«ΟΜάλκομ έπαιζε με ένα αεροβόλο. Ηταν μαζί με δύο φίλους του, αλλά εκείνοι είναι λευκοί και αυτός μαύρος. Πυροβολούσαν ένα υπόστεγο και έπειτα ήρθαν οι αστυνομικοί. Ο Μάλκομ πήγε φυλακή για 17 μήνες και οι φίλοι του καθόλου. Αυτό που ο Μάλκομ δεν έμαθε ποτέ ήταν πως βρισκόταν καθ’ οδόν προς τη φυλάκιση από το νηπιαγωγείο».
Ετσι ξεκινούσε το άρθρο των 2.500 λέξεων που υπέγραψε τον περασμένο Δεκέμβριο στην εφημερίδα του σχολείου της, στην Αϊοβα Σίτι, η 18χρονη σήμερα ομογενής Νίνα Λαβέτζο-Στεκόπουλος.
Η ιδέα τής είχε έρθει έναν μήνα νωρίτερα, ενόσω ρωτούσε, μαζί με μία ακόμα αρχισυντάκτρια της σχολικής εφημερίδας, συμμαθητές της τι δεν τους άρεσε στο σχολείο τους. «Εκείνη τη μέρα», λέει η ίδια στους «New York Times», «είχα πολλές χορταστικές συζητήσεις για άδικες αποβολές και ρατσισμό».Στο μάθημα των εθνοτικών σπουδών μάθαινε παράλληλα για το σύστημα της δικαιοσύνης στις ΗΠΑ, «βλέποντας λοιπόν πως αυτό ήταν ένα ζήτημα και μέσα στο ίδιο μου το σχολείο, αποφάσισα να γράψω για αυτό».
