Στις παρούσες συνθήκες μείζονος και οικουμενικής υγειονομικής κρίσης δεν υπάρχει ζώνη απρόσβλητη, ούτε πεδίο αλώβητο.
Ολες οι πλευρές της ατομικής, κοινωνικής, οικονομικής και πολιτικής ζωής δοκιμάζονται πραγματικά και μαζί κρίνονται στάσεις, συμπεριφορές, πρόσωπα, δυνάμεις, μηχανισμοί, σχήματα, συστήματα, κράτη, έθνη και υπερεθνικοί οργανισμοί.
Επίσης τελούν υπό αίρεση και αμφισβήτηση στερεοτυπικές αντιλήψεις και πρακτικές, όπως και οι προηγούμενες αποτιμήσεις, αλλά και οι προτεραιότητες των δημοσίων πολιτικών τελούν υπό αναθεώρηση εμπρός στον κίνδυνο κατάρρευσης του υπέρτατου αγαθού της δημόσιας υγείας.
Οι μέχρι χθες γίγαντες επιπλέον μπορεί να φαντάζουν μικροί και ανήμποροι, και αντιθέτως οι ταπεινοί και παραμελημένοι να φανερώνουν αξίες κρυμμένες και δυνατότητες υποτιμημένες.
Δεν χωρεί πια αμφιβολία ότι η τρέχουσα κρίση επαναφέρει στο προσκήνιο τα βασικά και θεμελιώδη, επιβάλλοντας νέες ιεραρχήσεις.
Η προστασία της δημόσιας υγείας επικρατεί όλων των άλλων αναγκών. Οπως και η ενίσχυση των εθνικών συστημάτων υγείας καθίσταται επιβεβλημένη και μη αμφισβητήσιμη.
Απαντες επίσης, σε αυτές τις συνθήκες, μπορούν να αντιληφθούν τη σημασία και την αξία του πρωτογενούς τομέα, την προστασία και ενίσχυση δηλαδή της παραγωγής τροφίμων, αλλά και της αλυσίδας μεταφοράς και διανομής αγαθών.
Και σε δεύτερο πλάνο απαιτείται η προστασία της εργασίας, της απασχόλησης και του εισοδήματος των πολιτών ώστε να διατηρηθεί υποτυπωδώς ενεργό το οικονομικό σύστημα και ικανό να εξασφαλίσει την επανεκκίνηση όλων των δραστηριοτήτων.
Κοινώς, προέχει η εξασφάλιση λειτουργίας των ζωτικών λειτουργιών ενός κράτους και των αναγκαίων συνθηκών που προστατεύουν την ανθρώπινη ζωή.
Ολα τα άλλα, το χρήμα και η διαχείρισή του έπονται. Οπως ακριβώς συμβαίνει σε συνθήκες πολεμικής οικονομίας.
Γι’ αυτό και οι οικονομικές αρχές οφείλουν προσαρμοστικότητα και ευελιξία. Σε πολεμικές περιόδους το χρήμα υπηρετεί τις ζωτικές λειτουργίες των κρατών και των κοινωνιών, τίθεται στην υπηρεσία διάσωσής τους.
Στη βάση λοιπόν υπηρέτησης των θεμελιωδών αναγκών και αγαθών επιβάλλεται να συντονιστούν πλέον όλες οι δυνάμεις.
Από τη δυνατότητα πρόσληψης και προσαρμογής στις νέες συνθήκες, από τις αναθεωρήσεις που θα αποδεχθούν, από την ευελιξία που θα επιδείξουν και τη δυναμική αλλαγή του μοντέλου που θα επιτύχουν θα κριθούν στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον.
Τώρα θα αναδειχθούν ηγεσίες και ηγέτες, ποια σχήματα και πρόσωπα αξίζουν πραγματικά την εκτίμησή μας.
