Ενα άρθρο του γιατρού Harlam Krumholz, το οποίο δημοσιεύθηκε στους «Τάιμς» της Νέας Υόρκης την περασμένη Δευτέρα 6 Απριλίου, έγινε η αφορμή για να ανοίξει μια συζήτηση σχετικά με τη μείωση των εμφραγμάτων κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Παρατηρώντας την ησυχία στο καρδιολογικό τμήμα του νοσοκομείου του και κάνοντας μια πρόχειρη στατιστική μέσω κοινωνικών δικτύων με άλλους συναδέλφους του ανά τις ΗΠΑ, ο αμερικανός γιατρός πιστοποίησε ότι όντως τα εμφράγματα είχαν μειωθεί σε σημαντικό βαθμό. Μάλιστα το φαινόμενο δεν φαίνεται να είναι αμιγώς αμερικανικό: μελέτη ισπανών γιατρών δείχνει μείωση των εμφραγμάτων κατά 40% την τελευταία εβδομάδα του Μαρτίου στην Ισπανία.
Παρά το γεγονός ότι θα ήθελε κανείς να πιστέψει ότι ο εγκλεισμός μπορεί να μείωσε το στρες της καθημερινότητας (το οποίο πυροδοτεί τα εμφράγματα, όταν υπάρχει και το κατάλληλο υπόστρωμα), η παρατηρούμενη μείωση είναι πολύ μεγάλη για να μπορέσει να αποδοθεί σε αυτό, λέει ο αμερικανός επιστήμονας. Ετσι, ο Krumholz παραθέτει διαπιστώσεις και ευρήματα που υποψιάζουν για μια άλλη εξήγηση.
Πρώτα διαπιστώνει ότι και άλλα επείγοντα περιστατικά, όπως οι οξείες σκωληκοειδίτιδες και οι χολοκυστίτιδες, εμφανίζουν σημαντική κάμψη. Και στη συνέχεια αναφέρεται στα ευρήματα γιατρών από το Χονγκ Κονγκ, σύμφωνα με τα οποία κατά τη διάρκεια της πανδημίας τα εμφράγματα έφθαναν στα νοσοκομεία πολύ αργά. Για την ακρίβεια, το διάστημα από την έναρξη των συμπτωμάτων μέχρι την αναζήτηση ιατρικής βοήθειας ήταν ιδιαίτερα μεγάλο.
Υπάρχουν ορισμένες ασθένειες των οποίων η έκβαση εξαρτάται από το πόσο έγκαιρα θα φθάσει ο ασθενής στο νοσοκομείο, και τα εμφράγματα είναι σίγουρα μία από αυτές. Ετσι, ο αμερικανός γιατρός παρακινεί τους συμπολίτες του να θυμούνται ότι ναι μεν πρέπει να μείνουμε στο σπίτι, αλλά αν χρειαζόμαστε ιατρική βοήθεια πρέπει να την αναζητήσουμε και μάλιστα άμεσα. Γιατί διαφορετικά, όπως λέει, εκτός από τα άμεσα θύματά του ο ιός μπορεί να επιφέρει σημαντικές «παράπλευρες απώλειες».
Η χώρα μας φαίνεται να αντιμετωπίζει τον κορωνοϊό καλύτερα από άλλες χώρες. Αλλά η έλευσή του δεν εξαφάνισε τις άλλες ασθένειες. Θα ήταν κρίμα λοιπόν να επιτρέψουμε παράπλευρες απώλειες εξαιτίας του. Είναι άλλο να αναβάλλουμε τον ετήσιο ιατρικό έλεγχο ρουτίνας για μερικές εβδομάδες και άλλο να μη ζητούμε βοήθεια για οξέα περιστατικά. Δεν θέλουμε να μειώνεται ο αριθμός των εμφραγμάτων στα νοσοκομεία και να διαπιστώνεται αύξησή τους στις νεκροτομές! Ενα τηλεφώνημα στο 166, μπορεί να αποδειχθεί σωτήριο.
