Από την επικράτησή του στις εσωκομματικές νεοδημοκρατικές διαδικασίες ο σημερινός πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης αντιμετωπιζόταν από πολλούς με επιφύλαξη και καχυποψία.
Ιστορικά, πολιτικο-ιδεολογικά και άλλα σύνδρομα άπλωναν σύννεφο αμφισβήτησης εντός και εκτός του κόμματός του.
Για να είμαστε ακριβείς, οι περισσότεροι δεν πίστευαν ότι ο φιλελεύθερος, κοσμοπολίτης και γόνος μιας από τις αμφιλεγόμενες πολιτικές οικογένειες της χώρας θα μπορούσε να ξεπεράσει τα όποια βάρη τον συνόδευαν και να αναδείξει ηγετικά χαρίσματα και ικανότητες που θα τον καθιστούσαν αδιαμφισβήτητο και αποδεκτό από την πλειονότητα των πολιτών.
Η αλήθεια είναι ότι από την αρχή ανάληψης των καθηκόντων του στο κόμμα του έδωσε δείγματα γραφής.
Φανέρωσε επαγγελματισμό, εργάστηκε άοκνα, με μέθοδο και συνέπεια χαρακτηριστική, προκειμένου να ανασυγκροτήσει το πληγωμένο από την κρίση κόμμα του και μαζί, χωρίς να κρύψει πεποιθήσεις και αντιλήψεις, προετοιμάστηκε συστηματικά και οργανωμένα τόσο για τη διεκδίκηση της εξουσίας όσο και για την πρόκληση της διακυβέρνησης.
Φάνηκε αυτή η προετοιμασία αμέσως μετά τις νικηφόρες για τον ίδιο και το κόμμα του εκλογές του περασμένου Ιουλίου. Ο Πρωθυπουργός ήλθε στην εξουσία προετοιμασμένος από καιρό, με σχέδιο και προπαρασκευασμένες πολιτικές.
Ωστόσο και πάλι ο όποιος επαγγελματισμός και οργανωτισμός δεν ήταν αρκετός, ούτε ικανός να διαλύσει το σύννεφο καχυποψίας και αμφισβήτησης που τον ακολουθούσε.
Ο Πρωθυπουργός εκρίθη ως προς τις ηγετικές του ικανότητες και κέρδισε την πραγματική εκτίμηση της πλειονότητας των πολιτών όταν βρέθηκε αντιμέτωπος με εξελίξεις απρόβλεπτες και κρίσεις μοναδικές.
Στην τεχνητή κρίση του Εβρου, που οργάνωσαν οι επιθετικοί γείτονές μας, επέδειξε αποφασιστικότητα, χωρίς να ταλαντευθεί ούτε στιγμή. Επέμεινε στην προστασία των συνόρων, μετέδωσε το μήνυμά του παντού στον κόσμο και τα υπερασπίστηκε με σθένος, χωρίς εκπτώσεις.
Εκεί που ωστόσο εξέπληξε τους πάντες με την ευθυκρισία, την ευθύτητα της επιλογής, την αποφασιστικότητα και την ταχύτητα της αντίδρασής του, ήταν στη διαχείριση της οικουμενικής κρίσης του κορωνοϊού.
Ο κ. Μητσοτάκης όταν ενημερώθηκε από τον γιατρό και επικεφαλής του ΕΟΔΥ κ. Σωτήρη Τσιόδρα για τη δυναμική εξάπλωσης της πανδημίας, για το εύρος και την ένταση της απειλής, καθώς και για τις σημαντικότατες οικονομικές συνέπειες των προτεινόμενων μέτρων, δεν δίστασε ούτε στιγμή.
Θεώρησε χωρίς δισταγμό ότι ως κυβερνήτης της χώρας έχει πρώτιστο καθήκον να προστατεύσει την υγεία και τη ζωή των Ελλήνων και όλα τα άλλα έπονται.
«Πάνω από όλα η ζωή των πολιτών, δεν με ενδιαφέρουν τα δισεκατομμύρια» φέρεται να είπε στους επιτελείς του όταν έσπευσαν να του επισημάνουν το δυσθεώρητο οικονομικό κόστος μιας ενδεχόμενης γενικευμένης καραντίνας, όπως αυτή που επιβλήθηκε στη χώρα.
Δεν είναι αυτονόητη η συγκεκριμένη στάση και επιλογή. Θα μπορούσε να ταλαντευθεί ή να πλανηθεί από θεωρίες σαν κι αυτή της «ανοσίας της αγέλης» που επέλεξαν φιλελεύθεροι, κατά τα άλλα, κυνικοί ηγέτες μεγάλων και ισχυρών χωρών, αλλά δεν το έπραξε.
Παρότι η χώρα μας δεν διαθέτει το ισχυρότερο διεθνώς σύστημα υγείας, ούτε τον εξοπλισμό και τα μέσα αντιμετώπισης της νόσου, επέλεξε καθαρά, χωρίς άλλους περισπασμούς, με γνώμονα μόνο την υπεράσπιση του υπέρτατου αγαθού της δημόσιας υγείας. Και επιμένει μη φειδόμενος θυσιών. Επιλογή που, εκ των πραγμάτων, αποδεικνύεται σωτήρια για τη χώρα και τους πολίτες της.
Ηδη η Ελλάδα αντιμετωπίζεται με σεβασμό διεθνώς για τον τρόπο που διαχειρίζεται την κρίση πανδημίας και αποτελεί θετικό παράδειγμα για τους περισσότερους λαούς του δοκιμαζόμενου πλανήτη.
«Αρχή άνδρα δείκνυσι» έλεγαν οι αρχαίοι πρόγονοί μας και φαίνεται ότι ο Πρωθυπουργός επιβεβαιώνει και τιμά αυτή τη ρήση.
Κερδίζει την εμπιστοσύνη και τον σεβασμό των πολιτών με τις αποφάσεις και τις επιλογές του, αναλαμβάνοντας ρίσκο πραγματικό, όπως η φύση της εξουσίας άλλωστε επιβάλλει. Αν συνεχίσει έτσι, είναι βέβαιο ότι θα διαμορφώσει ένα σύγχρονο πρότυπο ηγεσίας, που τιμά τη χώρα και τον λαό της.
