Ένας Σωτήρης Τσιόδρας για τα παιδιά!

Παρά τις επίσημες ανακοινώσεις, ήταν θέμα χρόνου για το υπουργείο Παιδείας να ανακαλύψει ότι «ηλεκτρονικό» μάθημα σε μια τεχνολογικά ανώριμη εκπαιδευτική κοινότητα, δεν μπορεί να γίνει. Σίγουρα δε όχι μέσα σε λίγες ημέρες.

Η εξ αποστάσεως εκπαίδευση δεν είναι κάτι για το οποίο αρκεί μια πλατφόρμα, ένα λογισμικό σύγχρονης επικοινωνίας στο Διαδίκτυο, ένας υπολογιστής και ένας δάσκαλος να παραδίδει.
Μονόδρομος από την αρχή, αφού δεν είχε στηθεί έγκαιρα ένα δίκτυο εκπαιδευτικών σε όλη τη χώρα για να «κουρδίσουν» την μηχανή την κατάλληλη στιγμή, ήταν -και είναι- μόνο ένας: η κρατική τηλεόραση. Ένα καθημερινό 6ωρο μάθημα ανά βαθμίδα (2 ώρες ανά τάξη για γυμνάσιο, λύκειο και μια ώρα ανά τάξη για δημοτικό) σε τρία κρατικά κανάλια.

Η εποχή απαιτεί ήρωες. Απαιτεί πρότυπα. Αν δεν είναι ένας εκπαιδευτικός κάτι τέτοιο, ποιος θα μπορούσε να είναι; Το σχέδιο είναι απλό: Μια «dream team» εκπαιδευτικών, που θα αναλάβουν να στήσουν ένα πρόγραμμα στα κρατικά κανάλια, να διδάσκουν, να δίνουν παραδείγματα, και βέβαια (παράλληλα) στην κρατική τηλεόραση, ένα help desk για να υποδέχεται ερωτήσεις γονέων και μαθητών.
Όσα ήδη κάναμε δεν αρκούν. Όποιος σήκωσε τις κουρτίνες και κοίταξε πίσω στα παρασκήνια τις προηγούμενες ημέρες, είδε εικόνες χαρακτηριστικές: το Πανελλήνιο Σχολικό Δίκτυο «μάζευε» τις ηλεκτρονικές διευθύνσεις των εκπαιδευτικών κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή, η διορία εγγραφής στο σύστημα που δόθηκε από το υπουργείο ήταν αρχικά η 24η Μαρτίου και αυτή ταχύτατα μετατέθηκε για τις 30 του μήνα λόγω μη εγγραφή ως εκείνη την ημερομηνία ούτε του 30% μαθητών και καθηγητών, οι συνδέσεις αλλού γίνονταν αλλού όχι, κάποιοι μαθητές έκαναν μάθημα, κάποιοι άλλοι όμως όχι.
Καλές οι ηλεκτρονικές διευθύνσεις, αλλά μόνο επικουρικά για την ανταλλαγή ασκήσεων. Δεν μπορεί όλη η εκπαιδευτική κοινότητα να στηριχθεί σ αυτό. Ούτε στους εκπαιδευτικούς που ηρωικά κάθονται μέχρι τις 3 και τις 4 τα ξημερώματα να παράγουν ηλεκτρονικό υλικό και να το στέλνουν για να μην «πέσει» την επόμενη ημέρα το σύστημα. Γιατί αυτοί οι εκπαιδευτικοί υπάρχουν. Είναι οι ήρωες της καθημερινότητας μας και κανείς δεν τους ξέρει. Βγάλτε τους λοιπόν τώρα στην κρατική τηλεόραση!
Η Τουρκία το έκανε. Παρότι καθυστέρησε ως σήμερα σχεδόν σε όλα. Γνωρίζοντας όμως, τις αδυναμίες της λειτούργησε πρακτικά. Μαθήματα σε εθνικό δίκτυο. Ένας Σωτήρης Τσιόδρας για τα παιδιά μας. Απλό και επιτυχημένο.

Οι Αγγλοι λένε «don’t mess with success» (μην αλλάζεις την συνταγή της επιτυχίας, σε ελεύθερη μετάφραση!)
Ας μην ξεχνάμε: Η σωστή οργάνωση και η διαμόρφωση της οποιασδήποτε μορφής εξ αποστάσεως εκπαίδευσης θέτει στο επίκεντρο την παιδαγωγική αξία του μαθήματος και όχι τον χειρισμό τεχνολογικών εργαλείων, τον ευκαιριακό εντυπωσιασμό ή τον άστοχο συνδυασμό σύγχρονης και ασύγχρονης εκπαίδευσης.

Βέβαια το πλεονέκτημα τής επικοινωνίας τού συστήματος «σύγχρονης ψηφιακής εκπαίδευσης» δεν υπάρχει στην μαζική τηλεοπτική διδασκαλία, αλλά καλύπτει πολλά κενά τής ανοργάνωτης ακόμη ψηφιακής εκπαίδευσης.

Σύντομα, το υπουργείο Παιδείας θα ανακαλύψει πως ούτε τον Ιούλιο είναι δόκιμο να κάνει πανελλαδικές εξετάσεις (με τους κινδύνους που εγκυμονούν για τα παιδιά οι υψηλές θερμοκρασίες σε σχολεία χωρίς κλιματιστικά ή ακατάλληλες συνθήκες). Και θα καταλάβει ότι μάλλον μονόδρομο αποτελούν και οι πανελλαδικές τον Σεπτέμβριο όπως συζητούν ήδη πηγές από το κτήριο του Αμαρουσίου…
(Υ.Γ: Όλοι οι ενεχόμενοι στο χώρο της εκπαίδευσης φορείς, τις επόμενες ημέρες, πρέπει να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων: και οι εκπαιδευτικές Ομοσπονδίες, και τα φροντιστήρια και τα κέντρα ξένων γλωσσών, για πολλά από τα οποία ακούγονται ήδη φήμες ότι ετοιμάζονται να αναστείλουν «εικονικά» την λειτουργία τους προκειμένου να επωφεληθούν των επιδομάτων, ενώ ταυτόχρονα απαιτούν και τα δίδακτρα των μαθητών τους, στους οποίους παρέχουν κανονικά «ηλεκτρονικά» μαθήματα…)