Εν όψει της προγραμματισμένης συνάντησης Μητσοτάκη – Μέρκελ στο Βερολίνο την Δευτέρα και με το ελληνοτουρκικό ζήτημα με φόντο το μεταναστευτικό να παίρνει πολύ διαφορετική και επικίνδυνη τροπή, οφείλεται ιδιαίτερη προσοχή στα μηνύματα που έρχονται από την Ευρώπη.
Ενα από αυτά διατυπώθηκε από τον επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος στο ευρωκοινοβούλιο, Μάνφρεντ Βέμπερ, αμέσως μετά από την παρουσία του Πρωθυπουργου και της ηγεσίας της ΕΕ, στα ελληνοτουρκικά σύνορα του Εβρου την προηγούμενη Τρίτη.
Ο κ. Βέμπερ έγραψε στα κοινωνικά δίκτυα: «Η Ελλάδα προστάτευσε την Ευρώπη από τον τουρκικό εκβιασμό σε βάρος χιλιάδων ανθρώπων. Όμως η πρόκληση για την αποκατάσταση της τάξης στα εξωτερικά μας σύνορα δεν έχει ακόμη τελειώσει. Η Ελλάδα χρειάζεται υλική και επιχειρησιακή βοήθεια και επαρκή χρηματοδότηση για να αντιμετωπίσει τις ανάγκες».
Στην ανάρτησή του αυτή ο Βέμπερ παρέπεμπε σε αντίστοιχη ανάρτηση του Επιτρόπου και αντιπροέδρου της Επιτροπής, Μαργαρίτη Σχοινά, ο οποίος στα ελληνικά είχε αναφέρει: «Η @vonderleyen από τον Έβρο στον @PrimeministerGR και τους Έλληνες : “είστε η ευρωπαϊκή μας ασπίδα”».
Παρά το θετικό τη παρουσίας των Ευρωπαίων στον Εβρο, τα μηνύματα αυτά υποκρύπτουν μία ακόμη εκδοχή της ευρωπαϊκής υποκρισίας.
Η ερμηνεία τους δεν μπορεί να οδηγήσει σε πολύ διαφορετικά συμπεράσματα από αυτό: Η Ευρώπη και όσοι εξακολουθούν να αισθάνονται ισχυροί σε αυτήν και «πιο ίσοι» από άλλους, εξακολουθουν και αντιμετωπίζουν την Ελλάδα ως το σημείο ανάσχεσης των προσφυγικών/μεταναστευτικών ροών προς την Δύση. Ως «ασπίδα».
Και στο πλαίσιο αυτής της αντιμετώπισης, θεωρο’υν ότι με χρήματα και άλλου τύπου συνδρομή, το πρόβλημα λύνεται.
«Μακριά από εμάς και τα χρήματα δεν είναι θέμα», θα έλεγε (περίπου) κανείς με λιγότερες περιστροφές.
Είναι προφανές ότι η ελληνική κυβέρνηση αυτό το κλίμα και αυτές τις αντιλήψεις θα αντιμετωπίσει όταν έλθει η ώρα να τεθεί και να συζητηθεί το πρόβλημα της ευρωπαϊκής πολιτικής για την μετανάστευση, το προσφυγικό και την πολιτική ασύλου.
Προφανές είναι και ότι στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες ή εν πάση περιπτώσει σε κάποιες από αυτές, δεν υπάρχει διάθεση για αναθεώρηση της πολιτικής. Υπάρχει φόβος και αγωνία για το μεταναστευτικό και ο φόβος αυτός πέφτει στις πλάτες της Ελλάδας.
Υπό τις παρούσες συνθήκες, η κυβέρνηση οφείλει να σκεφτεί και να ενεργήσει με τρόπο αντισυμβατικό, out of the box, όπως σημείωσε ο κ. Μητσοτάκης στις δηλώσεις του από τον Εβρο.
Εχοντας ξεκινήσει με μία δέσμη μέτρων έκτακτης ανάγκης και καταφεύγοντας ακόμη και σε λύσεις για τις οποίες πολλοί θα είχαν αντιρρήσεις στην Ευρώπη, δεν έχει δυνατότητα υποχώρησης. Κάτι τέτοιο θα την καταστήσει οριστικά ευάλωτη έναντι και της Τουρκίας και της Ενωσης.
Το διεκδικητικό πλαίσιο πρέπει να αφορά μία συνολική αναθεώρηση και μία διαφορετική κατανομή ευθυνών. Η οποιαδήποτε συζήτηση για μεσοβέζικες λύσεις και οικονομικές ενισχύσεις θα είναι μία παγίδα, στην οποία αν η χώρα μας πέσει, ενδέχεται και να μην βγει ποτέ.
Υπό αυτό το πρίσμα, η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να μελετήσει πολύ καλά τις δυνατότητές της και να επιλέξει τα όπλα που θα της χρειαστούν στην συζήτηση με τους ευρωπαίους εταίρους.
