Έστω και στο «παρά πέντε» (ή στο «και πέντε» αν προτιμάτε) οι χώρες της Ευρωζώνης κατάφεραν τελικά να καταλήξουν σε συμβιβασμό για το πακέτο μέτρων αντιμετώπισης των συνεπειών της πανδημίας.
Η εξέλιξη αυτή, όπως γράφαμε και από τούτη εδώ τη στήλη, αποτελούσε μονόδρομο, εφόσον δεν επιθυμούσαν τη διάλυση της Ευρωζώνης.
Το αν το πακέτο αυτό επαρκεί για να γιατρευτούν οι πληγές μιας κρίσης που σύμφωνα με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο μπορεί να συγκριθεί μόνο με τη Μεγάλη Ύφεση του ’30 αποτελεί θέμα συζήτησης και ήδη εκφράζονται επιφυλάξεις.
Αυτό που κυρίως όμως προβληματίζει είναι τo γεγονός ότι σε κάθε κρίσιμη συνεδρίαση, είτε του Eurogroup είτε των ηγετών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, γινόμαστε μάρτυρες πολύωρων θρίλερ, με αλληλοκατηγορίες, βαριές κουβέντες και ατέρμονες παρασκηνιακές διαβουλεύσεις.
Η έμπρακτη επίδειξη αλληλεγγύης και ενότητας, που υπό κανονικές συνθήκες θα αποτελούσε αυτονόητη και άμεση αντίδραση, παρουσιάζεται τελικά ως μέγα επίτευγμα και δίνει αφορμή για χειροκροτήματα και αλληλοασπασμούς.
Η ιδέα που αποτέλεσε τον θεμέλιο λίθο της Ε.Ε. υπηρετείται πλέον μόνο αν εμφανιστεί ο κίνδυνος ολοκληρωτικής κατάρρευσης. Δεν είναι τυχαίο ότι σε κάθε μεγάλη πρόσφατη κρίση ο βασικός καταλύτης που οδηγεί τελικά στην επίτευξη του όποιου συμβιβασμού δεν είναι η συμμόρφωση με τα ευρωπαϊκά ιδεώδη αλλά ο φόβος της διάλυσης και της καταστροφής.
Τα κράτη μέλη επιλέγουν δηλαδή να μην τα τινάξουν όλα στον αέρα όχι επειδή πιστεύουν στο ευρωπαϊκό όραμα αλλά επειδή φοβούνται μήπως χάσουν περισσότερα.
Το διατύπωσε με παράδοξο τρόπο χθες ο επικεφαλής του Eurogroup Μάριο Σεντένο: «Η αλληλεγγύη είναι το κλειδί προκειμένου να αποφύγουμε τoν κατακερματισμό της Ευρωζώνης».
Η Ευρώπη με τον τρόπο αυτό συνεχίζει να εκπέμπει λάθος μηνύματα, να θολώνει κι άλλο την εικόνα της και τελικά να απομακρύνεται ακόμη περισσότερο από τους πολίτες οι οποίοι μοιραία θα στραφούν στα εθνικά κράτη προς αναζήτηση «θαλπωρής».
Η κρίση της πανδημίας, η οποία πλήττει στον μεγαλύτερο βαθμό την ευρωπαϊκή ήπειρο, θα αποτελούσε μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για ολική επαναφορά της Ε.Ε., εάν φυσικά διέθετε την κατάλληλη ηγεσία.
