Ο τουρισμός έχει μπει σε ένα μεγάλο λαβύρινθο. Πρώτα απ’ όλα υπάρχει ο λαβύρινθος των υγειονομικών πρωτοκόλλων. Η Κομισιόν ανακοινώνει πρωτόκολλα, την ώρα που τα κράτη – μέλη, μαζί και η Ελλάδα, κάνουν το ίδιο σε εθνικό επίπεδο. Επιπλέον οι tour operators φτιάχνουν τις δικές τους οδηγίες που στην περίπτωση της TUI για παράδειγμα μιλάμε στην πραγματικότητα για ένα ολόκληρο βιβλίο 60 σελίδων.
Αντιλαμβάνεται κανείς πως σε καμία περίπτωση δεν είναι ένα συνηθισμένο καλοκαίρι και μέσα σε αυτή τη νέα πραγματικότητα που διαμορφώνεται λόγω της πανδημίας, τα ελληνικά ξενοδοχεία είναι υποχρεωμένα να κάνουν «ασκήσεις ακριβείας», με κόπο και κόστος αλλά και με αβέβαια αποτελέσματα. Κανένας σήμερα δεν μπορεί να απαντήσει με βεβαιότητα για το πως θα εξελιχθεί το άνοιγμα των ευρωπαϊκών οικονομιών και του τουρισμού και κατά πόσο μπορεί να εξασφαλιστεί η επιχειρηματική βιωσιμότητα μέσα σε αυτόν τον δαιδαλώδη λαβύρινθο των κανονισμών, όταν μάλιστα μας απειλεί ο «Μινώταυρος» της ρευστότητας.
Επιχειρηματική βιωσιμότητα, απασχόληση και ομαλότητα στην αγορά σημαίνουν ρευστότητα. Όπως κι αν εξελιχθούν τα πράγματα. Τα ελληνικά ξενοδοχεία για να μείνουν ζωντανά, για να είναι όρθια και το 21 και το 22 και μετά, θα πρέπει τώρα να βοηθηθούν εκεί που πραγματικά πονάνε, στη ρευστότητά τους. Ο τουρισμός δεν είναι απλά ένας κλάδος της οικονομίας. Είναι η ραχοκοκαλιά της πραγματικής οικονομίας, είναι οι χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις και οι εργαζόμενοι τους, είναι η συμμετοχή που αγγίζει το 30% στο ΑΕΠ, είναι το στήριγμα και η ανάσα ζωής για τις τοπικές κοινωνίες της πατρίδας μας.
Εδώ η Ευρώπη θα πρέπει να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο, διότι ο τουρισμός είναι εξίσου σημαντικός για το σύνολο της ευρωπαϊκής οικονομίας. Απαιτούνται γενναία και τολμηρά μέτρα ενίσχυσης της ρευστότητας των ξενοδοχείων, με ταυτόχρονη επιδότηση της εργασίας. Σε αυτή την κατεύθυνση θα πρέπει γρήγορα να σχεδιαστούν νέα χρηματοδοτικά εργαλεία και προγράμματα. Τα ισχύοντα είναι σχεδιασμένα σε άλλη χρονική περίοδο και δεν παρέχουν την ευελιξία που απαιτούν οι περιστάσεις, όταν μόνο 1 στις 3 επιχειρήσεις καταφέρνει τελικά με την εγγυοδοσία του δημοσίου να έχει πρόσβαση σε πόρους του ΕΣΠΑ για τη στήριξη της ρευστότητάς της.
Όλες οι ενήμερες επιχειρήσεις ως το τέλος του 19 θα πρέπει να μπορούν να ενισχύσουν με κοινοτικούς πόρους την ρευστότητά τους. Αυτό είναι το πραγματικό διακύβευμα σε ευρωπαϊκό επίπεδο αυτή τη στιγμή όταν εγκλωβισμένοι στο λαβύρινθο των πρωτοκόλλων απειλούμαστε από τον «Μινώταυρο» της χρεωκοπίας και της ανεργίας. Το νήμα για μια ασφαλή έξοδο βρίσκεται στα χέρια της Ευρώπης, η οποία καλείται να αποδείξει πως μπορεί να είναι κάτι πολύ περισσότερο από κανονισμούς και πρωτόκολλα.
Ο Γρηγόρης Τάσιος είναι πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ξενοδόχων
