Στην ιστοσελίδα της Frankfurter Allgemeine Zeitung δημοσιεύεται σχόλιο της Livia Gerster με τίτλο “Οι πρόσφυγες ως απειλή” και υπότιτλο “Ο Τούρκος Πρόεδρος εκμεταλλεύεται τους ανθρώπους που έχουν ανάγκη και τους στέλνει με ψευδείς υποσχέσεις στα δακρυγόνα. Αυτή η μεταχείριση των ανθρώπων είναι απαίσια. Ωστόσο, για τον Ερντογάν, το σχέδιο λειτουργεί”.
Τέτοιες σκηνές είχαμε καιρό να τις δούμε στα ελληνικά σύνορα: καπνός, αναταραχή, πανικόβλητες κραυγές. Αφότου ο Ενρτογάν ανακοίνωσε «άνοιγμα των συνόρων» στην τηλεόραση, οι πρόσφυγες προφανώς έφτιαξαν τις βαλίτσες τους σε πολλά μέρη στην Τουρκία. Γεμάτοι χαρά είπαν στους δημοσιογράφους: «Μπορούμε τώρα να περάσουμε στην άλλη πλευρά!». Τους το είχε διαβεβαιώσει, άλλωστε, η Χωροφυλακή. Γεμάτα λεωφορεία από την Κωνσταντινούπολη κατευθύνθηκαν στα σύνορα.
Αυτό όμως που δεν τους είπαν οι χωροφύλακες ήταν πως η Ελλάδα δεν αφήνει κανέναν να εισέλθει. Η συνειδητοποίηση επήλθε στα σύνορα. Οι άνθρωποι εκδιώχθηκαν με δακρυγόνα. Κάποιοι κάθισαν εξαντλημένοι στο υγρό γρασίδι, άλλοι πέταξαν πέτρες. Οι περισσότεροι από εξήντα μετανάστες που κατά κάποιο τρόπο εισήλθαν στην ελληνική επικράτεια, φυλακίστηκαν αμέσως.
Είναι απαίσιο να μεταχειρίζεται κανείς τους ανθρώπους με αυτόν τον τρόπο. Ο Ερντογάν εκμεταλλεύεται τους μετανάστες ως απειλή για την Ευρώπη. Τους στέλνει με ψευδείς υποσχέσεις στα δακρυγόνα και τους αφήνει να ξοδέψουν τα τελευταία χρήματά τους σε ένα ταξίδι στο πουθενά.
Και το κάνει αυτό για δύο λόγους: καθησυχάζει όλους εκείνους τους Τούρκους, οι οποίοι από καιρό εκφράζουν δυσθυμία για τους πολλούς Σύρους στη χώρα. Και θέλει να αποσπάσει την προσοχή από την οφειλόμενη στον ίδιο καταστροφική εκστρατεία στη Συρία.
Η επιχείρησή του στη Συρία δεν είναι δημοφιλής στους πολίτες. Όμως, η υπόσχεση να μετεγκατασταθούν Σύροι στην κατεχόμενη «ζώνη ασφαλείας» και να κρατηθούν οι μισητοί Κούρδοι μακριά, έγινε θετικά δεκτή από την πλειοψηφία. Και όσο ο στρατός παρέμενε ανέγγιχτος, δεν υπήρχαν λόγοι για διαμαρτυρίες. Τα πράγματα όμως είναι διαφορετικά τώρα. 36 Τούρκοι στρατιώτες σκοτώθηκαν σε αεροπορική επιδρομή της Συρίας την Πέμπτη, γεγονός που σημαίνει ότι περισσότεροι από 50 Τούρκοι έχουν χάσει τη ζωή τους στο Ιντλίμπ τον Φεβρουάριο.
Γίνεται ολοένα και πιο προφανές ότι ο Ενρτογάν οδηγήθηκε σε αδιέξοδο στη Συρία και ότι αυτό δεν θα μείνει κρυφό από το εγχώριο εκλογικό σώμα. Το αστέρι του Ενρτογάν δύει από τις χαμένες εκλογές στην Κωνσταντινούπολη και μετά. Η διαρκώς μεταβαλλόμενη πορεία του στη Συρία καθιστά τον Πρόεδρο μη αξιόπιστο. Από τη μία συνάπτει συμφωνία με βίαιους Ισλαμιστές, από την άλλη αγοράζει ρωσικούς πυραύλους και δυσαρεστεί το ΝΑΤΟ με το φλερτ με τη Μόσχα. Ζητά την αλληλεγγύη από τη Δύση, αλλά παραβιάζει ανεύθυνα τη συμφωνία με την ΕΕ.
Τώρα ο Ενρτογάν βρίσκεται υπό τεράστια πίεση, καθώς διεξάγει άμεσο πόλεμο με τη Συρία και έμμεσο με τη Ρωσία. Οι βόμβες στο Ιντλίμπ θα μπορούσαν να ξεκινήσουν ένα τεράστιο προσφυγικό ρεύμα. Η σύγκρουση στη γειτονική χώρα κοστίζει όλο και περισσότερα χρήματα και ζωές. Ένα τίμημα, το οποίο πολλοί Τούρκοι πιθανότατα δεν θα θέλουν πλέον να πληρώσουν, με δεδομένη την αποδυναμωμένη οικονομία.
Δεν είναι περίεργο ότι ο Ενρτογάν επιθυμεί περισσότερα χρήματα από την ΕΕ -και μάλιστα χρήματα, τα οποία θα πρέπει να μεταφερθούν απευθείας στον κρατικό προϋπολογισμό, όχι πλέον σε οργανισμούς βοήθειας. Οι Ευρωπαίοι δεν αναμένεται να εκπληρώσουν αυτή την επιθυμία. Διαφορετικά, τα ευρωπαϊκά χρήματα δεν θα ωφελούσαν πλέον τους εκτοπισμένους, αλλά μια στρατιωτική επιχείρηση που παραβιάζει το Διεθνές Δίκαιο και οδηγεί τους Κούρδους σε φυγή.
Αλλά δεν είναι αλήθεια ότι ο πόλεμος στη Συρία δεν έχει καμία σχέση με τη Γερμανία. Εάν η Γερμανία θέλει να αποτρέψει ένα δεύτερο 2015, η Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση δεν πρέπει να παρακολουθεί άπραγη πώς οι Ρώσοι και οι Τούρκοι διαιρούν μεταξύ τους τη χώρα.
Η Υπουργός Άμυνας είχε μια πολύ καλή ιδέα πριν από μερικούς μήνες, αλλά αυτή εξαφανίστηκε γρήγορα: μια κοινή ζώνη ασφαλείας. Και ο ειδικός σε θέματα Εξωτερικής Πολιτικής των Χριστιανοδημοκρατών, Roderich Kiesewetter, ορθώς επισημαίνει ότι τα χρήματα από μόνα τους δεν αρκούν για να αποτρέψουν μια ανθρωπιστική κρίση και ζητεί να δημιουργηθούν ευρωπαϊκοί καταυλισμοί προσφύγων σε τουρκικό έδαφος. Είναι καιρός για δράση.
