Τα «εισαγόμενα» από το Κατάρ κρούσματα κορωνοϊού προκαλούν εύλογο προβληματισμό.
Ερχονται να μας υπενθυμίσουν πόσο εύθραυστες παραμένουν οι ισορροπίες στη συνεχιζόμενη μάχη με την πανδημία, ιδίως μετά το άνοιγμα των αεροδρομίων και εν όψει της υποδοχής τουριστών από χώρες που δοκιμάστηκαν σκληρά.
Μεγαλύτερη ανησυχία προκαλεί ωστόσο η παρατηρούμενη χαλάρωση στην εφαρμογή των μέτρων προστασίας που πηγάζει από έναν αδικαιολόγητο εφησυχασμό.
Στις περισσότερες περιπτώσεις οι κανόνες κοινωνικής απόστασης δεν τηρούνται. Τα παραδείγματα είναι καθημερινά και δείχνουν να πληθαίνουν όσο ξεθωριάζουν οι μνήμες της καραντίνας.
Πολλοί συμπολίτες μας συμπεριφέρονται πλέον σαν να έχει βρεθεί ήδη η γιατρειά για τον φονικό ιό. Σαν να μην υπήρξε ποτέ αυτός ο δίμηνος εγκλεισμός. Θεωρούν ότι τα χειρότερα ανήκουν οριστικά στο παρελθόν.
Πολλοί πιστεύουν μάλιστα ότι τα μέτρα που ελήφθησαν ήταν υπερβολικά, ενώ οι θεωρίες συνωμοσίας δίνουν και παίρνουν ακόμη και μεταξύ ανθρώπων «υπεράνω υποψίας».
Αμφισβητούν ελαφρά τη καρδία την επιστήμη και τους ειδικούς αντί να τους ευγνωμονούν. Γιατί ήταν οι ειδικοί επιστήμονες που εισηγήθηκαν τη «σκληρή καραντίνα». Ο αυστηρός αυτοπεριορισμός μείωσε τη διάδοση του ιού στη χώρα μας κατά 80%, όπως κατέδειξε πρόσφατη έρευνα.
«Αυτό που με προβληματίζει πιο πολύ από όλα είναι ο “κακός” εαυτός μας», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Νίκος Χαρδαλιάς στη συνέντευξή του στο «Βήμα της Κυριακής». «Μήπως τα ελάχιστα νέα κρούσματα, τα οποία είναι αποτέλεσμα της προσπάθειας που κάναμε όλους αυτούς τους μήνες, μας κάνουν να νιώσουμε μια υπέρμετρη ασφάλεια, να πιστέψουμε ότι η πανδημία βρίσκεται πλέον οριστικά και αμετάκλητα πίσω μας»…
