Χρειάστηκε ο κορωνοϊός για να «υιοθετήσει» και η συντηρητική παράταξη την ανάγκη δημόσιου χαρακτήρα του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Χρειάστηκε ο ίδιος ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης να υπερβεί ακόμη και το ίδιο του το πρόγραμμα με τις θέσεις περί «εμβολιασμού» του ΕΣΥ με τη νοοτροπία του ιδιωτικού τομέα, τα ΣΔΙΤ και τις αρχές του επιχειρείν. Δεν μιλάμε όμως για την υγεία. Το θέμα είναι ότι ο κορωνοϊός δεν άλλαξε μόνο τη ζωή μας, αλλάζει βίαια και την πολιτική. Σε κάθε περίπτωση σε αυτή την κρίση, και με τη διαχείρισή της με την αγωνία που θα διέκρινε έναν καθημερινό οικογενειάρχη, ο Κυριάκος από το Μέγαρο Μαξίμου υπερέβη εαυτόν, στάθηκε δίπλα στους φοβισμένους από την αρρώστια και τον θάνατο που σπέρνει η πανδημία Ελληνες. Και έτσι πήρε όχι μόνο την… πολιτική ταυτότητα της κυρίας Γεννηματά, αυτή που της παρέδωσε ο μεγάλος πολιτικός των χρόνων της Αλλαγής Γιώργος Γεννηματάς, δημιουργός του ΕΣΥ, αλλά και την ταυτότητα του ΣΥΡΙΖΑ που θέλει να κυριαρχεί (πολιτικά και συνδικαλιστικά) στα νοσοκομεία μαζί με τους μαχόμενους – νέους – γιατρούς των πανεπιστημίων που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της μάχης. Ναι, ακριβώς έτσι είναι. Αναγνώρισε την προσφορά τους, τους χειροκρότησε, τους ακούει. Κι αναρωτιέμαι τελικά…
Ποια θα είναι άραγε μετά τον κορωνοϊό η ιδεολογική ταυτότητα της Νέας Δημοκρατίας, του ίδιου του κ. Μητσοτάκη; Ποια σχέση μπορεί να έχει με τους «δεξιούς μακεδονομάχους», τα «τρωκτικά» της δημόσιας υγείας που περικυκλώνουν κάθε εξουσία, τους ρατσιστές που δεν θέλουν ανασφάλιστους ανέργους στα νοσοκομεία, πολύ περισσότερο Τσιγγάνους και μετανάστες; Απολύτως καμία.
Θέλω να πιστεύω ότι ο κ. Μητσοτάκης θα είναι περισσότερο κεντρώος, λιγότερο φιλελεύθερος, γιατί και στην οικονομία δοκιμάζεται η ιδεολογία του (ίσως και περισσότερο από την υγειονομική κρίση). Αλλά αυτό θα φανεί από τι στο τέλος θα αποφασίσει και θα πράξει για τη διάσωση της οικονομίας, των επιχειρήσεων και των θέσεων εργασίας που απειλούνται από την πανδημία της ύφεσης.
Ενα είναι βέβαιο, οι καιροί αλλάζουν.
