Όπως θα έλεγε και μία πρώην περιφερειάρχης, «έκατσε στραβή στην βάρδια» της κυβέρνησης.
Οι έκτακτες ανάγκες που έχει να αντιμετωπίσει με το μεταναστευτικό και τον κορωνοϊό είναι πρωτοφανείς, οι επιπτώσεις αυτήν την στιγμή δύσκολο να υπολογιστούν, το τι μέλλει γενέσθαι για το προσεχές διάστημα, άδηλο.
Υπό αυτές τις συνθήκες, παρέλκουν όλα όσα αυτές τις ημέρες παρακολουθούμε στους τηλεοπτικούς δέκτες και στα κοινωνικά δίκτυα, ειδικώς σε ό,τι αφορά την συμπεριφορά κάποιων πολιτικών προσώπων.
Το υπό διαμόρφωση νέο κοινωνικό-πολιτικό περιβάλλον απαιτεί νέες αντιλήψεις και νέου τύπου δράσεις.
Σε κεντρικό επίπεδο, η κυβέρνηση, κατ’ αρχάς και οι πολιτικές δυνάμεις σε δεύτερο επίπεδο, οφείλουν να επανεξετάσουν τις προτεραιότητές τους.
Οι αποφάσεις και ο τρόπος με τον οποίο λαμβάνονται από όσους φέρουν την ευθύνη της διακυβέρνησης, θα πρέπει να αλλάξουν.
Προέχει μία νέα ιεράρχηση, στην οποία όλοι θα οφείλουν να προσαρμοστούν.
Η εθνική ασφάλεια και η δημόσια υγεία βρίσκονται εκ των πραγμάτων στην κορυφή των προτεραιοτήτων.
Υπό αυτό το πρίσμα, οι άσκοπες αντιπαραθέσεις ως προς το πρώτο και οι πελαγοδρομίες ως προς το δεύτερο, θα πρέπει να ξεχαστούν από όλους.
Κάθε έξαλλος βουλευτής, πολιτευτής, κομματικό στέλεχος ή οτιδήποτε άλλο εμφανίζεται στην δημόσια σφαίρα και βάζει μπουρλότο, είτε μιλώντας για «βίλες του Εβρου», είτε για «συριζαίους συνοδοιπόρους του Ερντογάν», θα πρέπει να αποβληθεί από τηλεοπτικά και άλλα πάνελ. Εκεί υπάρχει η ευθύνη των αρμοδίων, οι οποίοι επιλέγουν ποιους συνομιλητές προσκαλούν και κυρίως, για ποιον λόγο.
Θα ήταν κάτι τετοιο μία συμβολή στην δημιουργία του αναγκαίου περιβάλλοντος, το οποίο θα αποτελούσε βασική προϋπόθεση για την όποια διεκδίκηση εκ μέρους της κυβέρνησης ενός νέου πλαισίου διαχείρισης του μεταναστευτικού.
Αρκεί βεβαίως η κυβέρνηση να έχει κάνει την ορθή ιεράρχηση, να μην διακατέχεται από φοβίες και αμφιταλαντεύσεις και να μην υποπέσει σε καταστρεπτικές παλινωδίες…
Ως προς την απειλή του κορωνοϊού, απαιτείται επίσης μία δραστηριοποίηση άλλου τύπου και με άλλα χαρακτηριστικά.
Οι διυπουργικές συσκέψεις είναι καλές και χρήσιμες. Πλην όμως, η πολυφωνία, η κακοφωνία και εν τέλει η Βαβέλ μεταξύ υπουργών και συναρμοδίων είναι βλαπτικές.
Τα δραστικά μέτρα εν προκειμένω είναι προτιμότερα από τα άτολμα και διστακτικά. Το κλείσιμο φερ’ επείν των σχολείων, όλων των σχολείων, εντός των επομένων ημερών μοιάζει αναπόφευκτο. Υπό αυτήν την έννοια, προξενεί μία απορία το γιατί δεν αποφασίστηκε ήδη από την Κυριακή.
Όπως απορία προξενεί και ο δισταγμός για την αναστολή λειουργίας κάθε χώρου μαζικών συναθροίσεων, όπως θέατρα, κινηματογράφοι, κ.ά.
Θα υπάρξουν προφανώς οικονομικές επιπτώσεις από τέτοιες αποφάσεις. Ποιος ισχυρίζεται όμως ότι αυτές βρίσκονται υψηλότερα στην ιεράρχηση, ή ότι η εξάπλωση του ιού δεν θα έχει ακόμη μεγαλύτερες επιπτώσεις;
Θα τα βλέπαμε όλα αυτά ενδεχομένως διαφορετικά, αν μιλούσαμε για μία άλλη χώρα. Όπου οι καρναβαλιστές δεν υπερασπίζονται τα δικαιώματά τους στην αφροσύνη, ή όπου εκείνοι που έχουν τεθεί σε καραντίνα δεν κυκλοφορούν σαν κινούμενες υγειονομικές βόμβες στους δημόσιους χώρους. Η ατομική ευθύνη είναι διαχρονικά μία εξαιρετικά βαριά έννοια για τους Ελληνες.
Αντιλήψεις και συμπεριφορές όπως αυτές θα πρέπει να αντιμετωπιστούν, δια της λήψης αποφάσεων εκ μέρους της κυβέρνησης, για εκείνους που δεν μπορούν να τις λάβουν μόνοι τους.
Ειδάλλως, ετούτη η ούτως ή άλλως δύσκολα κυβερνήσιμη χώρα, θα κινδυνεύσει να καταστεί ακυβέρνητη.
