Η αυτοκτονία του υπουργού Οικονομικών του γερμανικού ομοσπονδιακού κρατιδίου της Εσσης Τόμας Σέφερ, θα έπρεπε λογικά να έχει βάλει σε πολύ μεγάλες σκέψεις την Ανγκελα Μέρκελ.
Είναι στην πραγματικότητα μία πολύ δυσάρεστη αφορμή για αναστοχασμό, σε μία περίοδο κατά την οποία η γερμανική κυβέρνηση επιδεικνύει την παροιμιώδη δυσκαμψία της να ανταποκριθεί σε έκτακτες συνθήκες, σε ταχείες κρίσεις και σε συνθήκες κατεπείγοντος. Είναι η περίοδος αυτή, στην οποία για μία ακόμη φορά η Γερμανία, το ισχυρότερο μέλος της κατά τα άλλα ενωμένης Ευρώπης, περιφρονεί την Ευρώπη και εμμένει στο άρρητο, αλλά υπαρκτό δόγμα «πρώτα η Γερμανία». Ισχύει όμως ακόμη και αυτό ή μάλλον, είναι δυνατό να ισχύσει;
Κατά τα όσα ανέφερε ο Πρωθυπουργός της Εσσης Φόλκερ Μπουφιέ, ο Σέφερ ανησυχούσε για την κρίση του κορωνοϊού και για την εξεύρεση πόρων για την χρημοτοδότηση και την οργάνωση των υπηρεσιών του κρατιδίου. Όπως είπε ο Πρωθυπουργός του κρατιδίου: «Φαίνεται ότι φοβόταν ότι δεν θα μπορούσε να ανταποκριθεί στις προσδοκίες των πολιτών. Νομίζω ότι τον λύγισαν αυτές οι ανησυχίες. Δυστυχώς δεν κατάφερε να βρει διέξοδο».
Πίσω από αυτά ενδεχομένως να κρύβεται ένας πιθανός κλονισμός και του ομοσπονδιακού μοντέλου χρηματοδότησης γερμανικών κρατιδίων.
Η χρηματοδότηση γίνεται κατ’ αρχάς μέσω ιδίων φορολογικών εσόδων του κάθε κρατιδίου, σε μικρότερο βαθμό από πόρους του ομοσπονδιακού προϋπολογισμού, ενώ προβλέπεται και μία αρχή, βάσει της οποίας τα πλουσιότερα κρατίδια συνεισφέρουν υπέρ των φτωχότερων. Η Εσση, σημειωτέον, είναι μεταξύ των πέντε πλουσιότερων από τα 16 γερμανικά κρατίδια. Στο πλαίσιο αυτό, αξίζει να θυμηθεί κανείς στην σημερινή συγκυρία, ότι η ομοσπονδιακή κυβέρνηση της Γερμανίας είχε αφήσει το 2010 το Βερολίνο να χρεωκοπήσει, αρνούμενη να συνεισφέρει στην χρηματοδότηση κάποιων δημοσιονομικών ελειμμάτων.
Θα πει κάποιος: «έτσι είναι οι κανόνες και στην Γερμανία οι κανόνες τηρούνται ευλαβικά». Ισχύει, μόνο που τώρα έχει επιβληθεί μία νέα πραγματικότητα και οι κανόνες της προηγούμενης μοιάζουν να αιωρούνται σε ένα κενό.
Ο άτυχος υπουργός Οικονομικών ενδεχομένως να είχε μία πολύ διαφορετική αντίληψη για τα όσα επέρχονται από το σαρωτικό πέρασμα του κορωνοϊού. Η αγωνία του, όπως την περιέγραψε ο Χριστιανοδημοκράτης Πρωθυπουργός της Εσσης, φαίνεται ότι δεν ήταν δυνατόν να καμφθεί από τις διαβεβαιώσεις της καγκελαρίου για το πώς θα φροντίσει την χώρα της.
Στον βαθμό που η αυτοκτονία του δεν οφείλεται και σε άλλους λόγους, μπορεί να δείχνει με δραματικό τρόπο ότι «έβλεπε» κάτι, που άλλοι στην Γερμανία δεν βλέπουν
