H Ευρωπαϊκή Ενωση πνιγμένη στις αντιθέσεις και τους δογματισμούς των πλουσιότερων μελών της δεν κινήθηκε με τη δέουσα αποφασιστικότητα για την αντιμετώπιση της πανδημίας του κορωνοϊού, ούτε μέχρι τώρα βεβαίως έλαβε τα απαιτούμενα μέτρα προκειμένου να αντιμετωπίσει τις πολλές οικονομικές και κοινωνικές συνέπειές της.
Κοινή είναι η πεποίθηση ότι μπλοκαρίστηκε από τις συνήθεις αγκυλώσεις, από το πλήθος των αντικρουόμενων συμφερόντων που τη συνέχουν, από τις πολλές διαφορετικές προσεγγίσεις που χαρακτηρίζουν την πανσπερμία των πολλών ηγεσιών που τη συνθέτουν.
Ωστόσο, με την πάροδο του χρόνου και την εξέλιξη της πανδημίας, με τις εκατόμβες των νεκρών και την αποκάλυψη του μεγέθους της απειλής, φανερώθηκαν και τα πολλά λάθη, όπως και οι επιπόλαιες προσεγγίσεις και μαζί ανεδείχθησαν οι ορθές και οι εγκαίρως ληφθείσες αποφάσεις.
Και βεβαίως αποκαλύφθηκε το βάθος και το βάρος των συνεπειών της προηγούμενης προβληματικής διαχείρισης.
Σχεδόν δύο μήνες δεν υπάρχει χώρα και ηγεσία που να μην πήρε το μάθημά της, που να μην ένιωσε την ευθύνη που έχει απέναντι στους πολίτες των κρατών και της Ευρώπης συνολικά.
Ολοι πια γνωρίζουν ότι η τρέχουσα υγειονομική κρίση είναι εξωγενής και οικουμενική, δεν συνδέεται τόσο με την ποιότητα των συστημάτων υγείας, αλλά περισσότερο με την κατανόηση, τις αποφάσεις και τη δράση των πολιτικών ηγεσιών.
Πράγμα που δημιουργεί την ελπίδα ότι σε τούτη τη δεύτερη φάση θα επικρατήσουν καλύτερες επιλογές και πραγματικά ορθολογικές αποφάσεις.
Εχει η Ευρώπη τούτη την ώρα μια ευκαιρία μοναδική να δράσει αποφασιστικά και οργανωμένα, να δείξει ότι κινείται σε στέρεες βάσεις και να δηλώσει ότι η αλληλεγγύη είναι συστατικό της στοιχείο και το ευρωπαϊκό όραμα διατηρείται ισχυρό και ικανό να αντιμετωπίζει μεγάλες κρίσεις.
Ηδη οι διαχεόμενες από τις Βρυξέλλες πληροφορίες φέρουν τις ισχυρές ευρωπαϊκές δυνάμεις πιο κινητικές και δραστήριες προς την κατεύθυνση εξεύρεσης μιας λύσης, ικανής να απαντήσει αποτελεσματικά στην αντιμετώπιση των συνεπειών της υγειονομικής και της παρεπόμενης οικονομικής κρίσης.
Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες το σχέδιο είναι αντί των ευρωομολόγων που διχάζουν να συγκροτηθεί ένα Ταμείο Ανασυγκρότησης, το οποίο θα προικοδοτηθεί με πόρους ικανούς να αντιμετωπίσουν την κρίση.
Για τον σκοπό αυτό, προτείνεται να χρησιμοποιηθεί ο κοινοτικός προϋπολογισμός ως μια γιγαντιαία βάση εγγύησης προκειμένου να δανειστεί η Ευρωπαϊκή Ενωση και να δημιουργήσει ένα ξεχωριστό περιβάλλον χρηματοδότησης των κρατών μελών.
Μιλούν κατά βάση για ένα ισχυρό ειδικό χρηματοδοτικό σχήμα αποκλειστικά για τη θεραπεία της τρέχουσας κρίσης, ικανού να προσφέρει δάνεια ειδικού σκοπού, μακράς διαρκείας, που θα εκτείνονται σε βάθος 50 – 60 χρόνων και θα βαρύνονται με συμβολικά επιτόκια, ώστε να μην επιβαρύνουν πραγματικά τις ήδη υπερχρεωμένες χώρες, ούτε να διαμορφώνουν περιβάλλον νέας κρίσης χρέους ή να δημιουργούν εξουθενωτικές συνθήκες αποπληρωμής.
Μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές δεν υπήρχαν ασφαλείς πληροφορίες που να βεβαίωναν την τύχη αυτής της θαρραλέας και αποφασιστικής επιλογής.
Το μόνο βέβαιο είναι το εύρος και το βάθος των διαβουλεύσεων μεταξύ των ηγετών της Ευρωπαϊκής Ενωσης εν όψει της επικείμενης Συνόδου Κορυφής της 23ης Απριλίου.
Η Ευρώπη έχει, όπως είπαμε, μια ευκαιρία να απαντήσει αποφασιστικά και να μακροημερεύσει ως μια συνεκτική και ωφέλιμη για τους λαούς της Ενωση.
Μένει να αποδειχθεί βεβαίως… Αν και είναι γνωστό τοις πάσι ότι τρέφεται από τις κρίσεις και από αυτές ανανεώνεται.
Με τη διαφορά ότι μέχρι να συμφωνήσει είναι σχεδόν απαραίτητο πρώτα να τσακωθεί και να συγκρουστεί εσωτερικά.
