβρότητες και να μπει δυναμικά στο παιχνίδι, προτού να είναι αργά.
