Το διαλυτήριο πλοίων στη περιοχή του Αλί Αγά στην Τουρκία (περίπου 50 χιλιόμετρα βορείως της Σμύρνης) έχει μπει τους τελευταίους μήνες στο «μικροσκόπιο» της ΕΥΠ, της ΕΛΑΣ κι άλλων ξένων υπηρεσιών, καθώς υπάρχουν ενδείξεις και πληροφορίες ότι από αυτόν τον χώρο ξεκινούν δεξαμενόπλοια γεμάτα με εκατοντάδες παράτυπους μετανάστες που καταλήγουν στα ελληνικά και ιταλικά παράλια!
Κι αυτό ύστερα από την ανάλυση του δρομολογίου αλλά και του παρασκηνίου, του ταξιδιού του τουρκικού δεξαμενοπλοίου «DORDUNCU» (σ.σ. είχε σβησθεί σκόπιμα το όνομα του), το οποίο προσάραξε πριν από 22 ημέρες στον μώλο του λιμανιού της Κέας και διαπιστώθηκε ότι μετέφερε 193 άτομα προερχόμενα από το Αφγανιστάν, το Ιράν, το Πακιστάν και τη Σομαλία.
Όπως διαπιστώθηκε, το πλοίο αυτό, μήκους περίπου 50 μέτρων και κατασκευής του 1965, είχε παραδοθεί για να γίνει σκραπ στο εν λόγω διαλυτήριο. Και βρέθηκε ξαφνικά στα μέσα Μαρτίου να ξεκινά από εκεί το ταξίδι του προς Ελλάδα όπου αναφέρεται ότι υπήρχε και συνοδεία πλοίου της τουρκικής ακτοφυλακής! Με πληροφορίες των ελληνικών αρχών ότι κάτι τέτοιο έχει πιθανόν συμβεί κι άλλες φορές, κι ορισμένα από τα πλοία που πωλούνται για να ανακυκλωθούν -με ειδικές υψηλές τιμές για να επιλέξουν το διαλυτήριο του Αλί Αγά- χρησιμοποιούνται παρανόμως από οργανωμένα κυκλώματα δουλεμπόρων που φαίνεται ότι έχουν επαφές και μες το καθεστώς Ερντογάν. Προκειμένου να τα δρομολογήσουν για ένα τελευταίο ταξίδι γεμάτο με 100-500 λαθρομετανάστες και με κέρδη εκατομμυρίων ευρώ. Σε μια ίσως νέα δουλεμπορική «βάση» στη γειτονική χώρα.
Όταν προσάραξε λοιπόν στα μέσα Μαρτίου το τουρκικό δεξαμενόπλοιο στην Κέα, πολλά στελέχη του Μαξίμου αλλά κι υπηρεσιακοί παράγοντες ανέφεραν ότι ίσως πρόκειται για τη νέα τακτική της κυβέρνησης Ερντογάν και των δουλεμπορικών κυκλωμάτων να προωθεί μαζικά παράτυπους μετανάστες με τη χρήση μεγάλων παλιών φορτηγών πλοίων ή δεξαμενοπλοίων σε ταξίδια «μιας διαδρομής» με προορισμό την Ελλάδα ή την Ιταλία. Κι αυτό λόγω του «αποκλεισμού» από την ΕΛΑΣ του Εβρου και των συγκροτημένων κινήσεων του Λιμενικού για την αποτροπή εισόδου προσφύγων με λέμβους από Μυτιλήνη, Χίο κλπ θα επιχειρούσαν μαζικές προωθήσεις χιλιάδων προσφύγων με τέτοιου είδους πλοία. Με την περαιτέρω έρευνα να εστιάζεται στο εν λόγω χώρο ανακύκλωσης σκαφών, κοντά σε τοπικό διυλιστήριο.
Η ζώνη ανακύκλωσης πλοίων στο Αλιαγά καθορίστηκε για πρώτη φορά με κυβερνητικό διάταγμα το 1976. Οι περισσότεροι από τους 1000 εργαζομένους προέρχονταν από περιοχές της ανατολικής Τουρκίας. Στον εν λόγω χώρο δραστηριοποιούνται συνολικά 22-25 εταιρείες σε περίπου 30 «οικόπεδα» του διαλυτηρίου.
Εκείνο που έχει κινήσει αρχικά τις υποψίες ελληνικών και ξένων αρχών είναι οι υψηλές τιμές -άνω του 20-30% σε σχέση με άλλα διαλυτήρια στην Τουρκία και σε άλλες χώρες του κόσμου- τα οποία καταβάλλουν υπεύθυνοι του χώρου ανακύκλωσης του Αλί Αγά σε ναυτιλιακές εταιρείες για να αγοράσουν τα πλοία τους που προορίζονται για σκραπ.
Όπως αναλύουν -μιλώντας στο «Βήμα» αξιωματούχοι – «αυτές οι υψηλές τιμές προσελκύουν δεκάδες ναυτιλιακές εταιρείες που προτιμούν το εν λόγω διαλυτήριο . Ετσι πολλά από τα πλοία -κυρίως δεξαμενόπλοια- λόγω της «ουράς» που δημιουργείται μένουν «αρόδο» (μακριά από το αγκυροβόλιο) . Κι έχουμε την εικόνα ότι ίσως 4-5 εξ αυτών είτε έχουν εξαφανισθεί, είτε έχουν ήδη υπάρξει προσυνεννοήσεις για να χρησιμοποιηθούν από δουλεμπόρους. Κάτι τέτοιο συνέβη και με το πλοίο της Κέας. Μας προβληματίζουν πληροφορίες ότι πίσω από ορισμένες εταιρείες που δραστηριοποιούνται στις εν λόγω εγκαταστάσεις είναι άνθρωποι του στενού περιβάλλοντος του Τούρκου Προέδρου που έχουν ασχοληθεί και με προηγμένες τεχνολογίες αλλά και με ναυτιλιακές εταιρείες. Ομως δεν έχουν αποσαφηνισθεί πολλές παράμετροι. Ακόμη εξετάζουμε αναφορές ότι στο εν λόγω διαλυτήριο έχουν παραδοθεί μικρά πλοία ελληνικών εταιρειών που ορισμένες είναι στο μικροσκόπιο μας για ύποπτες δραστηριότητες».
Οι ίδιοι «παρατηρητές» των τεκταινομένων στα τουρκικά παράλια επισημαίνουν ότι η χρήση μικρών δεξαμενοπλοίων είναι ιδιαιτέρως αποδοτική για τους δουλεμπόρους που μπορεί να καταβάλλουν περίπου 300.000-400.000 ευρώ για την αγορά των πλοίων. Κι ακολούθως να εχουν τουλάχιστον διπλάσια ή τριπλάσια κέρδη από τη μεταφορά εκατονταδων παράτυπων μεταναστών. Επιπλέον, θεωρείται εξαιρετικά δύσκολη η επιθεώρηση των δεξαμενών -όπου παραμένεουν οι παράτυποι μετανάστες- γιατί απαιτείται ειδική άδεια (gas free) προκειμένου να είναι βέβαιο ότι δεν θα υπάρξει ατύχημα από υπολείμματα πετρελαίου κι επικίνδυνα αέρια που υπάρχουν στους χώρους αυτούς. Η έκδοση της εν λόγω άδειας θεωρείται ότι προκαλεί εμπλοκές, γραφειοκρατικού τύπου, στους ελέγχους.
