Ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος τελείωσε με ήττα των Κεντρικών Δυνάμεων. Η Αυτοκρατορία της Αυστρουγγαρίας, διαλύθηκε, η Οθωμανική Αυτοκρατορία διαλύθηκε και η Γερμανία του Κάϊζερ υπέστη ανεπανόρθωτες ζημιές. Ο Κάϊζερ Γουλιέλμος, αναγκάσθηκε να παραιτηθεί και στη Γερμανία εγκαταστάθηκε η αδύναμη δημοκρατία της Βαϊμάρης με τη δημιουργία πολλών κομμάτων όλων των αποχρώσεων. Όλα τα κόμματα όμως τα έβαζαν με τους νικητές, που είχαν επιβάλλει βαριούς όρους στους ηττημένους Γερμανούς.
Από το 1918 μέχρι το 1933 που θα ανεβεί στην εξουσία ο Χίτλερ, η Γερμανία παραπαίει από τις έριδες των δημοκρατικών κομμάτων, τα οποία αδυνατούσαν να μετριάσουν, έστω και λίγο τις συνέπειες του πολέμου.
Ο Χίτλερ ανήλθε στην εξουσία τσιγκλώντας τα πατριωτικά συναισθήματα των Γερμανών και εκμεταλλευόμενος το παγκόσμιο οικονομικό κραχ του1929-33.
Από τη στιγμή δε που ανέλαβε την εξουσία ο «μπογιατζής» Αυστριακός, προσπάθησε να ανασυγκροτήσει τις στρατιωτικές δυνάμεις της Γερμανίας και στη συνέχεια να λειτουργεί αυτόνομα, αγνοώντας τους επιβαρυντικούς όρους των συμμάχων. Αρχικά, αύξησε το στρατό του, πέρα του επιτρεπομένου, μετά έστειλε στρατεύματα στην αποστρατικοποιημένη περιοχή της Ρηνανίας και του Ρουρ, που βρισκόταν η βαριά βιομηχανία των Γερμανών. Σ’ αυτές τις κινήσεις του Χίτλερ οι δυτικοί σύμμαχοι έμειναν άπραγοι παρακολουθώντας μόνο τα τεκταινόμενα. Ο Χίτλερ παρακολουθώντας την απραξία των συμμάχων προχώρησε στην προσάρτηση της Αυστρίας και στη συνέχεια της Τσεχοσλοβακίας, διαλαλώντας μάλιστα πως προχωρούσε σ’ αυτές τις ενέργειες για τη διάσωση της ειρήνης, έστω κι αν απειλούσε τους πάντες και τα πάντα. Μετά την προσάρτηση της Πράγας προσκάλεσε στο Μόναχο τις μεγάλες δυνάμεις , Αγγλία, Γαλλία, Ιταλία για να εμπεδώσουν έτι περαιτέρω την ειρήνη. Παράλληλα υπέγραψε με τον Στάλιν Σύμφωνο μη επίθεσης και ειρήνης. Έτσι, εμφανιζόταν ως ειρηνοποιός και θεματοφύλακας της ειρήνης. Όμως οι απειλές κι οι φοβέρες προς κάθε κατεύθυνση της Ευρώπης έμειναν διαρκώς στην ημερήσια διάταξη, μέχρι που ήρθε η 1 Σεπτεμβρίου 1939 , όπου τα γερμανικά στρατεύματα εισέβαλαν στην Πολωνία και λίγο μετά στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες.
Τόση μάλιστα ήταν η πειστικότητά του, ώστε όταν εισέβαλαν τα γερμανικά στρατεύματα στη Σοβιετική Ένωση και ερχόταν τα μηνύματα στη Μόσχα, ο Στάλιν έλεγε πως ήταν προπαγάνδα των Άγγλων, για να τον παρασύρουν στον πόλεμο.
Η σημερινή κατάσταση στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο μοιάζει φοβερά με εκείνη της Ευρώπης της δεκαετίας του 1930, όπου πρωταγωνιστούσε ο Χίτλερ. Ο Ερντογάν συμπεριφέρεται ακριβώς όπως ο Αυστριακός και χρησιμοποιεί τη βία, όπως τον βολεύει. Τρομοκρατεί τους πάντες και τα πάντα, χωρίς κανέναν ενδοιασμό.
Οι μεγάλοι, Αμερικανοί, Ρώσοι κι οι λοιποί Ευρωπαίοι , τον παρακολουθούν εκ του μακρόθεν, χαϊδεύοντας τον. Εκμεταλλεύονται δε τις εμπορικές σχέσεις μαζί του. Κι η Τουρκία συνεχώς ισχυροποιείται με πυραύλους, πληθώρα σύγχρονων αεροπλάνων , κατασκευές πολεμικών Ντρόουν, δραστική αύξηση του ναυτικού, απόκτηση σύγχρονων υποβρυχίων και την κατασκευή αεροπλανοφόρου. Στο βάθος δε, φαίνεται η δημιουργία πυρηνικής δύναμης, ώστε να καταλάβουν όλοι πως η Τουρκία είναι «Μεγάλη Δύναμη».
Εμείς οι Έλληνες είμαστε απλοί θεατές , ερμηνεύοντας τον Ερντογάν πως αυτά που λέει και κάνει είναι για εσωτερική κατανάλωση. Για την αντιμετώπιση αυτής της κατάστασης λέμε μόνο, ότι θα υπερασπιστούμε τα εθνικά μας συμφέροντα, όπως πρέπει .
Το αστείο της όλης υπόθεσης είναι ότι άπαντες θεωρούν πως η Τουρκία έχει κάποια προβλήματα , τα οποία, αν αντιμετωπισθούν, ο Ερντογάν θα ηρεμήσει, γιατί τάχα δεν τον συμφέρουν οι διαρκείς αντιπαραθέσεις. Πολλοί Έλληνες πιστεύουν πως τα μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης μπορούν να συμβάλουν τα μέγιστα στην ομαλοποίηση των σχέσεων μεταξύ μας.
Θεωρούμε, πως η αντίληψη αυτή είναι εντελώς λανθασμένη, επειδή ο Ερντογάν
πρώτον γιατί έχει στα πλευρά του το «αγκάθι» των Κούρδων, που δεν θα ησυχάσουν , αν δεν κάνουν ανεξάρτητο κράτος, όσο αίμα κι αν χύσουν, και δεύτερον, επειδή έχει βάλει πλώρη να καταστήσει τη χώρα του μεγάλη και τρανή. Δηλαδή, ο Τούρκος πρόεδρος θέλει να περάσει στην ιστορία ως μέγας ανανεωτής , που έδωσε πάλι στην Τουρκία το μεγαλείο της πάλαι ποτέ Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Έτσι, πιστεύει πως θα σταθεί , αν όχι υψηλότερα, τουλάχιστον στο ίδιο σκαλί με τον Κεμάλ Ατατούρκ.
Όμως το μόνιμο ερώτημα είναι τι κάνουμε εμείς ;
Ο κ. Αυγερινός Θεόδωρος είναι συνταξιούχος καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας
