Το τι ακριβώς έχει συμβεί τις τελευταίες ημέρες στην περιοχή του Εβρου είναι ακόμη συγκεχυμένο. Οι χωματουργικές εργασίες για την επέκταση του φράχτη μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, έχουν διαφοροποιήσει στην συγκεκριμένη συγκυρία την σημασία ενός περιστατικού, το οποίο δεν συμβαίνει πρώτη φορά.
Εδώ και χρόνια, η κοίτη του ποταμού, που είναι το φυσικό σύνορο μεταξύ των δύο χωρών, μετατοπίζεται το καλοκαίρι και το φθινόπωρο, με αποτέλεσμα όταν τα νερά υποχωρούν να εμφανίζεται ένα έλος, το οποίο το καλοκαίρι ξεραίνεται, ενώ τον χειμώνα εμφανίζεται μία νησίδα, η οποία με βάση τους χάρτες του 1923 ανήκει στην Ελλάδα.
Η διαδικασία αυτή εδώ και χρόνια δίνει στην Τουρκία αφορμή να αποπειράται να διαμορφώσει γκρίζες ζώνες και στην ηπειρωτική μεθόριο.
Στην συγκεκριμένη χρονική στιγμή, το θέμα περιπλέκεται λόγω του προσφυγικού και της γενικότερης κλιμάκωσης της επιθετικής στάσης της Τουρκίας.
Όλα αυτά συνδυάζονται με την τουρκική προπαγάνδα, η οποία εν προκειμένω αναπαρήχθη και από διεθνή ΜΜΕ, τα οποία αναφέρθηκαν σε «τουρκική εισβολή σε ελληνικό έδαφος».
Υπό τις παρούσες συνθήκες, το θέμα είναι εξαιρετκά λεπτό.
Κάτι που σημαίνει ότι οποιαδήποτε πολιτική δήλωση πρέπει να είναι προσεκτική και μετρημένη. Η κυβέρνηση χειρίστηκε το θέμα με το σκεπτικό ότι πρέπει να τηρηθούν χαμηλοί τόνοι, καθώς η παρελκυστική τακτική της Αγκυρας, αποσκοπεί ούτως ή άλλως σε αυτό: να παρασύρει την Ελλάδα σε διμερείς συζητήσεις για μη υφιστάμενα συνοριακά θέματα και με αφορμές είτε κατασκευασμένες, είτε ψευδείς.
Η προσοχή αυτή πρέπει να τηρείται και από όλες τις πολιτικές δυνάμεις στο εσωτερικό. Πόσο μάλλον από την αξιωματική αντιπολίτευση. Σε περιπτώσεις τέτοιες η σύνταξη πίσω από τις επίσημες θέσεις των αρμοδίων, εν προκειμένω, των υπουργείων Εξωτερικών και Αμυνας, είναι επιβεβλημένη.
Αν απαιτείται ενημέρωση για τα πραγματικά περιστατικά, αυτή μπορεί να ζητηθεί και να παρασχεθεί, ακόμη και τηλεφωνικά. Συνεπώς, οι δημόσεις δηλώσεις και οι ανακοινώσεις εντυπωσιασμού παρέλκουν.
Παρά ταύτα, οι αρμόδιοι του ΣΥΡΙΖΑ, στην αντιπολιτευτική τους αγωνία, έσπευσαν να εκδώσουν αναλυτική ανακοίνωση, μετατρέποντας σε δημόσια εσωτερική συζήτηση ένα θέμα που δεν προσφέρεται για κάτι τέτοιο.
Πρόκειται για τακτική πρόχειρη και εντυπωσιοθηρική, δίχως ουσία και αποτέλεσμα και που πάντως, υιοθετεί άθελά της, την τουρκική προπαγάνδα.
Συνέβη αυτό και στην προηγούμενη φάση της κρίσης στον Εβρο, όταν η αξιωματική αντιπολίτευση αποδεχόταν και αναπαρήγε τις τουρκικές θέσεις, προκειμένου να υψώσει τους αντιπολιτευτικούς τόνους, ως μη όφειλε και σε ένα πεδίο όπου ισχύει το «εν ου παικτοίς».
Θα ήταν πολύ πιο απλή η ζωή των αξιωματούχων του ΣΥΡΙΖΑ αν απομακρύνονταν επιτέλους από αυτές τις νοοτροπίες και πρακτικές. Θα ήταν και μία ευκαιρία για την επίδειξη μίας στάσης συνετής και συμβατής με τον θεσμικό τους ρόλο. Θα ήταν και μία ευκαιρία να αρχίσει η αξιωματική αντιπολίτευση να διαμορφώνει έναν στοιχειωδώς αξιόπιστο λόγο.
Δεν την άρπαξε ούτε αυτήν την φορά την ευκαιρία. Δεν θέλει; Δεν μπορεί; Μάλλον και τα δύο.
