Οθόνες και παράθυρα
Από πού να αρχίσω και πού να τελειώσω, ημερολόγιό μου… Το βασικό είναι πως «είμεθα καλά, το αυτόν ποθούμεν και δι’ υμάς» που έλεγαν οι Αρχαίοι.
Να αρχίσω από το πού βρίσκομαι – βρισκόμαστε, για την ακρίβεια, ο εγκλεισμός και η καραντίνα θέλουν παρέα για να τα αντιμετωπίσεις και να μην τρελαθείς· ευτυχώς, βοηθούν πια οι τεχνολογίες να ανταμώνουμε τηρώντας και τους κανόνες.
Ας είναι καλά οι τεχνολογίες: καθένας και καθεμία κλεισμένος/η στο δωμάτιό του/της με υπολογιστή και οθόνη για να επικοινωνούμε μεταξύ μας μέσω Messenger, WhatsApp, Skype, Viber – όλα αυτά που επινόησαν εφευρέτες για τη χαρά της δημιουργίας, τα ανέπτυξαν μάνατζερ για τη χαρά της κερδοφορίας, τα χρησιμοποιούμε εμείς για τη χαρά της επικοινωνίας και τα αξιοποιεί η αμερικανική κυβέρνηση για τη χαρά της κατασκοπευτικής εξουσίας. Καθένας βλέπει όλους τους άλλους σαν σε «παράθυρο» τηλεόρασης – αλλά στο πιο ενδιαφέρον.
Αλλά δεν είμαστε σε μπουντρούμι, έχουμε ουρανό, ήλιο, σύννεφα: τα νότια και ανατολικά παράθυρα έχουν θέα στον κάμπο της Ηλείας· πέρα μακριά τον διακόπτουν οι αχνοί βουνίσιοι όγκοι του Σανταμεριού και του Ερύμανθου. Βόρεια και δυτικά το λατρεμένο Ιόνιο Πέλαγος, Ζάκυνθος και Κεφαλλονιά, ανάμεσά τους ο δίαυλος που ενώνει το λιμάνι της Κυλλήνης σε ευθεία γραμμή με τη Σικελία, τις Συρακούσες, την Κατάνια και την Αίτνα.
l Από εκεί θα μας έρθει κάποια στιγμή το φοβερό τσουνάμι που θα καλύψει τα πάντα, όταν θα γίνει ο αναμενόμενος τρομερός σεισμός, την ημέρα που η Αίτνα θα βυθιστεί στο Ιόνιο. Ινα πληρωθεί η σειρά: λιμός μνημονιακός, λοιμός κορωνοϊικός, σεισμός ιόνιος, καταποντισμός σικελικός…
Πόνος και θάνατος
Ητοι, αποσυρθήκαμε στο Χλεμούτσι, στο Κάστρο της Ιζαμπώς. Για να αποφύγουμε τον πόνο της αρρώστιας και τον θάνατο.
l Η αλήθεια του πόνου και του θανάτου είναι άφατη, ημερολόγιό μου. Πώς να μιλήσεις για τη δύσπνοια που φέρνει ο ιός, που η ανάσα κόβεται και σε ζει το μηχάνημα που δίπλα σου φυσά και ξεφυσά αέρα στους πνεύμονές του, να οξυγονώσει το αίμα, να σε σώσει; Πόσο πονάς όταν είσαι έτσι; Πόσο φοβάσαι; Τι σκέφτεσαι; Τις ημέρες που περπατούσες σε δάση και λιβάδια; Τις ώρες που έπινες καφέ με φίλους; Τις στιγμές του έρωτα; Τους γονείς σου; Τα παιδιά σου;
Και ο θάνατος; Τι θα πει θάνατος; Γιατί τρομάζουμε να επιστρέψουμε στην ανυπαρξία από την οποία ξεπεταχτήκαμε κάποια στιγμή; Αν ήταν άσχημα τότε, στην ανυπαρξία, δεν θα το ξέραμε; Η ανυπαρξία είναι η αιωνιότητα, αστραπή στιγμιαία είναι η ύπαρξη, αλλά όλο για αυτήν μιλούν φιλόσοφοι, επιστήμονες, λογοτέχνες, η ανυπαρξία έχει αφεθεί στα ιερατεία των θρησκειών.
Αν δεν συνόδευε πόνος τον θάνατο, θα τον φοβόμασταν; Αν τα τέλη της ζωής μας ήσαν ανώδυνα, ανεπαίσχυντα και ειρηνικά, θα τον φοβόμασταν; Δεν ξέρω, ημερολόγιό μου. Αυτό που ξέρω είναι ότι εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι αυτή τη στιγμή πονούν, υποφέρουν, πνίγονται, φοβούνται. Είναι τρομερό.
l Εγώ θα πεθάνω πρώτος, είπε ο Ανάργυρος στη βραδινή τηλεδιάσκεψη της Τετάρτης – είναι ο φίλος του Βοκκάκιου που πήρε των οφθαλμών του και έφυγε από τις Βρυξέλλες τρέχοντας: Ας μη μου δώση μοίρα μου εις ξένην γην τον τάφον· είναι γλυκύς ο θάνατος μόνον όταν κοιμώμεθα εις την πατρίδα, απήγγειλε μπροστά στην κάμερα της πύλης για να το ανοίξουμε.
La tristezza ci rende pi`u vulnerabili
Είναι μεγάλος ο καημένος Ανάργυρος, ανήκει στις ευπαθείς ομάδες – δεν έμοιασε του Βοκκάκιου που παραμένει 30 χρόνια τώρα 38 χρόνων, σαν τους ήρωες των κόμικς που βλέπουν αναλλοίωτοι τους δημιουργούς τους να γερνούν και να χάνονται.
Σταμάτα, Ανάργυρε: la tristezza ci rende più vulnerabili… H μελαγχολία μάς κάνει πιο ευάλωτους, διάβασα σήμερα. Μας φτάνει η φρικτή εικόνα των στρατιωτικών καμιονιών που μετέφεραν φέρετρα από το Μπέργκαμο σε άλλους τόπους επειδή δεν χωράνε πια τα νεκροταφεία της πόλης, του φώναξε η Κλειώ, η πρώην σύζυγος του Βοκκάκιου. Εχουν χωρίσει, τους ένωσε ο κίνδυνος.
Εχει δίκιο η Κλειώ, καλά πάμε, μοιράζει λεφτά η Ευρώπη: 750 δισεκατομμύρια θα ρίξει στην αγορά η ΕΚΤ για να αγοράσει ομόλογα κρατών και ιδιωτών. Δώδεκα δισεκατομμύρια είναι για την Ελλάδα – χαριστικά, τα ομόλογά μας παραμένουν επενδυτικά «σκουπίδια». Καταργείται και το πλεόνασμα 3,5% που προβλέπει το μνημόνιο, θα ξοδέψει η κυβέρνηση και από το μαξιλάρι των 30 δισ. που έχει στην άκρη για ώρα δημοσιονομικής ανάγκης, εξαιρούνται οι δαπάνες για τον κορωνοϊό από τη μέτρηση των ελλειμμάτων – χρήμα με ουρά, μας παρουσίασε την οικονομική κατάσταση από το δικό του παράθυρο ο Εμμανουήλ Γλυνζώνιος
Η αλήθεια για τον ιό
Πόσα από αυτά θα φθάσουν στους ανέργους; Σε αυτούς που κλείνουν τα μαγαζάκια και τα γραφειάκια τους; Σε αυτούς που θέτουν σε «αργία» οι επιχειρήσεις; Τι θα γίνει με όσους ζουν από τον τουρισμό; Πόσο θα αντέξουν γονείς και παιδιά συνεχώς μαζί, μέσα στο σπίτι; Πού θα βρίσκουν τα μαγαζιά τρόφιμα αφού παντού υπάρχουν προβλήματα λειτουργίας; Πόσο θα κρατήσει αυτή η κατάσταση; Οπως όλοι οι αριστεροί, η Ολυμπία δεν είναι αισιόδοξη.
Δεν μας τρομάζουν τα νέα μέτρα, δεν μας τρομάζει ο κορωνοϊός / δεν μας τρομάξανε τόσα και τόσα, / θα μας τρομάξει τώρα ο αποκλεισμός; Τραγούδησε κεφάτος στο ψηφιακό του παράθυρο ο Μπούφος, χρησιμοποιώντας δύο καπάκια από κατσαρόλες σαν κύμβαλα – αφότου ήρθαμε εδώ, τέλος τα Nevermore· λες και αυτό περίμενε.
Ο Βοκκάκιος βγήκε με κατάμαυρα γυαλιά ηλίου στην οθόνη: Τι έπαθες; Αλλεργική επιπεφυκίτιδα; // Οχι, πρόκειται για μέτρο κατά της διάδοσης του ιού. // Τα γυαλιά ηλίου; Είσαι με τα καλά σου; // Βεβαίως: μην ακούτε τι λένε, ο ιός μεταδίδεται με το βλέμμα: αν κοιτάξεις κάποιον άγρια, με κακία, με φθόνο – τσακ, από το δικό του βλέμμα εκτοξεύεται ο ιός και κολλάς κορωνοϊοδίτιδα!
Αν είναι έτσι, ή θα γίνουν άνθρωποι και τα στριμμένα άντερα, ή θα τους χάσουμε – θα προσφέρει τέτοια μεγάλη υπηρεσία στην ανθρωπότητα ο κορωνοϊός; Αν είναι έτσι, μακάρι να γίνει ενδημικός – και να μην πάθουμε ποτέ ανοσία!
γραμματοκιβωτιο
Η επόμενη τροπολογία θα επιτρέπει στον σημερινό ηγέτη του ξανθού γένους, όπως και σ’ εκείνον της καθ’ ημάς Ανατολής, να παραμείνουν στην εξουσία και μετά θάνατον.
ΣΤΑΥΡΟΣ, DE PRINCIPATIBUS
…ο γοητευτικός μεσήλικας γύρισε από τις Βρυξέλλες στις 12/3. Τήρησε τη 14ήμερη καραντίνα, όπως όφειλε, στιγκάρισε το ψυγείο με αριστερό χαβιάρι, ξεσκόνισε το αμπέχονο για την αντιρατσιστική πορεία στις 21/3 και ο Αϊνστάιν αισθάνεται δικαιωμένος.
ΠΑΝΟΣ ΑΡΓΥΡΗΣ, ΕΝΤΑΥΘΑ
Κραυγάζει ο Αδωνις τόσες μέρες πως στα ελληνικά super market έχουμε επάρκεια αγαθών. Μήπως επηρεάστηκε από αυτό ο «αριστερός» Παπαδημούλης και γέμισε τρία καρότσια;
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ, ΓΑΣΤΟΥΝΗ
Κ. Μητσοτάκης: Salus populi suprema lex est. Διαρκής Ιερά Σύνοδος (παρουσία του κ. Τσιόρδα): Κουφού καμπάνα αν βαρείς, στραβόν αν θυμιατίζεις και μεθυσμένον αν κερνάς, όλα χαμένα τα ‘χεις
ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΗΤΑΚΟΣ, ΛΑΡΙΣΑ
Προσωρινώς ΚΛΕΙΣΤΟΝ λόγω κορωνοτέτοιου. Χαιρετώ, τα λέμε…
ΑΒΑΔΑΙΟΣ@STAYHOME.GR
Αινείτε Ιόν επί ταις δυναστείαις αυτού· αινείτε Ιόν κατά το πλήθος της μεγαλωσύνης αυτού…
Γ. Κ., ΚΥΜΗ
Και να που ο «κεντροδεξιός» Κυριάκος Μητσοτάκης άνοιξε το ρήγμα και παρακάμφθηκε η αναχρονιστική προσκόλληση του ιερατείου στο δόγμα του «αμόλυντου ναού» και ιδιαίτερα της Κοινωνίας! Αλλά η νεοελληνική ιστορία γέμει ρηγμάτων από «συντηρητικούς» πολιτικούς σε κατεστημένους πολύχρονους αναχρονισμούς: Το μεταχουντικό ρήγμα στον σχιζοφρενικό λογιωτατισμό (καθαρευουσιανισμό), του Γεωργίου Ράλλη, της «επάρατης Δεξιάς» δεν ήταν; Και αντιστρόφως, ο αρειμάνιος γκεβαρο-πασόκος επαναστάτης Τρίτσης δεν ήταν που επανέφερε τα αρχαία ελληνικά στα γυμνάσια;
ΔΑΣΚΑΛΟΣ, ΑΘΗΝΑ
Δεν κινδυνεύει η πίστη, αλλά οι πιστοί – Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος
ΜΑΚΕΔΩΝ ΕΚ ΓΟΡΤΥΝΙΑΣ
Ακου κι ετούτο dear Boris: Αν η αγέλη άσχημα νοσήσει, πρώτον εσένανε θα ποδοπατήσει!
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΕΧΙΑΣ