Ολοι μπορούν να αντιληφθούν την αγωνία των εκατοντάδων χιλιάδων εμπλεκομένων στον τουριστικό τομέα.
Οπως και τη σημασία της συγκεκριμένης δραστηριότητας για την ελληνική οικονομία και την εξέλιξή της.
Πολύ περισσότερο μάλιστα, όταν είναι διαπιστωμένο ότι τα τελευταία χρόνια οι τουριστικές υπηρεσίες υπεραναπτύχθηκαν στη χώρα μας και μπορεί να πει κανείς ότι πρωταγωνίστησαν στα χρόνια της μεγάλης οικονομικής κρίσης αμβλύνοντας τις συνέπειές της, ιδιαιτέρως στις τουριστικές περιοχές.
Ωστόσο, ουδείς μπορεί παραβλέψει το γεγονός ότι ο κλάδος από το 2012 και εντεύθεν απήλαυσε υπερβάλλουσα ζήτηση και κατ’ επέκταση προσέφερε δυνατότητες διαρκούς επαύξησης των εισοδημάτων στους επαγγελματίες του. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι το 2019 σημειώθηκε ρεκόρ προσέλευσης τουριστών , ο αριθμός των οποίων προσέγγισε τα 35 εκατομμύρια.
Κοινώς υπήρξε από τους ευνοημένους κλάδους της ελληνικής οικονομίας και λογικά θα ανέμενε κανείς να διατηρεί διαθέσιμους πόρους, ικανούς να στηρίξουν τη δραστηριότητα για μια χρονιά «στραβή», για το ενδεχόμενο μιας όποιας καταστροφής.
Πράγμα που δεν μπορεί να ειπωθεί για πολλούς άλλους κλάδους, οι οποίοι δοκιμάστηκαν πολλαπλώς καθ’ όλη τη διάρκεια της δεκαετίας της μεγάλης οικονομικής κρίσης και συνεχίζουν να δοκιμάζονται στον καιρό της υγειονομικής κρίσης.
Υπό αυτή την έννοια, προκαλεί εντύπωση η μονομέρεια προβολής και ανάδειξης των τρεχόντων προβλημάτων του τουριστικού τομέα.
Και αυτό γιατί απλούστατα η ελληνική οικονομία συντίθεται από πλήθος άλλων δραστηριοτήτων, οι οποίες ουδόλως απασχολούν την επικαιρότητα.
Για παράδειγμα ελάχιστα γνωρίζουμε για της Βιομηχανίας τα θέματα, αν, με ποιους όρους και σε ποιες συνθήκες, λειτουργούν τα εργοστάσια, αν και πως πραγματοποιούν εξαγωγές, τι συμβαίνει στον πρωτογενή τομέα, στη συγκέντρωση και επεξεργασία αγροτικών προϊόντων, στην παραγωγή τροφίμων ή ακόμη πώς εξελίσσεται η λειτουργία χιλιάδων μικρομεσαίων επιχειρήσεων, οι οποίες συμπληρώνουν τον ευρύτερο κλάδο των κατασκευών και τόσοι άλλοι που δεν προκαλούν, ούτε θορυβούν.
Προφανέστατα τα προβλήματα της περιόδου δεν εξαντλούνται στην ελκυστική, είναι αλήθεια, ζώνη της παραλίας και της ξαπλώστρας.
Υπάρχουν δυστυχώς σε άλλους κλάδους ζωτικότερα θέματα και προβλήματα, που χρήζουν προσοχής και φροντίδας.
Και τέλος πάντων, η επένδυση του τουρισμού δεν κινδυνεύει να χαθεί στη διάρκεια μιας ατυχούς χρονιάς.
Ενώ άλλες που επί δέκα έτη παλεύουν με τα θηρία κινδυνεύουν όντως με αφανισμό στον καιρό του κορωνοϊού.
ΤΟ ΒΗΜΑ
