Ξαφνικά και αναπάντεχα μας προέκυψε η επιδημία του Κορωνοϊού, που έφερε τα πάνω – κάτω σ’ όλο τον κόσμο.
Η κυβέρνηση της χώρας μας αντέδρασε άμεσα , ώστε ο πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης είπε πως προτεραιότητα στα προβλήματα , έχει η υγεία του ελληνικού λαού. Οπότε, σε συνεργασία της κυβέρνησης, των εκλεκτών επιστημόνων των πανεπιστημίων μας και με μια ηρωική συμμετοχή του ελληνικού λαού, καταφέραμε το ακατόρθωτο. Η Ελλάδα έχει το μικρότερο αριθμό θυμάτων, όταν χώρες με ίσο αριθμό κατοίκων με εμάς, έχουν 10 φορές περισσότερους νεκρούς (Βέλγιο, Ολλανδία, Ελβετία, κλπ). Παράλληλα, στην Αμερική οι νεκροί έφθασαν τις 96 χιλιάδες, ενώ στη Βραζιλία επίσημα τις 15 χιλιάδες. Όμως ημιεπίσημεςς πηγές λένε, πως τα θύματα εκεί είναι 15 φορές περισσότερα.
Και ενώ μπροστά σ’ αυτήν την πραγματικότητα όλος ο ελληνικός λαός αναγνωρίζει αυτό το επίτευγμα της κυβέρνησης, βγαίνει ένας μητροπολίτης, από το πουθενά και αφορίζει τον πρωθυπουργό, την υπουργό παιδείας και τον αγωνιστή και ακάματο υφυπουργό, Χαρδαλιά . Είναι απορίας άξιο πώς του ξέφυγε ο κ. Σωτήρης Τσιόδρας. Στο σημείο αυτό έρχεται στο μυαλό μας ο αφορισμός του θρυλικού Ελευθέριου Βενιζέλου, καθώς και του ηρωικού Καζαντζάκη, ο οποίος, όταν έμαθε το γεγονός, στράφηκε στους διώκτες του και τους παρακάλεσε να αφορίσουν και τις σόλες των παπουτσιών του, για να μη λιώνουν εύκολα,
Εδώ όμως προβάλει το ερώτημα, αν ο κ. Αμβρόσιος, επικοινώνησε πρώτα με τον Θεό και πήρε από εκεί την εντολή να προχωρήσει δεόντως.
Θα μου πείτε πως ο σεβάσμιος μητροπολίτης είναι ταυτόχρονα και Έλληνας πολίτης και ως εκ τούτου απολαμβάνει τα δικαιώματα του άρθρου 3 του Συντάγματος, που επιτρέπουν στον καθένα να διατυπώνει τη γνώμη του ελεύθερα. Καμιά αντίρρηση επ’ αυτού του σημείου, αλλά ως Έλληνες πολίτες, είμαστε ταυτόχρονα και μέλη της ελληνικής κοινωνίας. Η κοινωνία έχει διάφορα πόστα, που καταλαμβάνουν οι άνθρωποι. Όμως, κάθε πόστο είναι επενδεδυμένο με ορισμένες αρμοδιότητες και όσοι κατέχουν σ’ αυτό μια θέση, είναι υποχρεωμένοι να τηρούν την πρέπουσα συμπεριφορά , που τους δίνει το συγκεκριμένο πόστο. Κανένας μητροπολίτης, όπως επεσήμανε κι η Ιερά Σύνοδος της Ελληνικής Εκκλησίας, δεν έχει το δικαίωμα να αφορίζει. Εκτός κι αν ο κ. Αμβρόσιος, νομίζει ότι βρίσκεται ακόμη στο σκοτεινό Μεσαίωνα , που ο κάθε καρδινάλιος, μπορούσε να αφορίζει και να στέλνει στην πυρά, όποιον ήθελε. Κι αν ακόμη η Ιερά Σύνοδος των Καθολικών κάλεσε τον Γαλιλαίο να αναιρέσει ότι η «γη γυρίζει», υπάρχει μια εξήγηση: τότε δεν υπήρχαν οι κατάλληλες γνώσεις,
Γι’ αυτήν την απαίτηση μπορούμε σήμερα να πούμε πολλά, αλλά υπάρχει το μεγάλο ελαφρυντικό για εκείνους τους ανθρώπους : μέχρι τότε δεν είχαν αναπτυχθεί οι επιστήμες, οπότε ο καθένας, έλεγε ό,τι γούσταρε. Σήμερα όμως ?
Στο σημείο αυτό, μπαίνει εκ των πραγμάτων η ερώτηση, αν ο καθείς, μπορεί να λέει ό,τι κατεβάζει η κούτρα του, παρακάμτωντας, την υπάρχουσα συσσωρευμένη επιστημονική γνώση.
Με το παρόν άρθρο δεν αποσκοπούμε να έρθουμε σε αντιπαράθεση με τη Ορθόδοξη ελληνική Εκκλησία, γιατί η Ορθοδοξία είναι ταυτόσημη με τον Ελληνισμό και ως εκ τούτου δεν μπορούμε εμείς να κάνουμε δύο.
Εντούτοις, επειδή ο πανάγαθος Θεός όπλισε τον άνθρωπο με τη λογική, είμαστε , θεωρώ, αναγκασμένοι να δούμε το προκύψαν θέμα, ευρύτερα.
Πρώτον, τι είναι η θρησκεία ; Θρησκεία είναι η προσπάθεια των ανθρώπων, να αντιμετωπίσουν , το δέος και τον φόβο, που αισθάνονται απέναντι στο φαινόμενο του θανάτου, από το οποίο δεν ξεφεύγει κανένας άνθρωπος. Η θρησκεία είναι το αποκούμπι και η παρηγοριά του καθενός.
Έτσι , οι λαοί δημιούργησαν τις διάφορες θρησκείες: Οι πρωτόγονοι λάτρευαν τα Τότεμ, οι αρχαίοι Έλληνες τους δώδεκα θεούς του Ολύμπου, οι μετέπειτα άνθρωποι τον Ινδουισμό, (1,2 δις), τον Βουδισμό, (800 εκτμ), τον Ισλαμισμό ( 1,8 δις) και τέλος τον Χριστιανισμό. Αλλά αυτός ο Χριστιανισμός (2,5 δις) δεν είναι ενιαίος .Υπάρχουν οι Καθολικοί, (1,9 δις), που είναι οι περισσότεροι, οι Διαμαρτυρόμενοι (900 εκμ.) κι οι Ορθόδοξοι, (350 εκμ.), που είναι οι λιγότεροι. Κατά συνέπεια υπάρχουν πολλοί και διάφοροι θεοί, ώστε ο κάθε άνθρωπος, πιστεύει ό,τι του αρέσει. Κανένας άνθρωπος δεν γύρισε πίσω, μετά τον θάνατό του, για να μας πληροφορήσει τι γίνεται στο Υπερπέραν. Άρα υπάρχει η ελευθερία να πιστεύουμε ό,τι θέλουμε, ό,τι μας αρέσει……
Ο κ. Θεόδωρος Αυγερινός είναι συνταξιούχος καθηγητής Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.
