Τη χορήγηση ενός καινοτόμου φαρμάκου, το οποίο στοχεύει ιούς, προτείνει ο καθηγητής Σωτήρης Τσιόδρας.
Η πρόταση γίνεται με επιστημονικό άρθρο, το οποίο δημοσίευσε χθες στο επιστημονικό περιοδικό ΕΜΒΟ και το συνυπογράφει ο ερευνητής του Ιδρύματος Ιατροβιολογικών Ερευνών, Ευάγγελος Ανδρεάκος.
Τα δύο μείζονα κλινικά προβλήματα
Στο εισαγωγικό τους σημείωμα, οι δύο επιστήμονες επισημαίνουν πως υπάρχει ανάγκη να αντιμετωπιστούν επειγόντως δύο μείζονα κλινικά προβλήματα σε ασθενείς με CoViD-19: η επίμονη παρουσία του κοροναϊου στο πνεύμονα και η πρόκληση μίας «καταιγίδας κυτοκινών», που οδηγούν σε πνευμονία και στο σύνδρομο οξείας αναπνευστικής δυσχέρειας (ARDS).
Το προφίλ της θεραπείας με τις συγκεκριμένες ουσίες
Οι πεγκυλιωμένες ιντερφερόνες λάμδα υπάρχουν ήδη και έχουν ένα ασφαλές προφίλ κατά τη χορήγηση στον άνθρωπο. Η θεραπεία με τις συγκεκριμένες ουσίες για τη μείωση του ιικού φορτίου και την πρόληψη της μαζικής βλάβης των ιστών στους πνεύμονες, είναι μία πολλά υποσχόμενη υπόθεση, η οποία πρέπει να δοκιμαστεί στην κλινική πράξη. Δεδομένης της έλλειψης αποτελεσματικού εμβολίου – σημειώνουν – και της προοπτικής για ένα δεύτερο κύμα λοιμώξεων από τον κοροναϊό, η μελέτη πρέπει να ξεκινήσει νωρίς.
Η ιντερφερόνη λάμδα παράγεται και από τον οργανισμό ως αντίδραση στις λοιμώξεις. Για να υπάρξει, ωστόσο, επαρκής απάντηση, απαιτούνται σημαντικά μεγαλύτερες ποσότητες από τις φυσικά παραγόμενες. Η συγκεκριμένη κατηγορία φαρμάκων έχει την ιδιότητα να διεγείρει τα κύτταρα που έχουν ως ρόλο την άμυνα του οργανισμού και είναι πολύ σημαντικά στην προστασία του ασθενούς κατά τη λοίμωξη. Έχουν την ιδιότητα να μπλοκάρουν συγκεκριμένους υποδοχείς, με αποτέλεσμα τον περιορισμό της βλάβης και τον καλύτερο έλεγχο της λοίμωξης.
Το σύνδρομο οξείας αναπνευστικής δυσχέρειας
Το 15% των ασθενών με CoViD-19 αναπτύσσουν σοβαρή πνευμονία, η οποία απαιτεί νοσηλεία και υποστήριξη με οξυγόνο, ενώ για το 5% των ασθενών απαιτείται εισαγωγή σε μονάδα εντατικής θεραπείας (ΜΕΘ). Η εξέλιξη αυτή είναι το αποτέλεσμα του συνδρόμου οξείας αναπνευστικής δυσχέρειας, ενός τύπου αναπνευστικής ανεπάρκειας, που χαρακτηρίζεται από μια ταχεία και διαδεδομένη υπερφλεγμονώδη απόκριση στους πνεύμονες. Έχει επίπτωση στη λειτουργία ανταλλαγής αερίων και οδηγεί σε πολυοργανική ανεπάρκεια.
Ο μηχανικός αερισμός είναι η κύρια θεραπευτική επιλογή για να διατηρηθεί ο πνεύμονας σε λειτουργία, δίνοντας παράλληλα στον οργανισμό χρόνο να καταπολεμήσει τη λοίμωξη.
Η κατανόηση του τι προκαλεί το παραπάνω σύνδρομο και η ανάπτυξη θεραπευτικών επιλογών για την πρόληψη ή έλεγχο της έντασής του, αποτελεί κλειδί για τη διάσωση χιλιάδων ζωών.
