Το αποτέλεσμα των πρόωρων βουλευτικών εκλογών στην Ιρλανδία χαρακτηρίστηκε ως μια «επανάσταση της κάλπης» από τη Μάρι Λου ΜακΝτόναλντ, ηγέτιδα του αριστερού εθνικιστικού κόμματος Sinn Fein και έτσι ήταν. Το κόμμα που υπήρξε κάποτε πολιτικός βραχίονας του IRA, κατέγραψε μια πρωτοφανή άνοδο. Μέχρι στιγμής καταλαμβάνει την πρωτιά με ένα 24,5%, διεκδικώντας μια θέση στην κυβέρνηση που θα σχηματιστεί μετά τις εκλογές.
Το τοπίο στο Δουβλίνο μεταμορφώνεται και όπως αναφέρουν οι Irish Times «θέτει την ιρλανδική πολιτική στο δρόμο προς έναν άγνωστο προορισμό». Η εκτόξευση των ποσοστών του κόμματος που στην σκωτική γαελική γλώσσα σημαίνει «Εμείς οι ίδιοι», ήταν η μεγάλη έκπληξη της κάλπης. Ήταν έκπληξη και για το ίδιο το κόμμα, το οποίο θα είχε κατεβάσει περισσότερους υποψηφίους και όχι μόνο 42, αν είχε προβλέψει τη στήριξη που θα λάμβανε από τους Ιρλανδούς ψηφοφόρους.
Για τον λόγο αυτό -αν και δεύτερο- το κεντρώο Fianna Fail που εξασφαλίζει ένα 22,2%, ενδέχεται να είναι το μεγαλύτερο κόμμα στο ιρλανδικό κοινοβούλιο. Το αποτέλεσμα παρόλα αυτά είναι άκρως απογοητευτικό για τα στελέχη του που ήλπιζαν να καταγράψουν μεγαλύτερα κέρδη και πιθανώς να έρθουν πρώτοι για να σχηματίσουν κυβέρνηση συνασπισμού με τους Πράσινους και το Εργατικό Κόμμα.
Τρίτο κόμμα αναδεικνύεται το κεντροδεξιό Fine Gael του νυν πρωθυπουργού Λίο Βαράντκαρ το οποίο εξασφαλίζει ένα 20,9%. Μετά από εννέα χρόνια στην κυβέρνηση και παρά την ανάκαμψη του πληγωμένου Κέλτικου Τίγρη από την χρηματοπιστωτική κρίση που έπληξε τη χώρα, ο αριθμός των Ιρλανδών που ζει κάτω από το όριο της φτώχειας έχει μεγαλώσει.
Το κόστος ζωής έχει ανέβει στα ύψη και μολονότι τα εισοδήματα είναι πολύ καλύτερα από ότι πριν μερικά χρόνια, μεγάλο μέρος του πληθυσμού δεν βιώνει το λεγόμενο «ιρλανδικό θαύμα». Την ίδια ώρα, η χώρα αντιμετωπίζει μια άνευ προηγουμένου στεγαστική κρίση με τις εξώσεις, εκείνους που δυσκολεύονται να βρουν στέγη ή τους αστέγους να έχουν αυξηθεί δραματικά.
Εκεί επικεντρώθηκε η προεκλογική εκστρατεία και για τον λόγο αυτό οι Ιρλανδοί γύρισαν την πλάτη τους στα δυο παραδοσιακά κόμματα. Η διάθεση για αλλαγή έγινε κεντρική κινητήριος δύναμη της εκστρατείας και τούτο, ήταν πιο έντονο στους νέους ψηφοφόρους οι οποίοι στήριξαν το αλλοτινό «τοξικό» και περιθωριοποιημένο εξαιτίας των δεσμών του με τον IRA κόμμα.
Ο σχηματισμός κυβέρνησης εν τούτοις θα είναι σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες καθώς για να υπάρξει πλειοψηφία των 80 εδρών, θα απαιτηθούν συνεργασίες. Θα προκύψει κυβέρνηση από έναν μεγάλο συνασπισμό των Fianna Fail και Fine Gael; Άγνωστο. Αν ναι, θα πρέπει να συμμετάσχουν και μικρότερα κόμματα. Το Sinn Fein από την άλλη, αναφέρει ότι θα επιχειρήσει να σχηματίσει κυβέρνηση χωρίς τους δυο εκπροσώπους του δικομματισμού, με μεγάλη πιθανότητα να συνάψει συμμαχία με άλλα αριστερά κόμματα ή τους Πρασίνους.
Αυτό όμως, θα απαιτήσει συναινέσεις και υποχωρήσεις σε πολιτικές και σε αρχές. Στις προτεραιότητες του Sinn Fein είναι ένα δημοψήφισμα μέχρι το 2025 για την ένωση της Ιρλανδίας, ενώ έχει παρουσιάσει ένα ριζοσπαστικό οικονομικό πρόγραμμα που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων, μεγαλύτερη φορολογία για τους πλούσιους και τις επιχειρήσεις και πλαφόν στις τιμές των ενοικίων με στόχο την καταπολέμηση της ανισότητας και της στέγασης.
