Βλέποντας τα άλματα που επιχειρούν ορισμένοι στην υπόθεση της Novartis και ιδιαιτέρως εκείνα που θέλουν τον μέχρι πρότινος πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα στο Ειδικό Δικαστήριο απειλούμενο με ισόβιο κάθειρξη (!!) δεν άντεξα και μπήκα στον πειρασμό να απευθυνθώ στο Μέγαρο Μαξίμου προκειμένου να ανιχνεύσω τις διαθέσεις του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη επί του θέματος. Ρώτησα λοιπόν τους επιτελείς του και έλαβα την εξής απάντηση: «Ο Πρωθυπουργός αντιμετωπίζει την όλη υπόθεση θεσμικά. Αυτό έπραξε εξ αρχής και αυτό συνεχίζει να πράττει». Να σας θυμίσω ότι στην κοινοβουλευτική συζήτηση για την Προανακριτική δεν κάθισε καν στη θέση του, προτίμησε τα έδρανα των βουλευτών, αποφεύγοντας μάλιστα να τοποθετηθεί ο ίδιος. Δεν μίλησε δηλαδή και πάγια παραμένει η θέση του ότι οι πρωθυπουργοί κρίνονται από τον λαό στις εκλογές, και όχι στα δικαστήρια.
«Αυτό δεν σημαίνει – μου εξήγησαν οι ίδιοι – ότι δεν παρακολουθεί την υπόθεση, όπως και κατανοεί τη διεκδίκηση των θιγομένων για αποκαλύψεις και στοιχειοθέτηση των κατηγοριών για τη σκευωρία που ύφαναν συγκεκριμένα πρόσωπα». Επέμεινα ωστόσο και μου επισήμαναν ότι «όντως η υπόθεση Παπαγγελόπουλου εξελίσσεται δυναμικά, μπορεί να κρύβει εκπλήξεις και αποκαλύψεις, έναντι των οποίων προφανώς δεν θα μείνει αδιάφορος ο κ. Μητσοτάκης». Οπότε αναγκαστικά θυμήθηκα την ιστορική φράση του βρετανού Εργατικού πρωθυπουργού, ο οποίος όταν ρωτήθηκε κάποτε αν φοβάται κάτι, απάντησε «μα, τα γεγονότα, αγαπητέ μου». Τα γεγονότα λοιπόν, αυτά τα άδηλα και απρόσμενα γεγονότα θα ορίσουν εντέλει και την τελική στάση του Πρωθυπουργού στο όλο θέμα.
Στην «καρδιά της Ευρώπης»
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης πάντως περνάει καλύτερα έξω. Τις τελευταίες μέρες στις Βρυξέλλες αισθάνθηκε ότι η Ελλάδα επιστρέφει στην καρδιά της Ευρώπης και συνομιλεί ξανά με όλους τους μεγάλους «παίκτες», προκειμένου να είναι εποικοδομητική και να δίνει λύσεις στα προβλήματα της Ευρώπης. Η παρουσία του έλληνα πρωθυπουργού στην έκτακτη σύνοδο κορυφής για τον επταετή προϋπολογισμό της ΕΕ ήταν όντως αποδοτική. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης συμμετείχε το πρωί της Παρασκευής στη συνάντηση με την ομάδα των χωρών των Φίλων της Συνοχής και στη συνέχεια με την καγκελάριο της Γερμανίας Ανγκελα Μέρκελ, τον γάλλο πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν και τους πρωθυπουργούς της Ισπανίας, της Ιταλίας, της Πορτογαλίας, του Βελγίου και του Λουξεμβούργου. Η συζήτησή τους συνεχίστηκε σε γεύμα στο εστιατόριο του Συμβουλίου της Ευρώπης. Μετά από μια ολόκληρη δεκαετία η χώρα μας συμμετέχει ισότιμα πια στη διαμόρφωση της ευρωπαϊκής οικονομικής πολιτικής. Ξεπερνά επί της ουσίας το ρόλο του παρία, ξεφεύγει από τον κύκλο της επαιτείας που την ήθελε να παρακαλάει συνεχώς για δανεικά και χαριστικές πράξεις.
Ελπίδες και φόβοι
Στον αντίποδα, στο μέγαρο της Κουμουνδούρου παραμένουν εγκλωβισμένοι στον αμαρτωλό κύκλο του Παπαγγελόπουλου. Μέχρι πρότινος εμφανίζονταν αποστασιοποιημένοι από τον πρώην υπουργό. Εσχάτως όμως του προσφέρουν πλήρη κάλυψη και στην Κουμουνδούρου δείχνουν σχεδόν ενθουσιασμένοι με τις «εχθροπαθείς», όπως τις χαρακτηρίζουν, δηλώσεις Γεωργιάδη περί Ειδικού Δικαστηρίου. Λένε χαρακτηριστικά ότι αν ο Μητσοτάκης κάνει το ίδιο λάθος που έκανε ο πατέρας του με τον Ανδρέα Παπανδρέου θα επιταχύνει τις διαδικασίες ανασυγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ. Παρά ταύτα ωστόσο ένας κρυφός φόβος φωλιάζει στις καρδιές τους γιατί δεν γνωρίζουν πώς θα συμπεριφερθεί ο Παπαγγελόπουλος αν εγκλωβιστεί σε έναν κυκεώνα αποκαλύψεων.
Τσίπρας εναντίον Σολτς
Κατά τα λοιπά, ο κ. Τσίπρας πήγε στην προπαρασκευαστική σύνοδο των Ευρωσοσιαλιστών, χαιρετήθηκε απλώς με τη Φώφη Γεννηματά, αλλά βρήκε την ευκαιρία να επιτεθεί στον παρευρισκόμενο γερμανό υπουργό Οικονομικών Ολαφ Σολτς γιατί ο συνάδελφός του υπουργός Εξωτερικών Χάικο Μάας απέκλεισε την Ελλάδα από τη σύνοδο του Βερολίνου για τη Λιβύη, λέγοντας ότι «είστε ανακόλουθοι, καθώς από τη μια εκθειάζετε την Ελλάδα ως πυλώνα σταθερότητας στα Βαλκάνια επειδή προώθησε τη Συμφωνία των Πρεσπών και από την άλλη την αποκλείετε από τη σύνοδο για τη Λιβύη, δηλαδή από τη συζήτηση για ένα θέμα που θίγει τα κυριαρχικά της δικαιώματα». Δεν ξέρω αν ίδρωσε το αφτί του γερμανού υπουργού Οικονομικών, αλλά στην προκειμένη περίπτωση ο κ. Τσίπρας έχει ένα μαύρο δίκιο…
Βρείτε τα…
Η αλήθεια είναι πάντως ότι οι Ευρωσοσιαλιστές τον υποδέχονται ως σύνδεσμο σύγκλισης των δυνάμεων της Αριστεράς και της Σοσιαλδημοκρατίας. Εχει καταφέρει να τους πείσει όλα τα προηγούμενα χρόνια ότι ηγείται ενός ισχυρού κόμματος και πλέον κινείται με σχετική άνεση. Αυτό εξηγεί και τις προτροπές προς την κυρία Γεννηματά, που αποκάλυψε το ΜEGA, να τα βρει με τον κ. Τσίπρα. Αν κατάφερνε μάλιστα να ελευθερωθεί από τον ευρύ κύκλο των «εχθροπαθών» που τον περιβάλλει, τα πράγματα θα γίνονταν πολύ ευκολότερα για τον ίδιο.
Πυρά εναντίον Ευκλείδη
Τώρα στα εσωτερικά του ΣΥΡΙΖΑ η πάλη εν όψει του συνεδρίου διατηρείται ακέραιη, όπως και οι συγκρούσεις. Εσχάτως από τους κύκλους των «53+» επισημαίνεται ότι δεν θα είναι ανέφελη η πορεία του «μεγάλου αρχηγού» προς το συνέδριο και πως υπάρχει ισχυρή βάση αμφισβητήσεων. Οι «προεδρικοί» από την άλλη προσπερνούν ως εικασίες τα παραπάνω, αλλά ταυτόχρονα σπεύδουν να πουν τον κακό τους λόγο για τον Ευκλείδη Τσακαλώτο που «είναι εξαφανισμένος, δεν ασκεί αντιπολίτευση στην οικονομία και πως προτιμά την ίντριγκα και τον φραξιονισμό από το βασικό καθήκον να αντιπολιτεύεται τον κ. Σταϊκούρα». Βαριές κουβέντες, θα πείτε, αλλά η Αριστερά είναι μαθημένη σε τέτοιου τύπου εσωτερικές αντιπαραθέσεις.
Δημοσιογράφοι παντού
Στην κυβέρνηση πολλοί είναι αυτοί που αγωνιούν για το έργο τους, αλλα και αρκετοί περι άλλων τυρβάζουν. Μαθαίνω ότι φροντίζουν πρωτίστως την επικοινωνιακή τους κάλυψη. Γι’ αυτό και προβαίνουν σε μαζικές προσλήψεις δημοσιογράφων. Μου μετέφεραν ότι ένας από τους φερέλπιδες υπουργούς έχει προσλάβει οκτώ δημοσιογράφους προκειμένου να προετοιμάσουν την κάθοδό του στις επόμενες εκλογές, όποτε και αν αυτές γίνουν. Με βεβαιώνουν δε ότι δεν είναι ο μόνος που ενεργεί με τον ίδιο τρόπο. Το δυστύχημα είναι ότι οι περισσότεροι από αυτούς εισήλθαν υποτίθεται στην πολιτική προκειμένου να βοηθήσουν στην ανόρθωση της χώρας και να ενισχύσουν το μεταρρυθμιστικό έργο της κυβέρνησης και έφθασαν επτά μήνες από τον διορισμό τους να εξαντλούνται σε προσλήψεις δημοσιογράφων για να εξασφαλίσουν την επαγγελματική τους ανέλιξη στο πεδίο της πολιτικής. Κρίμα…
Πάντως οφείλω να τους προειδοποιήσω ότι στο Μέγαρο Μαξίμου, πέραν της εξελισσόμενης αξιολόγησης, μετρούν και τη δημοσκοπική τους επίδοση στην κοινωνία. Ψάχνουν με άλλα λόγια τη δημοφιλία τους και κατά πόσο η κοινωνία τους αναγνωρίζει για το έργο και την κυβερνητική δραστηριότητά τους. Γιατί καλές οι στρατιές δημοσιογράφων και επικοινωνιολόγων, αλλά αν δεν υπάρχει πραγματικό αντικείμενο προβολής προκοπή δεν γίνεται. Γι’ αυτό ας έχουν τον νου τους κι ας στρωθούν στη δουλειά γιατί τα πολιτικά πλάνα-αεροπλάνα που καταρτίζουν απλώς θα καταπέσουν.
Ο πρέσβης Βασίλης Παπαδόπουλος, αδελφός του Στέλιου Παπαδόπουλου, που διαχειρίστηκε επί χρόνια το δημόσιο χρέος, επελέγη από τη νεοεκλεγείσα Πρόεδρο της Δημοκρατίας κυρία Κατερίνα Σακελλαροπούλου για τη θέση του γενικού γραμματέα της Προεδρίας της Ελληνικής Δημοκρατίας. Ο Κ. Παπαδόπουλος έχει διακριθεί στον διπλωματικό στίβο και εσχάτως εντρυφά στο λογοτεχνικό έργο του νομπελίστα ποιητή και διπλωμάτη Γιώργου Σεφέρη, όπως θα διαβάσετε στις Νέες Εποχές.
Ειδικές επιτροπές άρχισαν τη συγγραφή των νέων βιβλίων της Μέσης Εκπαίδευσης. Οπως μου είπε η υπουργός Νίκη Κεραμέως, όλα αλλάζουν στα σχολικά βιβλία, αλλά για να γίνει αυτό απαιτείται χρόνος. Ανάμεσα στα βιβλία που αλλάζουν είναι και της Ιστορίας. Και τι καινούργιο θα περιλαμβάνει; ρώτησα. Αρκετά σημαντικά θέματα, όπως για παράδειγμα τους Μακεδονικούς Αγώνες (που ξαναγράφονται) και τον Παύλο Μελά, ήταν η απάντηση. Η νέα διδακτέα ύλη θα περιλαμβάνει τις νέες δεξιοτεχνίες, την κριτική θετική σκέψη και τη βιωματική μάθηση.
