Αν και μένουν πολλά προς διευκρίνιση, η Ευρώπη και οι επίσημες αρχές της έδειξαν, αν μη τι άλλο, τη διάθεσή τους να επιχειρήσουν ένα γενναίο άλμα αλληλεγγύης προκειμένου να αντιμετωπίσουν τις πρωτοφανείς οικονομικές συνέπειες της πανδημίας του κορωνοϊού.
Και επ’ ευκαιρία να οργανώσουν ένα επίσης γενναίο σχήμα ανασυγκρότησης και ανασύνταξης της τελματωμένης και απειλούμενης τα τελευταία πολλά χρόνια από πολλές ανθενωσιακές δυνάμεις Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Το σήμα κινητοποίησης δόθηκε από τους ηγέτες της Γερμανίας και της Γαλλίας, όταν διαπίστωσαν ότι απειλείται η συνοχή της Ευρώπης και αμφισβητείται η ικανότητά της να αντιδράσει αποφασιστικά σε μια κρίση.
Ακολούθησαν οι επεξεργασίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και η πρότασή της, η οποία ξεπέρασε κάθε προσδοκία, δηλώνοντας καθαρά και ξάστερα την απόφαση της Ενωσης να διατηρήσει την ηγεμονική της θέση στο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα. Και αυτό δεν μπορούσε παρά να γίνει με τη διάσωση και την ενίσχυση της εσωτερικής αγοράς.
Την ανταγωνιστική της θέση, την παραγωγική και εμπορική της δυναμική επιβεβαιώνει το γενναίο σχήμα ανάκαμψης που προτείνεται.
Θα ακολουθήσει, είναι αλήθεια, σκληρή διαπραγμάτευση στους κόλπους της μέχρι την πλήρη έγκριση του σχεδίου, αλλά κοινή είναι η πεποίθηση ότι καμία διαφωνία ή επιμέρους αντίδραση δεν είναι ικανή να μεταβάλει τον ρου της Ιστορίας.
Η Ευρώπη θα βγει δυναμωμένη και ενισχυμένη από αυτή την κρίση, γιατί απλούστατα αυτό είναι το πεπρωμένο της, γιατί έτσι πορεύεται και αναγεννάται η υπόσταση και το όραμά της μέσα από κρίσεις στο διάβα των δεκαετιών.
Και μαζί της η Ελλάδα θα ωφεληθεί, θα βρει νέα ευκαιρία αναγέννησης και ανασυγκρότησης.
Και εδώ αρχίζουν οι μεγάλες προκλήσεις για την αιφνιδιασμένη πολιτική μας ηγεσία, η πίστη της οποίας είναι αλήθεια είχε κλονιστεί και εξαιτίας των πικρών εμπειριών της προηγούμενης δεκαετίας.
Ο Πρωθυπουργός, η κυβέρνηση, μα και η ηγεσία της αντιπολίτευσης, μείζονος και ελάσσονος, επιβάλλεται να αδράξουν την ευκαιρία και να ασκηθούν πραγματικά, δημιουργικά ώστε να αξιοποιήσει η χώρα μας με τον καλύτερο τρόπο τις νέες δυνατότητες που προσφέρει το επερχόμενο ευρωπαϊκό άλμα συνοχής και προόδου.
Πράγμα που απλά σημαίνει ότι τούτη τη φορά είναι κρίσιμο να σχεδιαστεί σωστά το μέλλον, να επιλεγούν, με γνώμονα το εθνικό και όχι το κομματικό συμφέρον, οι ζώνες ενίσχυσης, τα πεδία παρέμβασης και οι πολιτικές που θα οδηγούν στην παραγωγική ανασυγκρότηση, στην ανασύνταξη του κράτους και της δημόσιας διοίκησης και θα κατατείνουν στη δημιουργία ανθεκτικών στον χρόνο θέσεων εργασίας και βεβαίως θα καθιστούν την οικονομία σύγχρονη, μοντέρνα και απαλλαγμένη από αγκυλώσεις και βάρη που την καταδυναστεύουν και τη διατηρούν σε θέση μόνιμης αδυναμίας και απόστασης από εταίρους και ανταγωνιστές.
Να μην επαναληφθούν τα λάθη της δεκαετίας του ’80, της άκριτης αναδιανομής, ούτε εκείνα της ένταξης στην ευρωζώνη, που παρέσυραν τη χώρα στον αχαλίνωτο καταναλωτισμό και στην παραγωγική παράλυση.
Τούτη τη φορά το πολιτικό σύστημα έχει μια επιπρόσθετη ευθύνη.
Το 2021 συμπληρώνονται διακόσια χρόνια από την έναρξη του απελευθερωτικού αγώνα.
Οφείλουν άπαντες να τιμήσουν την επέτειο και να δώσουν ό,τι καλύτερο διαθέτουν προκειμένου να πάρει επιτέλους η Ελλάδα τη θέση που της αξίζει στον κόσμο.
Αυτή είναι η πρόκληση και η ευκαιρία σε τούτη την ξεχωριστή συγκυρία.
