Για τους αποκλεισμένους σε ξένα κρουαζιερόπλοια λόγω κορωνοϊού συνεχείς ανταποκρίσεις και τηλεοπτικές εκπομπές επικέντρωσαν την προσοχή και συμπαράστασή μας και με ανακούφιση είδαμε να τερματίζεται ο πολυήμερος αναγκαστικός εγκλεισμός τους στα πλοία. Για τους 12.000 ναυτικούς μας οι περισσότεροι από τους οποίους είναι επί μήνες παγιδευμένοι στα ποντοπόρα πλοία όπου υπηρετούν ούτε μία λέξη, ούτε το παραμικρό ενδιαφέρον για την τύχη τους. Και ας είναι έγκλειστοι στα πλοία όπου υπηρετούν σε άτυπη καραντίνα, χωρίς να μπορούν να επιστρέψουν στην Ελλάδα όταν λήγει η περίοδος για την οποία έχουν ναυτολογηθεί.

Ετσι έχει καταστεί αδύνατη η αντικατάστασή τους από τα διάδοχα πληρώματα και χωρίς καν να μπορούν να αποβιβαστούν έστω και για μία ώρα στα λιμάνια που προσεγγίζουν, καθώς ισχύει παγκοσμίως ιδιότυπη καραντίνα σε βάρος τους. Και ας είναι επιφορτισμένοι μαζί με τους 150.000 κάθε εθνικότητος συναδέλφους τους στην αδιάκοπη διεξαγωγή του διεθνούς διαμετακομιστικού εμπορίου, που καλύπτει το 90% των μεταφορών εμπορευμάτων παγκοσμίως. Ενα εμπόριο το οποίο, σε αντίθεση με τις αεροπορικές μεταφορές, συνεχίστηκε αδιάλειπτα παρά τις λόγω κορωνοϊού πρόσθετες δυσκολίες. Ετσι δεν έπαυσε ο εφοδιασμός όλων των χωρών του πλανήτη με τα αναγκαία για τη διατροφή του παγκόσμιου πληθυσμού και τη λειτουργία των εθνικών οικονομιών.

Οι ναυτικοί μας, κυρίως αξιωματικοί γέφυρας και μηχανικοί, των οποίων οι συμβάσεις λήγουν κατά κανόνα για θητεία λιγότερη του έτους, παραμένουν παγιδευμένοι στα πλοία, χωρίς να μπορούν να επιστρέψουν στην πατρίδα και χωρίς να είναι εφικτή η αντικατάστασή τους από διάδοχες βάρδιες, καθώς τα εμπορικά πλοία αντιμετωπίζουν συνθήκες καραντίνας σε όλα τα λιμάνια. «Φορτώνουμε, πλέουμε, ξεφορτώνουμε παγιδευμένοι στα πλοία μας. Στην ουσία» λένε «είμαστε κρατούμενοι, αφού δεν υπάρχει τρόπος να κατέβουμε από τα καράβια». «Ξαφνικά πέθανε ο μάγειράς μας και δεν μπορεί να γίνει αντικατάστασή του. Τρώμε μόνο κατεψυγμένα, καθόλου φρούτα και λαχανικά, καθώς δεν μπορούμε να τα εφοδιαστούμε από τα λιμάνια λόγω καραντίνας» με ενημερώνει απελπισμένος δόκιμος πλοίαρχος.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προκειμένου να διευκολυνθεί η ασφαλής κίνηση των ναυτικών πρότεινε τέσσερις βασικούς λιμένες (Σιγκαπούρη, Ρότερνταμ, Γιβραλτάρ, Χονγκ Κονγκ) όπου υπό καθεστώς ειδικών ελέγχων να είναι εφικτές οι αλλαγές πληρωμάτων. Ωστόσο τα ναυτεργατικά συνδικάτα λένε ότι τα εμπλεκόμενα κράτη προς το παρόν δεν ανταποκρίνονται (Protagon.gr).

«Οι ναυτικοί μας δεν πρέπει να ξεχαστούν. Το ζήτημα της αλλαγής του πληρώματος πρέπει να βρίσκεται στην κορυφή της ατζέντας του κλάδου» συνιστά ο εφοπλιστής Δ. Φαφαλιός υπογραμμίζοντας: «Χωρίς αποτελεσματικές αλλαγές στα πληρώματα, η αλυσίδα εφοδιασμού θα καταρρεύσει οδηγώντας σε βασικές ελλείψεις προϊόντων σε ολόκληρο τον κόσμο».

Εν τούτοις οι κυβερνήσεις προς το παρόν δεν δείχνουν το επιβαλλόμενο ενδιαφέρον. Και όλοι γνωρίζουμε ότι ούτε ο κ. Τσιόδρας ούτε ο κ. Χαρδαλιάς αλλά ούτε και ο αρμόδιος υπουργός Ναυτιλίας έχουν αναφερθεί σε αυτή την κατηγορία των θυμάτων του κορωνοϊού. Με αντίστοιχη αδιαφορία αντιμετωπίζονται και από τα ραδιοτηλεοπτικά δίκτυα, αλλά και από τα πολιτικά κόμματα. Θα προσεχθεί άραγε από τους αρμοδίους η δραματική έκκληση που απευθύνουν μέσω της στήλης μου οι έγκλειστοι στα πλοία τους έλληνες ναυτικοί;