Αναζητώντας πληροφορίες για την τρέχουσα υγειονομική κρίση και τη συσχέτισή της με άλλες προηγούμενες συναντηθήκαμε με ένα άκρως διαφωτιστικό νήμα tweets του ελληνοαμερικανού επιδημιολόγου Νίκολας Χρηστάκη. Ο καθηγητής εξηγούσε εκεί ότι οι επιδημίες ρινοϊών εξελίσσονται ανά δεκαετία, έρχονται και παρέρχονται, και οι πανδημίες των κορωνοϊών ανά 50-60 χρόνια.
Ο ίδιος συσχετίζει την τρέχουσα πανδημία με εκείνη του 1957, η οποία κατά σύμπτωση ξεκίνησε επίσης από την Κεντρική Κίνα. Μια πρώτη καταγραφή της υπάρχει σε ένα μονόστηλο στην πρώτη σελίδα των «New York Times» τον Απρίλιο της ίδιας χρονιάς, γραμμένο από τον ανταποκριτή της εφημερίδας στο Χονγκ Κονγκ.
Τον Σεπτέμβριο η αποκληθείσα «ασιατική γρίπη» είχε επεκταθεί σε όλον τον κόσμο και στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής βεβαίως, οι οποίες θρήνησαν περίπου 150.000 νεκρούς και συνολικά ο πλανήτης πάνω από 1.100.000.
Τα χαρακτηριστικά εκείνης της γρίπης μοιάζουν πολύ με τη σημερινή πανδημία του κορωνοϊού. Με τη διαφορά ότι η «ασιατική γρίπη» έπληττε τα δύο άκρα του πληθυσμού, ήτοι τα μικρά παιδιά κάτω των 5 ετών και τους ηλικιωμένους άνω των 65 ετών. Αντίθετα, ο ενδιάμεσος πληθυσμός νοσούσε ελαφρά ή χωρίς συμπτώματα.
Τότε δεν εφαρμόστηκαν μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης, με αποτέλεσμα να εξελιχθεί πολύ γρήγορα η νόσος, καθώς οι μετακινούμενοι εργαζόμενοι σε συνδυασμό με την απρόσκοπτη λειτουργία των σχολείων διαμόρφωσαν μια ισχυρή αλυσίδα μετάδοσης του ιού.
Οπως επισημαίνει ο κ. Χρηστάκης, τον Οκτώβριο του 1957, στη διάρκεια του πρώτου κύματος της πανδημίας, είχε νοσήσει σχεδόν το 35% των Αμερικανών και η χώρα είχε θρηνήσει τον μεγαλύτερο αριθμό των νεκρών της πανδημίας.
Ακολούθησε ένα δεύτερο κύμα τον Φεβρουάριο του 1958 και επανήλθε επίσης εποχικά το φθινόπωρο και την επόμενη άνοιξη. Η ανοσία στον γενικό πληθυσμό και η εξασθένηση του ιού ουσιαστικά επήλθαν αφού νόσησε περίπου το 60%-70% στη διάρκεια τριών ολόκληρων ετών.
Ο ίδιος υποστηρίζει ότι πιθανότατα και η τρέχουσα πανδημία του κορωνοϊού θα διακριθεί για την εποχικότητά της, όπως και ότι για την εξασφάλιση της απαιτούμενης ανοσίας θα χρειαστεί αρκετός χρόνος, καθώς στην παρούσα υγειονομική κρίση εφαρμόστηκαν μαζικά σε όλον τον κόσμο μέτρα αποστασιοποίησης.
Επίσης ο ίδιος είναι απαισιόδοξος για τον χρόνο ανακάλυψης του εμβολίου και δεν κρύβει ότι θα απαιτηθούν 12 έως 18 μήνες.
Πράγμα που σημαίνει ότι πιθανότατα η πανδημία θα έχει διάρκεια, θα έρχεται και θα επανέρχεται, και μαζί της, κατά περίπτωση, ανάλογα με την ένταση επανεμφάνισής της, θα επαναλαμβάνονται τα περιοριστικά μέτρα. Κατά τα φαινόμενα, δεν πρόκειται να απαλλαγούμε μονομιάς από τον κορωνοϊό και καλόν είναι να μην τρέφουμε αυταπάτες και ψευδαισθήσεις.
Αντιθέτως οφείλουμε να μάθουμε να ζούμε με την πανδημία, επιβάλλεται να οργανώσουμε όσο καλύτερα τη λειτουργία του εθνικού συστήματος υγείας και εν γένει της χώρας και της οικονομίας ώστε να μετριάσουμε κατά το δυνατόν τις συνέπειές της.
