Τη στήριξή τους στον κρατούμενο φοιτητή, απεργό πείνας και δίψας Βασίλη Δημάκη εξέφρασε τόσο ο πρώην πρόεδρος της Βουλής και βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Βούτσης όσο και το ΚΙΝΑΛ.

Αντιδημοκρατική αντίληψη για τη λειτουργία των φυλακών

Τόσο ο κ. Βούτσης όσο και ο τομέας Προστασίας του Πολίτη του ΚΙΝΑΛ χαρακτηρίζουν εκδικητική την απόφαση της πειθαρχικής μεταγωγής του Βασίλη Δημάκη και ζητούν την ικανοποίηση του αιτήματος του για επιστροφή του στον Κορυδαλλό προκειμένου να παρακολουθήσει τις σπουδές του.

Μάλιστα αμφότεροι αφήνουν αιχμές κατά του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη για αστυνομική και αντιδημοκρατική αντί σωφρονιστικής αντίληψης για τη λειτουργία των φυλακών.

Ο Νίκος Βούτσης μιλώντας στο ραδιοφωνικό σταθμό «Στο Κόκκινο 105,5» τόνισε ότι «τα όσα έχουν συμβεί στην περίπτωση του Βασίλη Δημάκη μαρτυρούν μια ευθύτατα αντιδημοκρατική αντίληψη για το σωφρονισμό, η οποία είναι απολύτως αποκαλυπτική για τον τρόπο που σκέφτονται ορισμένοι παράγοντες είτε στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, είτε στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη.

Ο κ. Βούτσης χαρακτήρισε κορυφαίο ζήτημα την υπόθεση Δημάκη και τόνισε πως η ευθύνη βαρύνει τους επικεφαλής των υπουργείων και γενικότερα της κυβερνητικής πολιτικής.

«Άμεσα θα πρέπει η κυβέρνηση να «στρίψει» την πολιτική της συνολικά και συλλογικά ως προς αυτό το ζήτημα, με αιχμή βεβαίως τη μεταφορά του κρατούμενου Βασίλη Δημάκη στον Κορυδαλλό.

Τιμωρούνται τα δικαιώματα

Επίσης να εξασφαλιστούν οι κατάλληλες συνθήκες για να μπορέσει να επανενταχθεί με την πολύ σωστή και σοβαρή έννοια που ο ίδιος επέλεξε τόσο στο πλαίσιο της επιστημονικής κοινότητας όσο και στο πλαίσιο της κοινωνίας μας αφού περαιώσει την υποχρέωση που από την ποινή του έχει υποστεί» ανέφερε ο κ. Βούτσης.

«Όσα συμβαίνουν στον Βασίλη Δημάκη αναδεικνύουν μια τιμωρητική, εκδικητική αντίληψη στη διαδικασία του διαλόγου. Μια αντίληψη που υπάρχει για την ίδια την ποιότητα του σωφρονιστικού μας συστήματος. Υπάρχει μια αντίληψη της «σιωπής» που στις φυλακές είναι και πιο εύκολο να επιβληθεί. Στην ουσία τιμωρείται το δικαίωμα που πρέπει να έχουν οι κρατούμενοι να αιτούνται και να διεκδικούν στοιχειώδεις κανόνες και εγγυήσεις για την ίδια τους τη ζωή» πρόσθεσε.

«Είναι φανερό ότι τους συμπολίτες μας, οι οποίοι βρίσκονται σε μία πρόσκαιρη, συγκυριακή ή ακόμα και πολυετή στέρηση της ελευθερίας τους, η πολιτεία τους αντιμετωπίζει ως δεύτερης, τρίτης κατηγορίας περιθωριοποιημένους έξω από το δημόσιο διάλογο και τη δημόσια κριτική» επεσήμανε ο πρώην πρόεδρος της βουλής υπογραμμίζοντας:

Ο σωφρονισμός δεν μπορεί να ανήκει στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη

«Σε αυτό το πεδίο, ωστόσο, κρίνεται η Δημοκρατία. Η Δημοκρατία κρίνεται πάντοτε εκεί που είναι τα δύσκολα κι όχι με επιφανειακά και επικοινωνιακά τεχνάσματα».

Κατέληξε δε σημειώνοντας πως «πολύ έγκαιρα, από το περασμένο καλοκαίρι, προειδοποιήσαμε σε όλους τους τόνους ότι δεν νοείται να ανήκει στο Υπ. Προστασίας του Πολίτη η σωφρονιστική πολιτική ενώ στην αρχή της πανδημίας τονίσαμε ότι χρειαζόταν μια ιδιαίτερη στρατηγική αποσυμφόρησης και λήψης μέτρων και εγγυήσεων γι’ αυτούς του χώρους. Προφανώς και τις δύο φορές σε “ώτα μη ακουόντων”».

Κατήφορος προσβολής δικαιωμάτων

Η περίπτωση του Βασίλη Δημάκη έρχεται να προστεθεί στον αχαλίνωτο κατήφορο προσβολής δικαιωμάτων, που έχει επιλέξει για μοντέλο διαχείρισης των φυλακών η αστυνομικοποιημένη πολιτική ηγεσία του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, υποστηρίζει το ΚΙΝΑΛ.

Αναλυτικά η ανακοίνωση του Τομέα Προστασίας του Πολίτη του ΚΙΝΑΛ:

«Παρακολουθούμε με θλίψη εν μέσω πανδημίας την μετατροπή του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη σε Υπουργείο παλαιάς Αστυνομίας.

Αρχικά η πολιτική του ηγεσία, με πλήρη ιδεοληπτική εμμονή, αρνήθηκε να συμμορφωθεί σε κάθε παρότρυνση διεθνούς και εθνικού φορέα για τα δικαιώματα, που ζητούσε την αποσυμφόρηση των φυλακών για την αποφυγή διάδοσης του Covid-19.

Εμμένει δηλαδή, στο να κρατά 11.296 κρατουμένους σε 10.055 θέσεις, γεγονός που τους εκθέτει διαρκώς στον κίνδυνο της πανδημίας, παίζοντας δηλαδή καθημερινά με τη ζωή τους.

Τώρα, άρχισε να στοχοποιεί και τους κρατουμένους που διεκδικούν συνθήκες προστασίας της υγείας στις φυλακές.

Η περίπτωση του Βασίλη Δημάκη, που είναι αριστούχος φοιτητής τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Δημοσίας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών και κρατικός υπότροφοςλόγω της αριστείας του, έρχεται να προστεθεί στον αχαλίνωτο κατήφορο προσβολής δικαιωμάτων, που έχει επιλέξει για μοντέλο διαχείρισης των φυλακών η αστυνομικοποιημένη πολιτική ηγεσία του.

Να ανακληθεί η αυθαίρετη μεταγωγή

Ο φοιτητής – κρατούμενος, που κατά την επίσκεψη της αρμόδιας Γενικής Γραμματέως των φυλακών, συναντήθηκε μαζί της ως εκπρόσωπος των συγκρατουμένων του, φέρεται να τιμωρήθηκε από την ίδια με πειθαρχική μεταγωγή. Έτσι, στερήθηκε βάναυσα το δικαίωμα στην εκπαίδευση.

Από τη σκοπιά αυτή είναι εύλογη η ανησυχία πλήθους προσωπικοτήτων και φορέων, όπως η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου που ζητά την ανάκληση της αυθαίρετης μεταγωγής.

Ταυτόχρονα σε συμβολικό επίπεδο, το μήνυμα της απόφασης του υπουργείου προς τους κρατουμένους της χώρας είναι, να βουβαθούν και να μην ενοχλούν την κυβέρνηση διεκδικώντας τα θεμελιώδη δικαιώματά τους, διότι θα τιμωρηθούν.

Ενώ, σε ατομικό επίπεδο, η ζωή του Δημάκη βρίσκεται σε άμεσο κίνδυνο λόγω της απεργίας πείνας και δίψας που ξεκίνησε.

Δεν υπάρχει πλέον πιο αυτονόητα ανθρώπινη ενέργεια για το υπουργείο, από το να ανακαλέσει τώρα την εκδικητική απόφαση.

Και να μην την καταστήσει αιτία κρατικού εγκλήματος».