Οι επίδοξοι τύραννοι εκμεταλλεύονταν ανέκαθεν τις συνθήκες εκτάκτου ανάγκης, προκειμένου να ενισχύσουν την εξουσία τους σε βάρος της λαϊκής κυριαρχίας.
Αυτό διδάσκει η Ιστορία προσφέροντας απλόχερα εκατοντάδες παραδείγματα, ήδη από την αρχαιότητα.
Η σημερινή, πρωτόγνωρη κρίση της πανδημίας αποτελεί για τους απανταχού αυταρχικούς ηγέτες έναν μεγάλο πειρασμό.
Είναι η τέλεια αφορμή που περίμεναν για να αναλάβουν υπερεξουσίες. Να καταστρατηγήσουν δημοκρατικά δικαιώματα και θεμελιώδεις ελευθερίες υπονομεύοντας το κράτος δικαίου.
Στην απόπειρα αυτή χρησιμοποιούν την πρόφαση των έκτακτων μέτρων, που μπορεί να αποδειχθούν παντοτινά. Αλλωστε «ουδέν μονιμότερον του προσωρινού».
Αυτό επιχειρεί ο Βίκτορ Ορμπαν στην Ουγγαρία, το ίδιο αναμένεται να πράξουν σύντομα και άλλοι ηγέτες με βεβαρυμένο ιστορικό σε όλο τον κόσμο.
Η Κομισιόν αρκέστηκε σε μια χλιαρή, γενικόλογη ανακοίνωση, χωρίς να αναφέρει καν την Ουγγαρία. Τέτοιου είδους αντιδράσεις προκαλούν τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα. Δεν συνετίζουν, αλλά αποθρασύνουν τους επίδοξους δυνάστες. Δεν «ιδρώνουν» τα αυτιά τους από συστάσεις και προτροπές.
Η μάχη ενάντια στον κορωνοϊό αργά ή γρήγορα θα λήξει. Το κόστος θα είναι τεράστιο, ωστόσο ο άνθρωπος θα βγει και αυτή τη φορά νικητής.
Είναι ευθύνη και καθήκον όλων, στις παράπλευρες απώλειες αυτού του πολέμου να μην συγκαταλέγονται θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα.
