Ο Νομπουχίκο Ομπαγιάσι, ενας σκηνοθέτης – θρύλος του ιαπωνικού κινηματογράφου, άφησε την τελευταία πνοή του στο Τόκιο την περασμένη Παρασκευή, όχι θύμα του κορονωϊού αλλά του καρκίνου στον πνεύμονα. Ηταν 82 ετών.
Στην δεκαετία του 1960 ο Ομπαγιάσι σκηνοθέτησε περισσότερα από 3000 διαφημιστικά για την ιαπωνική τηλεόραση. Σε μερικά από αυτά δε, εμφανίζονταν διεθνείς αστέρες του σινεμά όπως η Κατρίν Ντενέβ, ο Κερκ Ντάγκλας και ο Τσαρλς Μπρόνσον.
Ταυτόχρονα όμως, ο Ομπαγιάσι ήταν ένας από τους πρώτους πειραματιστές του ιαπωνικού σινεμά και αυτό ακριβώς αποδείχθηκε το μεγάλο του χάρισμα ως κινηματογραφιστή: μπορούσε να συνδυάσει τους κανόνες του εμπορικού κινημαογράφου με ένα εντελώς προσωπικό σκηνοθετικό ύφος, κοντά στο πειραματικό. Και είχε επιτυχία.
Το 1977 ο Ομπαγιάσι σκηνοθέτησε την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του στον κινηματογράφο που είναι το «Hasu» (Σπίτι): τέσσερις έφηβες ανακαλύπτουν ότι το σπίτι στο οποίο διαμένουν, είναι στοιχειωμένο. Δεν χρειάστηκε πολύ ώστε το όνομα του Νομπουχίκο Ομπαγιάσι να συνδεθεί στενά με το είδος του κινηματογραφικού τρόμου: η ταινία γνωρισε απρόβλεπτα μεγάλη επιτυχία στην εποχή της στην Ιαπωνία και σήμερα ανήκει στα πιο χαρακτηριστικά Ιαπωνικά cult movies για το συγκεκριμένο είδος του τρόμου.
Στις ταινίες του Ομπαγιάσι σχεδόν πάντα πρωταγωνιστούσαν νέοι ηθοποιοί και σε πολλές από αυτές ο σκηνοθέτης συνδύαζε παιχνιδιάρικα τα στοιχεία του σεξ και της επιστημονικής φαντασίας. Η τριλογία του στο Ονομίτσι την δεκαετία του 1980 – “Exchange Students” (1982), “The Girl Who Leapt through Time” (1983), “Lonely Heart” (1985) – είχε μεγάλη απήχηση στο κοινό της πατρίδας του.
Αργότερα όμως ο Ομπαγιάσι ασχολήθηκε με πιο σοβαρά ζητήματα, όπως με τις δυσκολίες της ζωής των Κινέζων μαθητών στην Ιαπωνία («Beijing Watermelon») ή με την προσπάθεια μιας μεσόκοπης δημοσιογράφου να βρει αναγνώριση σε έναν χώρο κυριαρχούμενο από το ανδρικό στοιχείο («Turning point»).
Σε αντίθεση με τις ταινίες σκηνοθετών όπως ο Ακίρα Κουροσάβα, ο Κένζι Μιζογκούτσι, ο Ναγκίσα Οσιμα κ.α., οι ταινίες του Ν. Ομπαγιάσι ενώ είχαν μεγάλη ανταπόκριση στο ευρύ κοινό της πατρίδας του, δεν έγιναν ποτέ ευρέως γνωστές στη Δύση. Ηταν όμως ένας σκηνοθέτης που εκτιμούσαν τα κινηματογραφικά φεστιβάλ, ιδιαίτερα του Βερολίνου που είχε φιλοξενήσει αρκετές ταινίες του.
Τελευταία ταινία του Ομπαγιάσι είναι «Ο λαβύρινθος του κινηματογράφου» («The labyrinth of cinema») και επρόκειτο να ανοίξει στην Ιαπωνία στις 10 Απριλίου – κατά τραγική ειρωνεία, η ημέρα θανάτου του. Η πρεμιέρα της φυσικά αναβλήθηκε εξαιτίας της πανδημίας του κορονωϊού.
Αξίζει τέλος να σημειωθεί, ότι ο Ομπαγιάσι διαγνώσθηκε με καρκίνο στο πνεύμονα τον Αύγουστο του 2016 και ότι ενώ οι γιατροί του είχαν δώσει περιθώριο ζωής τρεις μόλις μήνες, κατάφερε να ζήσει τέσσερα περίπου χρόνια ακόμη γυρίζοντας μέσα σε αυτό το διάστημα δύο ταινίες!
Δείτε εδώ διαφημιστικά του Ν. Ομπαγιάσι
