Ακόμα και την εποχή του κορωνοϊού που έχει παγώσει κάθε δραστηριότητα και που (σχεδόν) τίποτε δεν κινείται, ο χορός εξακολουθεί να μας παρασύρει στη μαγεία του, έστω και αν αυτό γίνεται μέσα από τις μαγνητοσκοπημένες παραστάσεις που παρακολουθούμε στις τηλεοράσεις μας ή στις οθόνες των υπολογιστών μας μέσω Internet.
Η αρμονική κίνηση και η διά αυτής έκφραση των βαθύτερων συναισθημάτων μας δεν σταματούν ποτέ και μάλιστα εορτάζουν: Η Παγκόσμια Ημέρα Χορού καθιερώθηκε το 1982 από την UNESCO και τιμάται πλέον κάθε χρόνο στις 29 Απριλίου. Και ας έχουν σβήσει τα φώτα στις μεγάλες σκηνές, και ας έχουν κρεμάσει για λίγο τις πουέντ τους οι μεγάλοι χορευτές. Προσωρινό είναι το «διάλειμμα».
Στο μεταξύ, ώσπου να ξαναρχίσουν οι πιρουέτες και με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Χορού, στο BHMAgazino που κυκλοφορεί μαζί με το «Βήμα της Κυριακής» ο Κοσμάς Βίδος κάνει μια αναδρομή στην ιστορία της αισθαντικής τέχνης ξεκινώντας από τα πρώτα αρχαιολογικά ευρήματα που επιβεβαιώνουν πως και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι χόρευαν με κάθε ευκαιρία και φθάνοντας μέχρι τις ημέρες μας.
Μνημονεύοντας τους μεγαλύτερους χορογράφους και τους διασημότερους χορευτές. Και θυμίζοντας πως το να μην χορεύουμε ακολουθώντας τη μουσική ή απλώς τον ρυθμό μέσα μας, μοιάζει τόσο απίθανο όσο το να μην μιλάμε, να μην αναπνέουμε, να μην ζούμε.
Διαβάστε περισσότερα στο BHMAgazino που κυκλοφορεί με το «Βήμα της Κυριακής»