«Δεν μπορώ να επιτρέψω τα χρήματα των αμερικανών φορολογουμένων να συνεχίσουν να ενισχύουν έναν οργανισμό ο οποίος, στην παρούσα κατάστασή του, τόσο ξεκάθαρα δεν εξυπηρετεί τα ενδιαφέροντα της Αμερικής». Με αυτό το τουίτ (και άλλα) συνόδευσε ο αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ τη δημοσίευση της επιστολής του (με ημερομηνία τη 18η Μαΐου 2020) προς τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), τον οποίο κατηγορεί ότι απέτυχε να ενημερώσει εγκαίρως για τον κίνδυνο του SARS-CoV-2.
Αν υπάρχει ένα ταλέντο που φαίνεται να έχει ο Τραμπ, αυτό είναι το να χαϊδεύει τα αφτιά των ψηφοφόρων του. Ποιος δεν θέλει έναν πρόεδρο που βάζει το συμφέρον των φορολογουμένων της χώρας του πάνω απ’ όλα; Αρκεί βεβαίως να το κάνει επί αληθινών στοιχείων και όχι για να επιρρίψει σε άλλους τη δική του αποτυχία να διαχειριστεί την υγειονομική κρίση που από την αρχή του έτους δοκιμάζει τον πλανήτη. Αμέσως μετά τη δημοσίευση της επιστολής άρχισαν οι διαψεύσεις: Το ιατρικό περιοδικό «The Lancet» εξέδωσε ανακοίνωση σημειώνοντας ότι το πρώτο άρθρο που φιλοξένησε σχετικά με τον ιό έχει ημερομηνία την 24η Ιανουαρίου 2020, καταρρίπτοντας τον ισχυρισμό του Τραμπ ότι ο ΠΟΥ αδιαφόρησε για μελέτες που υπήρχαν στο περιοδικό από τον Δεκέμβριο. Βεβαίως τέτοιες «μικρολεπτομέρειες» ποτέ δεν στάθηκαν εμπόδιο στις αποφάσεις του Τραμπ, όπως επίσης δεν στάθηκαν εμπόδιο ούτε τα επιστημονικά δεδομένα.
Η ανακοίνωση του περιοδικού καταλήγει επισημαίνοντας ότι η συμπεριφορά του αμερικανού προέδρου είναι «καταστροφική για τις προσπάθειες να ενισχυθεί η διεθνής συνεργασία με στόχο να ελεγχθεί η πανδημία». Σε αυτή τη δήλωση κρύβεται όλη η επικινδυνότητα ανθρώπων σαν τον Τραμπ. Αν μας έδειξε κάτι αυτή η πανδημία είναι ότι οι ιοί δεν γνωρίζουν σύνορα και ότι απαιτείται γενική συστράτευση για να αντιμετωπιστούν επιτυχώς. Δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι από την αρχή του έτους όσοι παρακολουθούμε τα επιστημονικά δρώμενα γίναμε μάρτυρες μιας πρωτόγνωρης έκτασης επιστημονικής συνεργασίας: ερευνητές από όλον τον κόσμο, χθεσινοί ανταγωνιστές, μοιράζονται αφειδώς τα δεδομένα τους, ενώ όλες οι επιστημονικές επιθεωρήσεις επιτρέπουν ελεύθερη διαδικτυακή πρόσβαση στα άρθρα τους που αφορούν τον ιό.
Πολωτικές φωνές λαϊκισμού όπως αυτή του Τραμπ καταστρέφουν το κλίμα συνεργασίας που αυθόρμητα γεννήθηκε. Δυστυχώς, υπάρχουν παντού, εκδηλώνονται με ποικίλες μορφές και η χώρα μας δεν αποτελεί εξαίρεση. Το διακύβευμα όμως είναι πολύ μεγάλο για να τους αφήσουμε να δρουν ανεξέλεγκτα: όσο γρηγορότερα τους απομονώσουμε τόσο το καλύτερο!
