Στην πλήρη απόρριψη των τουρκικών διεκδικήσεων στην Ανατολική Μεσόγειο, όπως αυτές είχαν αποτυπωθεί στην επιστολή που είχε καταθέσει στις 13 Νοεμβρίου 2019, με επιστολή του, ο τούρκος Μόνιμος Αντιπρόσωπος στα Ηνωμένα Έθνη Φεριντούν Σινιρίογλου προχώρησε η Αθήνα με επιστολή που κατέθεσε η ελληνίδα Μόνιμη Αντιπρόσωπος Μαρία Θεοφίλη στις 19 Φεβρουαρίου 2020.
Σε αυτή επισημαίνεται ότι οι τουρκικές διεκδικήσεις και οι συντεταγμένες που κατατέθηκαν είναι νομικά άκυρες, δεν παράγουν αποτελέσματα και δεν μπορεί να γίνει επίκληση τους έναντι της Ελλάδος.
Παράλληλα, καθίσταται σαφές ότι η χώρα μας διατηρεί όλα τα δικαιώματα της βάσει του Διεθνούς Δικαίου ενώ, παράλληλα, τέτοιες κινήσεις θέτουν σε κίνδυνο την ειρήνη και την ασφάλεια στην περιοχή. Σημειώνεται ότι λίγες ημέρες μετά την επιστολή Σινιρλίογλου, στις 27 Νοεμβρίου 2019, υπεγράφη το Μνημόνιο Συναντίληψης Άγκυρας – Τρίπολης για τις θαλάσσιες ζώνες.
Τα βασικά σημεία της ελληνικής απαντητικής επιστολής είναι:
Πρώτον και σημαντικότερο, η προκλητική αναφορά της επιστολής Σινιρλίογλου της 13ης Νοεμβρίου 2019 ότι η Τουρκία έχει δικαιώματα σε υφαλοκρηπίδα ακόμη και δυτικά του 28ου μεσημβρινού, με την οποία ουσιαστικά αφαιρείτο και το δικαίωμα επέκτασης των ελληνικών χωρικών υδάτων λόγω των συντεταγμένων που είχε καταθέσει η Άγκυρα (σ.σ. επρόκειτο για το Παράρτημα Δ της επιστολής του τούρκου μονίμου Αντιπροσώπου) απορρίπτεται κατηγορηματικά.
Όπως χαρακτηριστικά επισημαίνεται, με τον τρόπο αυτό όχι μόνο παραβιάζεται το Δίκαιο της Θάλασσας, αλλά επίσης το αδιαίρετο της ελληνικής εδαφικής ακεραιότητας και κυριαρχίας και παράλληλα αγνοείται πλήρως η προβολή των ελληνικών νησιών που συναντώνται με τις προβολές των ακτών της Λιβύης και της Αιγύπτου. Ανάλογη αναφορά γίνεται από την ελληνική πλευρά και για τα δικαιώματα ανατολικά του 28ου μεσημβρινού, σε σχέση με τις ακτές Αιγύπτου και Κύπρου.
Δεύτερον, επισημαίνεται ότι όλα τα ελληνικά νησιά έχουν πλήρη δικαιώματα σε όλες τις θαλάσσιες ζώνες.
Τρίτον, η Αθήνα απορρίπτει μία σειρά από τουρκικές θέσεις όπως πχ η διεστραμμένη επίκληση από την Τουρκία της ευθιδικίας και των ειδικών περιστάσεων, ενώ παράλληλα αναδεικνύει τη σημασία τη εφαρμογής της αρχής της μέσης γραμμής ίσης αποστάσεων. Επιπλέον, τονίζει ότι η οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών μεταξύ κρατών με αντικείμενες ακτές απαιτεί συμφωνία, βάσει του Δικαίου της Θάλασσας.
Τέλος, απορρίπτεται η «συμφωνία» οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών μεταξύ της Τουρκίας και της παράνομης και μη αναγνωρισμένης οντότητας στην Βόρεια Κύπρο.
