Δεν υπάρχει ίσως πιο ζωτικό αγαθό από το νερό. Και μια που είμαστε και σε μια εποχή που συζητάμε διαρκώς για ζητήματα υγείας, να πω ότι η εξασφάλιση ότι οι άνθρωποι είχαν πρόσβαση σε δίκτυο καθαρού πόσιμου νερού και σε δίκτυα αποχέτευσης τα οποία ήταν απομονωμένα από το δίκτυο ύδρευσης συνέβαλε στη βελτίωση της υγείας των ανθρώπων πολύ περισσότερο από πολλές ιατρικές ανακαλύψεις. Αυτό εξηγεί και γιατί θεωρούμε το νερό ως το κατεξοχήν δημόσιο αγαθό, ως αυτό στο οποίο πρέπει να έχουν πρόσβαση όλοι οι άνθρωποι.
Αυτό εξηγεί επίσης γιατί σε διάφορες χώρες υπήρξαν μεγάλες αντιπαραθέσεις, κοινωνικές και πολιτικές, για το ποιος ελέγχει το νερό και την πρόσβαση σε αυτό, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα τα μεγάλα κινήματα κατά της ιδιωτικοποίησης του νερού σε διάφορες χώρες. Αυτό εξηγεί γιατί γύρω από το νερό υπάρχουν έως και γεωπολιτικές συγκρούσεις.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Η επόμενη μέρα για τις μικρές… ΕΥΔΑΠ
Από την άλλη, η διαχείριση, συντήρηση και ανάπτυξη των δικτύων ύδρευσης και αποχέτευσης αποτελεί για διάφορες εταιρείες ένα βασικό πεδίο επένδυσης και κερδοφορίας, συμπεριλαμβανομένων και ορισμένων πολυεθνικών. Ωστόσο δεν είναι λίγοι εκείνοι που υπογραμμίζουν ότι υπάρχει κίνδυνος η παραπέρα ιδιωτικοποίηση να οδηγήσει σε ακόμα μεγαλύτερη αύξηση του κόστους για τους καταναλωτές.
Την ίδια στιγμή το τοπίο για τη διαχείριση των δικτύων ύδρευσης και αποχέτευσης στην Ελλάδα παραμένει κατακερματισμένο στις διάφορες δημοτικές επιχειρήσεις που καλούνται να αναλάβουν το κόστος σημαντικών επενδύσεων και έργων για την κάλυψη αναγκών που διευρύνονται, την αντιμετώπιση νέων προβλημάτων και τη βελτίωση της ποιότητας.
Αυτό ακριβώς επιβάλλει την ανάγκη να δούμε με διαφορετικό μάτι τα δημόσια αγαθά όπως το νερό σήμερα. Οχι με μια «μπακαλίστικη» λογική που θα τα έβλεπε ως ένα ακόμα «ασημικό» που εάν τα πράγματα δυσκολέψουν θα μπορέσουμε να το πουλήσουμε για να καλύψουμε δημοσιονομικές ανάγκες, αλλά με την οπτική που αναζητά την καλύτερη δυνατή συνεργασία του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα με κριτήριο τη βελτίωση της ποιότητας και την εξασφάλιση ότι το νερό θα παραμείνει ένα δημόσιο αγαθό στο οποίο θα έχουν πρόσβαση όλοι.
