Την περασμένη Παρασκευή σε μια από τις πολλές τηλεδιασκέψεις που πραγματοποιεί καθημερινά η Φώφη Γεννηματά με τους στενούς της συνεργάτες τους βουλευτές και τα στελέχη του  κόμματος, βουλευτής Γιώργος Φραγκίδης, γιατρός, έριξε στο τραπέζι την πρόταση:  το Κίνημα Αλλαγής θα μπορούσε μέσω της περικοπής των μισθών των βουλευτών και των ευρωβουλευτών του να συμβάλλει στην ενίσχυση των μονάδων εντατικής θεραπείας του ΕΣΥ.

Η Φώφη Γεννηματά, υιοθέτησε την πρόταση και ο Βασίλης Κεγκέρογλου ανέλαβε τα περαιτέρω. Σύμφωνα μάλιστα με καλά πληροφορημένες πηγές ζητήθηκαν και οι πρώτες προσφορές για την αγορά εξοπλισμού.  Τι θα μπορούσε να προσφέρει το Κίνημα Αλλαγής σε αυτή την προσπάθεια. Σύμφωνα με κάποιους πρώτους υπολογισμούς που έγιναν, ένα ποσό της τάξης των 60-70 χιλιάδων ευρώ, το μήνα. Θα έφτανε για να αγοραστεί εξοπλισμός για την ενίσχυση 5 ΜΕΘ.  Αν όμως μια τέτοια κίνηση αν γινόταν, από το σύνολο των  βουλευτών και των ευρωβουλευτών και το ποσό θα ήταν μεγαλύτερο και το μήνυμα που θα δινόταν θα ήταν ισχυρότερο.

Η κίνηση Μητσοτάκη να ζητήσει από τους βουλευτές του να καταβάλλουν το 50% της αποζημίωσης που εισπράττουν για την ενίσχυση του ταμείου κατά του Covid19 αιφνιδίασε τη Χαριλάου Τρικούπη και, όπως φάνηκε και τον ΣΥΡΙΖΑ.  Καλώς η κακώς, η επέλαση του κορονιού που μεταξύ άλλων  γεννά και εκλογικά σενάρια, δεν σταμάτα τον κομματικό ανταγωνισμό. Ο κ. Μητσοτάκης είναι αυτός που πιστώνεται, από τους πολιτικούς αρχηγούς, τη σχετική πρωτοβουλία. Είχε προηγηθεί η  απόφαση της Προέδρου της Δημοκρατίας, Κατερίνας Σακελλαροπούλου να προσφέρει, για δύο μήνες, το ήμισυ του μισθού της στον ειδικό  λογαριασμό για την ενίσχυση της μάχης κατά του κορονιού.

Την ανάρτηση του Πρωθυπουργού ακολούθησε μια σειρά αντιδράσεων. Το Κίνημα Αλλαγής που αιφνιδιάστηκε επιχείρησε να αναδείξει ότι το ίδιο είχε ήδη προχωρήσει στην ανάληψη αυτής της πρωτοβουλίας, ο ΣΥΡΙΖΑ ζήτησε, όπως και το Κίνημα Αλλαγής, να υπάρξει απόφαση της Βουλής και οι βουλευτές υποχρεωτικά και όχι εθελοντικά να προσφέρουν το ήμισυ του μισθού τους.  Η συζήτηση περιστράφηκε και γύρω από το αν τέτοιου είδους κινήσεις αποτελούν δήγμα γραφής  της πρόθεσης του πολιτικού συστήματος να μην εξαιρεθεί των απωλειών που υφίστανται τα εισοδήματα επιχειρήσεων και εργαζομένων η είναι επικοινωνιακά πυροτεχνήματα.

Λίγη σημασία έχει. Τα κόμματα δεν θα κριθούν από το αν δώσουν το μισό του μισθού των βουλευτών τους ή της επιχορήγησης που λαμβάνουν από το κράτος στο ταμείο κατά του κορονοιού. Κάθε ενίσχυση δεκτή αλλά ο ρόλος των κομμάτων των πολιτικών αρχηγών και ιδιαιτέρως του πρωθυπουργού, είναι άλλος.

Αυτή τη στιγμή ακόμα και όσοι στην αρχή είχαν υποτιμήσει τις διαστάσεις της κρίσης που επέφερε η επέλαση του κορονοιού, έχουν προσχωρήσει στην άποψη ότι βρισκόμαστε σε πόλεμο.  Και άπαντες ομολογούν ότι η επόμενη μέρα του πολέμου, η αρχή της ανασυγκρότησης οικονομίας και κοινωνίας θα είναι μια ιδιαιτέρως δύσκολη μέρα με μεγάλο κόστος. Εκεί είναι το στοίχημα. Να μην περάσει στην κοινωνία ότι το κόστος αυτό δεν θα καταλογιστεί, για μια ακόμα φορά, με δίκαιο και αναλογικό τρόπο.  Ότι οι συνήθεις ύποπτοι θα κληθούν και πάλι να  σηκώσουν βάρος δυσανάλογο των δυνατοτήτων τους για να μην θιχτούν προνόμια και συστήματα.

Αφού μετά τον πόλεμο θα πάμε από την αρχή, ας πάμε και με άλλη πυξίδα.