Τούτες τις κρίσιμες ώρες προέχει η πειθαρχία στα μέτρα που όρισε η συντεταγμένη Πολιτεία δια των αρμοδίων της οργάνων και όχι απλά μια κυβέρνηση που μπορεί να μας αρέσει ή να μην την συμπαθούμε. Δεν είναι θέμα κομματικής προτίμησης, ιδεολογικής τοποθέτησης.
Προφανώς στην συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών δεν αρέσουν τα περιοριστικά μέτρα, ο καταναγκασμός και η επιβολή αυστηρών μέτρων που παραπέμπουν σε άλλες εποχές.
Δεν είναι ώρα όμως να το συζητήσουμε αυτό, αν και όσα γίνονται αποτελούν τροφή για σκέψη σχετικά με μελλοντικές κινήσεις και ενέργειες σε δύσκολες καταστάσεις.
Τα δικαιώματα των πολιτών εξάλλου είναι κατοχυρωμένα στο Σύνταγμα που οφείλουμε όλοι να τηρούμε και να το υπερασπιζόμαστε με σθένος, όπως και τα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα. Ουσιαστικά μιλάμε για τα ανθρώπινα δικαιώματα και το ερώτημα όμως που τίθεται είναι με ποιο δικαίωμα, ο χ ή ο ψ πολίτης –τίτλος τιμητικός- ρισκάρει και παίζει με τη ζωή συμπολιτών του;
Γιατί αγνοεί τις εκκλήσεις και φεύγει με όποιο μέσο διαθέτει στην επαρχία; Να σωθεί από τι; Δεν γνωρίζει ότι πολλαπλασιάζονται οι πιθανότητες να εξαπλωθεί ο ιος σε περιοχές με ηλικιωμένους που εντάσσονται στις ευπαθείς ομάδες και σε νομούς που το Εθνικό Σύστημα Υγείας δεν αντέχει να αντιμετωπίσει πολλαπλά κρούσματα.
Αυτές οι κινήσεις πέρα από ακραίες, αντικοινωνικές, ανεύθυνες είναι και επικίνδυνες. Οφείλουμε όλοι να συμμορφωθούμε, μας αρέσει, δεν μας αρέσει. Οι ώρες είναι κρίσιμες και ας το αναλογιστούν οι ανεύθυνοι πολίτες που φεύγουν λες και είναι Πάσχα ή Δεκαπενταύγουστος για να βρουν καταφύγιο στα χωριά τους. Τόσο άμυαλοι.
Το χειρότερο όμως είναι ότι με τις πράξεις τους, τόσο αυτοί που φεύγουν όσο και αυτοί που σουλατσάρουν όλη την ώρα στις πλατείες και στους δρόμους, αδιαφορώντας για τη δημόσια υγεία, οδηγούν στην απόφαση για γενική απαγόρευση κυκλοφορίας.
Βάζουν την υπογραφή τους σε ένα άκρως σκληρό και αντιδημοφιλές μέτρο που θυμίζει άλλες εποχές. Ας το ξανασκεφτούν. Ας μείνουν σπίτι και ας αυξηθεί ο βαθμός της συλλογικότητας και της κοινωνικής αλληλεγγύης σε όσοι έχουν ανάγκκη.
Είναι ώρες ευθύνης και εάν δεν το κατανοούν ας πράξει η Πολιτεία τα δέοντα. Τις όποιες διαφορές θα τις συζητήσουμε όταν επιστρέψει η κανονικότητα και τελειώσει η κρίση, και έχοντας πάντα κατά νου ότι φάρος είναι το Σύνταγμά μας.
