Την από μακρού διείσδυση του Ταγίπ Ερντογάν στη Λιβύη φωτίζει τουρκική έκθεση, που αποκαλύπτει ότι η παρουσία του τούρκου προέδρου στη χώρα αυτήν της Βόρειας Αφρικής είναι πολύ παλαιότερη από την ανάμειξή του στον εμφύλιο που μαίνεται εκεί και τη σύναψη του διαβόητου τουρκολιβυκού συμφώνου.
Βάσει των στοιχείων που περιλαμβάνονται στην ετήσια έκθεση της τουρκικής δημόσιας εταιρείας πετρελαίου Turkiye Petrolleri Anonim Ortakligi (TPAO), η Τουρκία απέκτησε στη Λιβύη πετρελαιοπηγή ύστερα από κρατικό διαγωνισμό που πραγματοποιήθηκε πριν από μία δεκαπενταετία, το 2005.
Τον τότε διαγωνισμό είχε καταφέρει να κερδίσει ύστερα από εργώδη προσπάθεια και κοστοβόρο λόμπινγκ η TPAO, ειδικότερα δε η θυγατρική αυτής Turkish Petroleum Overseas Company (TPOC), η οποία αναπτύσσει δράση εκτός Τουρκίας.
Η έρευνα για λογαριασμό της Άγκυρας απέδωσε τελικά καρπούς και οδήγησε στην ανακάλυψη κοιτάσματος, ενώ υπήρξαν και νέα κοιτάσματα από διαφορετικές πηγές το 2010.
Στην εν λόγω έκθεση της TPAO αναφέρονται 90 διαφορετικές δραστηριότητες της εταιρείας, μεταξύ αυτών και η επίβλεψη ερευνών από τη θυγατρική TPOC στη Λιβύη.
Εάν συσχετίσει κανείς τα ανωτέρω με το γεγονός ότι οι πετρελαιοπηγές της Τουρκίας βρίσκονται, όλες πλην μιας (αυτής στη λεκάνη της Σύρτης), στα εδάφη που ελέγχονται από τον Σάρατζ, τότε αντιλαμβάνεται για ποιο λόγο ο Ερντογάν παρέχει απλόχερα την υποστήριξή του σε αυτόν, στο πλαίσιο της σφοδρής εμφύλιας διαμάχης του με τον Χάφταρ.
Είναι πασιφανές ότι ο Ερντογάν, με την ενεργό εμπλοκή του στα ζητήματα της Λιβύης, επιχειρεί αφενός να διασφαλίσει τα εκεί πετρελαϊκά – οικονομικά συμφέροντα της χώρας του και αφετέρου, σε μια δεύτερη φάση, να καταστήσει τη χώρα αυτή δορυφόρο της Τουρκίας.
