Η χώρα μας, ύστερα από μια δεκαετή εφιαλτική περιπέτεια, η οποία απορρύθμισε τον παραγωγικό μας ιστό, φαίνεται ότι επιτέλους εξέρχεται από το τούνελ της ύφεσης και βρίσκει τον βηματισμό της σε ένα στέρεο έδαφος αναπτυξιακής προοπτικής.
Η σημερινή κυβέρνηση, καθώς έχει υιοθετήσει τα κατάλληλα θεσμικά μέτρα, ευρίσκεται πράγματι στη σωστή κατεύθυνση και η οικονομία δείχνει να τροχοδρομεί πλέον στην ορθή δημοσιονομική τροχιά.
Η μαγική λέξη είναι οι επενδύσεις, που αποτελούν την προϋπόθεση της ανάπτυξης και το στοίχημα που πρέπει να πετύχει η κυβέρνηση. Ομως, για να ευδοκιμήσει η επιχειρηματικότητα στη χώρα μας, εννοείται ότι πρέπει να συντρέξουν οι κατάλληλες προϋποθέσεις. Μεταξύ αυτών που πρέπει να τύχουν της άμεσης κυβερνητικής προσπάθειας είναι:
Το φορολογικό σύστημα, που πρέπει να είναι σταθερό, απλό και δίκαιο, να λειτουργεί κατά τρόπο που να αποθαρρύνει τη φοροδιαφυγή. Πρέπει να έχει μακρύ χρονικό ορίζοντα, να κωδικοποιηθεί, να είναι σαφές. Η ασάφεια και το πολυδαίδαλο της φορολογικής νομοθεσίας οδηγεί σε δικαστικές περιπέτειες.
Το ασφαλιστικό σύστημα, που αποτελεί διαχρονικά άλυτο πρόβλημα, πρέπει επιτέλους να επιλυθεί και να πάψει να αποτελεί παράγοντα αβεβαιότητας για τις επιχειρήσεις, μειώνοντας την αναπτυξιακή τους προοπτική.
Πρέπει επιτέλους να αποκατασταθεί το χρηματοπιστωτικό σύστημα, που αποτελεί τον αιμοδότη της οικονομίας μας με την αναμενόμενη εξυγίανση των τραπεζών, ώστε να εξασφαλιστεί η χρηματοδότηση των επιχειρήσεων.
Η γρήγορη απονομή της δικαιοσύνης. Η σημερινή κατάσταση συνιστά σχεδόν αρνησιδικία και η δικαστική αβεβαιότητα αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα των επενδύσεων.
Να θεσπιστούν γενναία φορολογικά κίνητρα νέων επενδύσεων, κυρίως σε τομείς υψηλής τεχνολογίας. Η «απώλεια» των φορολογικών εσόδων στην περίπτωση αυτή, αντισταθμίζεται από τα φορολογικά έσοδα της αύξησης της απασχόλησης, κάτι που λειτουργεί πολλαπλασιαστικά στην οικονομία και συμβάλλει επιπλέον στην κοινωνική δικαιοσύνη και ευημερία. Ο καινούργιος αναπτυξιακός νόμος είναι γεγονός ότι βελτίωσε τον προηγούμενο, κυρίως στο ζήτημα των αδειοδοτήσεων. Ομως αυτό δεν είναι αρκετό.
Πρέπει να ολοκληρωθεί το Κτηματολόγιο και ο επενδυτικός χάρτης της χώρας, ώστε να αποφεύγονται η αβεβαιότητα και οι χρονοβόρες διαδικασίες των επενδυτικών σχεδίων. Επίσης, πρέπει να αξιοποιηθεί επιτέλους η τεράστια δημόσια περιουσία.
Εκτός όμως από την αποτελεσματική διαχείριση των παραπάνω παραγόντων, πολλά θα εξαρτηθούν από την απόφαση και το θάρρος της εφαρμογής των μεταρρυθμίσεων από την πλευρά της πολιτείας στους τομείς της δημόσιας διοίκησης και της γραφειοκρατίας. Αν δεν αντιμετωπιστούν τα προβλήματα αυτά, οι ξένοι επενδυτές, στους οποίους πρωτίστως «επενδύει» η κυβέρνηση, θα επιστρέψουν στη χώρα τους και αντί για επενδυτές θα μετατραπούν σε δυσφημιστές, πράγμα που θα αποβεί μπούμερανγκ στις κυβερνητικές προσπάθειες. Αν δεν βελτιωθούν οι συνθήκες επιχειρηματικής δράσης, η χώρα μας θα είναι καταδικασμένη να παλινδρομεί μεταξύ των «φαύλων κύκλων πενίας» και οικονομικής παρακμής.
Τέλος, απαιτείται η υιοθέτηση μιας νέας εθνικής στρατηγικής, με στόχο την αξιοποίηση των συγκριτικών μας πλεονεκτημάτων, της γεωπολιτικής μας θέσης και τις δυνατότητες που προσφέρουν οι καινούργιες τεχνολογίες. Ο επιχειρηματίας πρέπει να ενθαρρυνθεί να επενδύσει και να λειτουργήσει με τους κανόνες των ανεπτυγμένων κοινωνιών. Αυτό σημαίνει ταχύτητα προσαρμογής στις νέες τεχνολογίες, αυτοματισμός διαδικασιών με την ψηφιοποίηση της δημόσιας διοίκησης, που θα συνέβαλλαν στην ταχύτητα διεκπεραίωσης των διαδικασιών και την αποτελεσματική συνεργασία της πολιτείας με την επιχείρηση.
Ο κ. Αλέξανδρος Κωστόπουλος είναι πρόεδρος του Συνδέσμου Ελλήνων Οικονομικών Διευθυντών – ΣΕΟΔΙ.
