Στην Κίνα οι φοιτητές έχουν κατακλύσει τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης οργανώνοντας δωρεές για τους γιατρούς στα νοσοκομεία που δίνουν τη μάχη κατά του κορωνοϊού.
Εργαζόμενοι κατεβαίνουν στους δρόμους αξιώνοντας αποζημίωση για τις εβδομάδες ανεργίας στη διάρκεια του εθνικού lockdown και νέοι δημοσιογράφοι απευθύνουν έκκληση στο YouTube για ελευθερία του λόγου.
Ο κορωνοϊός -αναφέρει άρθρο γνώμης των New York Times- ξυπνάει έναν κοιμώμενο γίγαντα, τη νεολαία της Κίνας, η οποία μέχρι πρότινος είχε δείξει μικρή αντίσταση στο Κομμουνιστικό Κόμμα. Είχε κάνει κατά κάποιο τρόπο έναν άτυπο συμβιβασμό παραίτησης από τις πολιτικές ελευθερίες, με δεδομένο ότι το κόμμα εξασφάλιζε θέσεις εργασίας και οικονομική σταθερότητα.
Σήμερα, η νεολαία της Κίνας νιώθει θυμό για τους κυβερνώντες, έχει κλονιστεί από την ηγεσία και πλέον αποκρούει όλες της προσπάθειές τους να αποκρύψουν τα λάθη που διέπραξαν στη διαχείριση αυτής της κρίσης.
Δεν είναι λίγοι εκείνοι που τολμούν να κάνουν κριτική για τη λογοκρισία που έχει επιβάλει το καθεστώς έναντι όσων επιχείρησαν να αποκαλύψουν την αλήθεια. Άλλοι μιλούν δημόσια για το κόστος της μυστικοπάθειας που επέδειξαν οι αρχές κατά την έναρξη της πανδημίας και δεν διστάζουν να κάνουν αποκαλύψεις για το πώς οι δημόσιες δωρεές διοχετεύτηκαν πρώτα στα κυβερνητικά γραφεία αντί για τα νοσοκομεία.
Η πανδημία ταράζει τα νερά
Ο κορωνοϊός έχει προκαλέσει γενικότερη αφύπνιση, που θα μπορούσε να διαταράξει την κοινωνική σταθερότητα από την οποία εξαρτάται το Κομμουνιστικό Κόμμα: «Τα πρόσφατα γεγονότα έχουν κάνει ορισμένους ανθρώπους να δουν πιο καθαρά ότι το να κάνουν κριτική στη χώρα τους δε σημαίνει ότι δεν την αγαπούν» αναφέρει η 34χρονη Χάνα Γιανγκ, που δημιούργησε κανάλι στο Telegram για να μοιράζεται άρθρα, δημοσιεύματα και αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που έχουν λογοκριθεί. Περισσότεροι από 14.000 άνθρωποι έχουν μπει στη διαδικτυακή ομάδα της μια κρυπτογραφημένης εφαρμογής.
Η Κάρολ Χουάνγκ, μια 28χρονη γυναίκα από την Ουχάν, την πόλη απ’ όπου ξεκίνησε η πανδημία, ήταν κάποτε αδιάφορη για την πολιτική. Σήμερα πολεμάει όσους στηρίζουν το κόμμα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και υπερασπίζεται τους δημοσιογράφους συμπατριώτες της που κατέκριναν την κυβέρνηση μετά το ξέσπασμα του κορωνοϊού: «Η κυβέρνηση σκέφτεται: είτε ακούς τι σου λέω, είτε πας στην κόλαση. Δεν υπάρχει μέση λύση και αυτό προσπαθώ να αλλάξω στα σόσιαλ μίντια», αναφέρει στην αμερικανική εφημερίδα.
Άλλοι χρήστες του κινεζικού διαδικτύου, σχεδόν οι μισοί από τους οποίους είναι κάτω των 30 ετών, φτιάχνουν σελίδες μέσα στον κυβερνοχώρο μέσα στις οποίες προβάλλουν τις αλήθειες για τον κορωνοϊό που η κυβέρνηση λογοκρίνει. Σε πολλά πανεπιστήμια, οι φοιτητές διοργανώνουν μαζικές εκστρατείες στα κοινωνικά μέσα για να ζητήσουν δωρεές για τα νοσοκομεία στην Ουχάν, δημοσιεύοντας μαρτυρίες από γιατρούς και νοσηλευτές που περιγράφουν τις τραγικές ελλείψεις.
Καθώς ο ιός συνεχίζει να εξαπλώνεται παγκοσμίως, ερωτήματα -σχετικά με την εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση, την οικονομική ασφάλεια, τον τρόπο ζωής- είναι βέβαιο ότι θέτουν νέοι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο. Ωστόσο στην Κίνα έχουν ιδιαίτερη σημασία για μια γενιά που δεν είναι εξοικειωμένη με τη φτώχεια και την αναταραχή που χαρακτήρισαν τη χώρα τις δεκαετίες μετά την Κομμουνιστική Επανάσταση.
Σε αντίθεση με τους φοιτητές της πλατείας Τιενανμέν, αυτή η γενιά που μεγάλωσε σε μια ακμάζουσα οικονομία, δεν έχει αμφισβητήσει το σημερινό status quo. Οι ερχόμενοι μήνες θα είναι καθοριστικοί για το εάν το κόμμα μπορέσει να καθησυχάσει το αίσθημα ανησυχίας ή όχι. Παρά το γεγονός ότι ο ηγέτης της χώρας Σι Τζινπίνγκ έχει δεσμευτεί ότι θα προστατεύσει τους εργαζόμενους και τις επιχειρήσεις, οι πληγές της πανδημίας είναι πολλές, είναι ακόμη ανοιχτές κι έχουν αλλάξει άρδην τα πράγματα και πρωτίστως τη στάση των νέων ανθρώπων.
