Σπύρος Γραμμένος: Ο φόβος που κερνάνε τον λαό, πιάνει τόπο

Πέντε παραστάσεις στον Σταυρό του Νότου, με τίτλο Valentine's dayz.

Ο τραγουδοποιός Σπύρος Γραμμένος δύο πράγματα πρέπει να είχε στο μυαλό του όταν αποφάσισε να ορίσει την πρεμιέρα του εφετινού προγράμματός του ανήμερα του Αγίου Βαλεντίνου (Παρασκευή 14/2). Η΄ είναι ερωτευμένος ή θέλει να μας κάνει να ερωτευτούμε. Υπάρχει φυσικά και η Τρίτη και φαρμακερή εκδοχή. Να απομυθοποιήσει τον έρωτα.

Ο,τι και αν ισχύει θα έχει πέντε valentines dayz στον Σταυρό του Νότου για να παρουσιάσει την εκδοχή του. Από την Παρασκευή και για κάθε Παρασκευή έως τις 13 Μαρτίου. Μαζί του, η Μυρτώ Βασιλείου, η μπάντα του και προσκεκλημένοι από την χώρο της μουσικής και της κωμωδίας. Προσοχή όσοι επιλέξουν τα «πρώτα» τραπέζια. Εχω την εντύπωση ότι θα υπάρξει συμμετοχή του κοινού.

Πολύ ερωτιάρης μας προέκυψες… Πρεμιέρα 14 Φεβρουαρίου; Θα έχει και καρδούλες η βραδιά;

«Με καρδούλες θα ξεκινήσουμε και θα τελειώσουμε την παράσταση. Τέτοια μέρα, τα τελευταία χρόνια γεμίζουμε τον Σταυρό του Νότου με καρδούλες, μπαλόνια και άλλα… ερωτικά βοηθήματα. Στο τέλος τις βραδιάς βέβαια, δεν έχει μείνει τίποτα όρθιο από τον πολύ έρωτα».

Τι θα δούμε, τι θα ακούσουμε στον Σταυρό;

«Φέτος, όπως κάθε χρόνο, θα περάσουν από την σκηνή διάφοροι φίλοι. Άλλοι από τον χώρο της μουσικής, τις κωμωδίας, του χορού και γενικά, άνθρωποι του θεάματος. »

Πώς αυτοπροσδιορίζεσαι και πώς βλέπεις την πορεία σου στο μέλλον ;

«Δεν μπορώ να μου βάλω κάποια ταμπέλα, όσο κι αν έχω προσπαθήσει. Γράφω τραγούδια, κείμενα, θέατρο και μου αρέσει να τα παρουσιάζω μπροστά σε κόσμο. Να διασκεδάζουμε, να γελάμε και να προβληματιζόμαστε όλοι μαζί. Τώρα όσον αφορά το μέλλον μου, δεν έχω ιδέα. όπως δεν είχα ιδέα στο παρελθόν για το σήμερα. Όνειρα και στόχους πάντως, προσπαθώ να δημιουργώ. »

Από πού αντλείς έμπνευση;

«Έμπνευση είναι η καθημερινότητα. Οι φίλοι, οι παρέες, ένας άγνωστος στον δρόμο που θα σου ζητήσει κάποια πληροφορία, ένα ταξίδι, ένα συναίσθημα. Όταν έρθει η στιγμή για να δημιουργήσεις, όλα αυτά απλώνονται μπροστά σου και γίνονται κείμενο, τραγούδι ή παίρνουν την μορφή που θέλουν.»

Τα χρόνια περνούν. Εσύ πώς βρίσκεις το κουράγιο να κάνεις τους άλλους να περνούν καλά;

«Στην ανάγκη μου για επικοινωνία μάλλον. Τα χρόνια που περνάνε, μας γεμίζουν με περισσότερες εμπειρίες και εικόνες. Προς το παρόν δεν έχω νιώσει να κουράζομαι. Το αντίθετο θα έλεγα. Έκλεισα τα σαράντα πριν λίγες μέρες και ένιωσα σαν να πέρασα την τάξη. Δεν ένιωσα όπως νόμιζα ότι θα νιώσω όταν έβλεπα τα σαράντα σαν κάτι μακρινό. Είμαι ακόμα δεκάξι. Δεκαεφτά μάλλον, για να οδηγώ μηχανάκι.»

Πόσο άσχημη είναι η κατάσταση στην ελληνική κοινωνία; Πιστεύω ότι όταν είμαστε μέσα σε μια κατάσταση, δεν την αντιλαμβανόμαστε πλήρως….

«Φυσικά και δεν καταλαβαίνουμε τι μας γίνεται. Αν καταλαβαίναμε, θα αντιδρούσαμε αλλιώς. Δεν είμαι κοινωνιολόγος, ούτε κανένας επιστήμονας αυτού του είδους, αλλά σαν να πίναμε οι δυο μας έναν καφέ, θα σου έλεγα πως ο φόβος που κερνάνε τον λαό, πιάνει τόπο. Αντί να κοιτάξουμε πώς θα αλλάξουμε τον κόσμο, να μην υπάρχουν τάξεις, αδικίες, να υπάρχει ισότητα, αλληλεγγύη, να μπορεί ο κάθε άνθρωπος να ζει με αξιοπρέπεια, να μην αναγκάζεται κανείς να σκύψει το κεφάλι, να μην χρειάζεται κανείς να ζει με φόβο, κοιτάμε πώς θα πατήσουμε τον διπλανό μας, να σηκωθούμε, ο καθένας μόνος του, λίγο ψηλότερα μήπως και καβατζάρουμε μια θεσούλα ή λίγο καλύτερο κινητό από του διπλανού. Το σύστημα πλούσιοι – φτωχοί το είδαμε. Δεν μας άρεσε. Απέτυχε. Ας προσπαθήσουμε να φτιάξουμε κάτι καλύτερο.»

Πίστευες ότι μερίδα ελλήνων θα ήταν τόσο ρατσιστική, φασιστική, ξενοφοβική, ομοφοβική;

«Φυσικά και πάντα υπήρχαν αυτά τα στοιχεία στην κοινωνία, αλλά κάπου ήταν βολεμένοι και δεν είχαν λόγο να βγάλουν έξω την σκατοψυχιά τους. Ο φόβος τους ξεβολέματος, τους έκανε να σκάσουν απ’ τ’ αυγό. Δεν μπήκαν στην διαδικασία να σκεφτούν πως φταίει ο καπιταλισμός και η εκμετάλλευση τους από τις ανώτερες τάξεις του για όσα συμβαίνουν, παρά φάγαν το παραμύθι ότι το πρόβλημα είναι οι φτωχότεροι ή οι “διαφορετικοί”. Αυτό που λέει ο σοφός λαός, το “Φασίστες πίσω στις τρύπες σας”, είναι βαθύ. Γι’ αυτό και δεν το ακούσαμε από καμία τηλεόραση. »

Επόμενα σχέδια;

«Σχέδια πολλά! Ελεύθερα και γραμμικά. Τελείωσα έναν δίσκο και ένα βιβλίο με διηγήματα που μάλλον θα κυκλοφορήσουν παρέα. Προς το παρόν ανεβάζω σιγά σιγά κάποια κομμάτια του δίσκου στις ψηφιακές πλατφόρμες, μέχρι να ολοκληρωθεί η κυκλοφορία του.»

Το χιούμορ σώζει ή η Τέχνη;

«Το χιούμορ είναι η άμυνά μας. Η τέχνη είναι έκφραση. Προσπαθώ να τα παντρεύω. Δεν τα καταφέρνω πάντα και όταν αποτυγχάνω φαίνεται, γιατί δεν έχει καθόλου πλάκα. Το μόνο που μας σώζει, είναι η αγάπη, χωρίς να θέλω να φανεί θρησκευτικό, αλλά αν μάθουμε να αγαπάμε πραγματικά το εαυτό μας, μπορέσουμε να αγαπήσουμε και τον διπλανό. Όταν αγαπήσουμε τον διπλανό μας, θα έχουμε φτιάξει ένα τετραγωνικό μέτρο αγάπης. Θα είναι τεράστιο.»

Το πρώτο τραγούδι, ανέκδοτο ή ότι άλλο θυμάσαι από την παιδική σου ηλικία;

«Νομίζω, το “Λούλα, Λουλά, που είσαι Λουλά” του Λογό. Έχω μια ανάμνηση, μάλλον Κυριακή πρωί, να είναι άνοιξη, η μάνα μου να απλώνει ρούχα και στο ράδιο να παίζει αυτό το τραγούδι.»

Η τελευταία σου σκέψη πριν κοιμηθείς; Και η πρώτη μόλις ξυπνήσεις;

«Ο άνθρωπος μου.»

Πληροφορίες

Παίζουν οι μουσικοί:

Κώστας Μιχαλός – Κιθάρες

Γιώργος Καρδιανός – Κιθάρες

Αλέξανδρος Μυλωνάς Μπάσο – Τρομπόνι

Χρήστος Καλκάνης Κλαρινέτο – Πλήκτρα

Χάρης Παρασκευάς Τύμπανα

Ναταλία Κοκώση Κρουστα – Φωνητικά

5 Valentine’s dayz

Από 14 Φεβρουαρίου για 5 Παρασκευές

Ώρα έναρξης: 22:30

Είσοδος: 13€ με μπύρα ή κρασί

Σταυρός του Νότου Plus – Φραντζή 14, Νέος Κόσμος Τηλ. κρατήσεων: 2109226975

Ακολούθησε το Βήμα στο Google news και μάθε όλες τις τελευταίες ειδήσεις.