Την ανησυχία τους για τα έκτακτα μέτρα που έχουν επιβληθεί στο πλαίσιο περιορισμού της εξάπλωσης του κοροναϊού εκφράζουν 13 ευρωπαϊκές χώρες, μεταξύ τους και η Ελλάδα, σε κοινή δήλωσή τους.
Τη δήλωση υπογράφουν Ελλάδα, Βέλγιο, Δανία, Φινλανδία, Γαλλία, Γερμανία, Ιρλανδία, Ιταλία, Λουξεμβούργο, Ολλανδία, Πορτογαλία, Ισπανία και Σουηδία και αναφέρει πως «σε αυτήν την άνευ προηγουμένου κατάσταση, είναι θεμιτό τα κράτη μέλη να λάβουν έκτακτα μέτρα για την προστασία των πολιτών τους και την αντιμετώπιση της κρίσης. Είμαστε, ωστόσο, βαθιά προβληματισμένοι για τον κίνδυνο παραβίασης των αρχών του κράτους Δικαίου, της δημοκρατίας και των θεμελιωδών δικαιωμάτων που απορρέουν από την έγκριση ορισμένων επειγόντων μέτρων».
«Τα μέτρα έκτακτης ανάγκης πρέπει να περιορίζονται στα απολύτως απαραίτητα, να είναι αναλογικά και προσωρινά, να υπόκεινται σε τακτικό έλεγχο και να τηρούν τις προαναφερόμενες αρχές και τις υποχρεώσεις που απορρέουν από το διεθνές δίκαιο. Δεν πρέπει να περιορίζουν την ελευθερία έκφρασης ή την ελευθερία του Τύπου», υπογραμμίζεται στην κοινή δήλωση των 13 χωρών της ΕΕ.
«Συνεπώς, υποστηρίζουμε την πρωτοβουλία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την παρακολούθηση της εφαρμογής των έκτακτων μέτρων για την εξασφάλιση των θεμελιωδών αξιών της Ένωσης και καλούμε το Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων να εξετάσει το ζήτημα, όταν αυτό είναι απαραίτητο», καταλήγει η κοινή δήλωση.
Νομοσχέδιο με υπερεξουσίες για τον Όρμπαν
To κοινοβούλιο της Ουγγαρίας ψήφισε με 137 ψήφους υπέρ έναντι 53 κατά υπέρ του αιτήματος της κυβέρνησης του πρωθυπουργού Βίκτορ Όρμπαν να παραμείνει, βάσει διατάγματος, επ’ αόριστον στην εξουσία, με τον πρωθυπουργό να επικαλείται τις εκτακτες συνθήκες λόγω κοροναϊού και να ενισχύει την εξουσία του.
Τόσο στην Ουγγαρία όσο και στο εξωτερικό, θεωρείται ότι το νομοσχέδιο που χορηγεί υπερεξουσίες στον Βίκτορ Ορμπάν αποτελεί εργαλείο για την ενίσχυση του ελέγχου εκ μέρους της εθνικιστικής/υπερσυντηρητικής κυβέρνησης χρησιμοποιώντας ως πρόσχημα την επιδημία.
Στο πλαίσιο του έκτακτου καθεστώτος, η κυβέρνηση θα μπορεί να αναστέλλει την ισχύ των νόμων μέσω διαταγμάτων και να εισάγει έκτακτα μέτρα μέσω κυβερνητικών εγκυκλίων, υπό το πρόσχημα της διασφάλισης της υγείας, της προσωπικής και υλικής ασφάλειας των πολιτών, αλλά και της οικονομίας.
